SEULGI's POV
7am. 

Tingin ko sa orasan sa bedside table. Ang aga kong nagising. Tulog ka pa din. Kasi naman 3am ka na natulog dahil sa mga tinatapos mong thesis at reviewers. 
Tinititigan lang kita. 

You look an angel peacefully sleeping in my arms.. 

Napakaganda mo parang dyosa. Im so lucky to have you, Hyun.

Im about to stand up when you woke up and hugged me more tightly. 
Magluluto na sana ako eh-

"Hey,Good Morning, misis ko.." Sabi ko,
"Misis ko?"
"Yep, since magiging asawa naman na kita. Well, in the future."

"Okay? Yah! You were staring at me the whole time?" you playfully slap my stomach.

"Oww. No!"
"Really,huh! Am I snoring too loud? Pangit ba ako matulog?"

"No no. Im staring at you because you look like an angel.."

"Bola mo na naman!"
"What? No.."
"Its my first time hearing that I look an angel." she pouts.

I smile.

And I pull her up then I peck on her lips..

"You're beautiful, Hyun. You should always know that."
"Oo na po. Lagi mo sinasabi yan, naniniwala na nga ko eh."

UGH ang cute mo talaga pag nahihiya.

"I love you, Bae Joohyun.." kiniss ulit kita sa lips,sinagot mo naman ito- but then you pulled the kiss, shyly,.

"Stop it. Hindi pa po ako nagto-toothbrush."

Natawa naman ako, jusme kahit anong amoy pa niyan hahalikan ko pa din yan!

"Why not? Ako din naman ah. Yknow kahit anong amoy pa niyan, hahalikan pa din kita. because that lips and mouth is only mine."

Hinampas mo na naman ako sa balikat.
"You little cheesy!"

"Hey stop that." sabi ko tas niyakap ka. I just like hugging you, It feels so comfortable.

"Bubu! I-I cant breathe!"
"Hindi kaya ako m-makahinga!"

"oh sorry.. I just cant. well, its your fault for being so cute." Sabi ko sabay lagay ko ng left hand ko sa likod ng ulo ko.

"Hyun..."
"Hmm?"

"I would just like to ask something kasi," may naisip lang ako biglang itanong. 

"ano nga yun?"

"seryosong tanong, nafeel mo ba na di kita nirerespeto when we have ?"

Namula siya, at pinandilatan akong mata. "Huy, Kang Seulgi! Anong tanong ba yan?" 

"So, ano?"

"Kulit neto!"

"Ano nga, Hyun? Dali naa"

Natatawa na naiinis ka na,
"Pwede ba bumangon na tayo? May lakad pa tayo, may bibilihin pa ako sa mall. Ikaw! Ang dami mo talagang sinasabi after--"

Natawa ako, "Ganun talaga. Dapat may review sa performance."

"Sira ka talaga!" sabay hampas mo sakin ng unan at bumangon na. "Ewan ko sayo, tara na! Nagugutom na ako!"

Habang naglilinis ako ng kalat at naghuhugas ng pinagkainan namin, I felt arms around my waist as someone hug me from the back.

"I'm so comfortable with you especially when I hugged you I feel safe and protected. Para kang human bear.." sabi mo at niyakap ako ng sobrang higpit.

"Hmm?"
Yung heartbeat ko ang bilis na naman. I love when you do this to me, I don't know why.

"Bubu, don't ever leave me no matter what happen okay?" 

Napangiti naman ako, napaka-random mo mag-lambing at magsabi ng mga ganyan talaga.

After kong tapusin punasan yung pinggan, humarap ako sayo at hinalikan ka sa noo,

"Nah, hindi kita iiwan kasi mahal kita, Hyun."

"I love you more.."

You know, I've always prayed about the kind of person I want to pursue. But instead, God gave me a woman way better than I could have ever imagined.

Sa Totoo lang our relationship isn't that perfect. We argue a lot, im telling you guys we can be a to each other. 
Marami kaming di napagkakasunduan lalo na pagdating sa selos pero we love each other so much kaya we always make sure na napaguusapan namin ang lahat. 

And we always admit that we're not perfect also. We have flaws and all. Pero ayun na nga you just gotta find that one person who's worth the pain. 

Sakanya ko lang gusto ma-experience lahat. I dont mind if its pain or happiness. Basta sakanya lahat. 

Our relationship isn't perfect, but the love we have for each other makes up for all the small imperfections.

And that's what made me realize that being in a relationship is not just about the good times, kiligs, sometimes its about sacrificing and staying even at your worst and its a commitment in every moment.

Mall. 

IRENE's POV
Natapos na akong mamili ng mga bibilihin ko na dadalhin ko sa baguio later and konting snacks na din,

"Tapos ka na ba dyan?" tanong ko,
"Hmm, yea." Ngumiti ito at bigla akong hinalikan sa labi.

Ramdam kong namula ako sa ginawa niya, nagulat ako dahil bigla niya akong hinalikan.

"Seulgi! Wag ka ngang basta-basta nanghahalik.." sabi ko, nakangiti ka lang. "Pinagtitinginan tayo ng mga tao, nakakahiya kaya."

Inakbayan niya naman ako sabay sabing, "Hyun, Im not really a fan of PDA, pero for me. Hahalikan kita sa maraming tao kasi gusto kong ipaalam sa kanilang lahat na akin ka." sabay halik sa noo ko, "Im kinda possessive like you and I don't share. Keep that in mind, babu.."

Shems, yung puso ko parang sasabog yata. Ano ba yang pinagsasabi mo, Kang Seulgi? Ganyan ba talaga yang bunganga mo magsalita? Nanlalambot ako. 

Sa Kilig.

Bwiset!

"So, anong gusto mong gawin after ko dito? Maaga pa naman at wala pa sila." 

"Ahmm.." Nagiisip ako ng pwedeng gawin or puntahan, nakita ko yung National Bookstore. "Pasok muna tayo doon,"
"Okay.."

Magkahawak kami ng kamay ng pumasok sa NB, agad siyang humiwalay sakin at pumunta sa aisle ng English Fiction Books. 

Ako naman ay pumunta sa mga medical book para maghanap ng gustong basahin at bilhin. Nang makahanap ako ng dalawang libro, naglakad na ako papunta kung nasaan si Seulgi.
 

Nakita ko itong nasa lapag nagbabasa ng kung anong libro,
"Ano yan?" tanong ko, nakangiting tumingin naman siya sakin.

Umupo ako sa tabi mo at nagtanong ulit, "Ano nga kasi yan," nang makuha ko at makita ang cover ng libro, nag-init agad yung pisngi ko.

Its some book. -__-

Natawa ka naman sa reaction ko. Hinampas kita,
"Manyak mo talaga kahit kailan!"

Sabay kuha ng ibang book, 

"Eto, bubu?"

Tumayo ako at ibinalik yung libro na hawak ko sa stall.

"Shut up, Seul. Katawa yon?"

Nakita kong tumayo ka na din,
"Sorry na, Hyun.." lumapit ka sakin,

"Leche, ang babastos kasi ng mga libro na sina-suggest mo. And maybe you are suggesting those books because I don't satify you enough.." 

Biglang nawala self-esteem ko dun ah. 
Pano ba naman yung kinuha niyang books is about and mga kung ano ano pa. 

"Is that it, Seul?"

Mabilis ka namang umiling at hinawakan ako sa kamay, "Hyun, hindi. Halik mo pa nga lang, nababaliw na ako eh. Yung mga bagay pa kaya na yun?"

"Hyun, magsalita ka naman.. Sorry. Sorry na po. Im just joking, binibiro lang naman kita eh. Promise, hindi ko na uulitin mag joke ng ganun."

Tumango ako, nalungkot lang ako bigla kasi about don,
"Im sorry kung hindi ako magaling katulad mo at ng iba mong babae. Im a , Seul and--"
"I know, and that's part of your charm. I feel so thankful and proud to know that no one had to touched you but me."

Ramdam ko na naman yung kapulahan ng muka ko, 

"Kainis ka, sige na pumili ka na nga ng libro dyan at pumunta na tayo ng meeting place."

Naghahanap na ng libro si Seulgi sa may fiction aisle at kinuha ang isang book ng Star Wars ng may boses ng babae na tumawag sa pangalan ni Seulgi.

"Kang Seulgi? Is that you?"

Sabay kaming napalingon sa pinanggalingan ng boses na yun.

Nakaramdam ako agad ng selos ng makita ako ang maganda babae at nakadagdag selos pa ng makita ko silang dalawang nagyakapan.

DAMN IT.

"Hey, you.. na miss kita ah?" sabi mo, miss? ewan ko sayo.

"I know, I miss you too. So, anong ginagawa mo dito? Mapua ka pa din ba?"

"Yea. Nakapako na ata ako dun. HAHA. Ayun, may pinamili lang. Ikaw?" hindi ko alam pero nainis ako sa sinabi niya, ni hindi man lang ako pinakilala?

"Well, im just strolling around tapos may nakabangga sa akin at hinahanap ko siya dahil sumabit sakanya yung necklace ko." sumimangot siya, "I hate that man, ni hindi man lang ako tinulungan."

"Sino ba to? Mind giving me the name ng matulungan kita?"

"I know friend mo yun. Siya yung nandun sa party ng lolo at lola mo sa table na katabi namin!" Nakita kong humawak siya kay Seulgi, that hands! 

Narinig kong tumawa si Seulgi. And that made her laugh? Okay? Really?! 

"Si Hong Jong Hyun?! *laughs*"
"Basta yun! Kuhain mo yung necklace ko sakanya, Seul. Galing kay mommy yun."

"Sure, sige. Try ko siya kausapin." nakita kong napalingon ka sakin, napadako naman yung tingin ko sa mga libro sa harap ko, at umiwas ng tingin.

"Makukuha mo ba yun sa kanya?"

"I'll try, Yu."
"Alright! Thanks,"

"Sige, una na ako!" rinig kong sabi nung babae. "Hahanapin ko pa yung Jonghyun na yon!"

"Okay, ingat ka!"

Nang makaalis yung babae nagsalita ka naman, "Naka-hanap ka din ng katapat mo, Jonghyun.."

Tumingin ka naman sakin at nakita mo yata yung iritableng muka ko,
"Hey, what's wrong?"

SEULGI's POV
Nakita ko sa loob ng bookstore si Yura na parang may hinahanap. At nagkausap kami. 

Hinahanap niya daw yung naka-bangga niya at nakakuha ng necklace niyang galing kay Tita Marga.

Yura is my good friend of mine and yung family niya is our fam friends din.

Mapuan siya dati pero lumipat siya ng La Salle when were 2nd year college. Mabait si Yura at palaging nagaalala sakin dati every time inaatake ako ng vertigo and anxieties. 

Akala ko nga dati may crush yun sakin, pero sabi niya she doesn't swing that way like my way. Well, as for me. Wala din naman akong ibang feelings for her except sa pagiging magkaibigan namin.

Natawa ako ng makita kong umalis na si Yura, "Naka-hanap ka din ng katapat mo, Jonghyun.."

Si Jonghyun is my childhood friend and fam's friend na din. Kapit bahay namin sila dati. Parang kuya ko na din yun.

Nang balikan kita sa may likod ko, nakita kitang nagbabasa ng libro at mukang iritable yung muka mo.

"Hey, hyun.." hindi mo ako pinansin,
"Hyun, uy.. what's wrong?"

This time tinignan mo na ako pero isang masamang tingin