6 years later.....

 

 

 

 

IRENE's POV

"Suction..." sabi ko sa assistant nurse ko after kong matanggal yung bala at sinimulan tahiin yung tyan nitong patient ko na nabaril. 

"Tie.... Cut..." 

"Okay, were done.. Thank you everyone." sabi ko sa mga nag-assist sa akin sa O.R

 

"Thank you din po, Doc Irene." sabi nila sabay nag-bow silang lahat.

 

After ko sa last surgery ko for tonight's shift ay agad akong nag-shower sa may office ko. 

 

 

Palabas na ako ng hospital papunta ng parking ng may makasalubong ako at nangamusta, 

"Hey.. Good evening, Doc Bae, I mean Kang na pala ano?" Ngumiti ako, at binati din siya, "Good evening, Doyoon-sunbaenim.." agad akong nag-bow

"How's your surgery? Nakita ko kaninang halos kakatapos lang ng surgery mo ah.."

"Yea, gun wound, sunbae. Stable naman na at nasa ICU na. Dalawang gun shot sa tyan at tagiliran niya. Pupunta na lang daw yung mga pulis kapag nagising na siya."

 

 

Tumango-tango naman siya, 
"Alright. Good job, Doc Irene. Keep that up. Sikat ka na dito agad sa hospital natin kahit bagong resident ka."

 

"Nako, sunbae. Mas sikat ka pa din. Tignan mo nga lang nakatayo ka lang dyan, pinag-uusapan ka na ng mga nurses dito."

"Wala yan, ikaw talaga pinag-uusapan nila. Oh sya sige na, go ahead tapos naman na shift mo. Uulan pa yata oh."

 

 

"Sure, i'll go ahead na, sunbae. See you around. Thanks!"

 

 

 

At tuluyan na akong umuwi na ng bahay gamit ang bago kong sasakyan na niregalo nila daddy and Seulgi nung nakuha ko na yung license ko as a M.D, General Surgeon. 

 

 

 

Its a Jeep Wrangler matte black.

 

 

Yes, in 6 years worth it lahat ng paghihirap, pagod at puyat ko, sa pagiging subsob sa pag-aaral at as intern. I passed boards at nag top 1 pa ako and I passed other exams too. Akala ko isusuko ko na tong pagiging doctor pero I am so blessed to have Seulgi and my family kasi sila yung naging lakas at inspiration ko sa lahat ng to kaya ngayon eto, I am still fighting. 

 

Kayang-kaya naman pala. Kahit madaming napag-daanan. Seulgi was right, kapag may tyaga, may nilaga. So ayun nga din, paguwi namin sa bahay nun pinaglutuan niya ako ng nilaga. haha. 

 

 

Bumusina ako sa garahe at bumukas ang gate neto. Oo ulit, gawa na ang bahay namin pero may mga under renovation dahil pinalaki ni Seulgi itong bahay. Makulit eh yung garahe daw kulang sa laki dahil dalawa lang talaga ang kasya.

 

She has new car din kasi at ako meron din bago. Pero yung car ko nakila daddy na at itong bagong sasakyan ko ang gamit ko.

 

 

Yung sasakyan na pick up ni Seul eh nandito pa din ayaw niyang ibenta ito, dahil sa daddy pa daw niya yun. Naandar pa din naman kasi tapos naaalagaan pa naman niya kahit minsan may sakit at namamatay yung makina. 

 

 

Bali, we have 3 cars and 2 motors (yamaha R11 at vintage motorbike), yung motor na yun is kay Seulgi, pati na din itong Raptor na pickup niya at yung Ford Mustang GT 5.0 matte black.

 

Oo ulit, lahat ng sasakyan namin is Black. Matte Black. 

 

 

 

And lastly, lahat po ng yan is pinaghirapan at galing lahat sa sariling bulsa namin ni Seulgi. 

 

 

 

Nang makapasok ako sa bahay ay nakita kong tulog sa sala si Seulgi pero bukas ang TV. Pinatay ko ito saka nilapitan si Seulgi.

 

 

Ibinaba ko ang mga gamit ko at lumuhod sa harap mo at pinagmasdan ka,

Sorry kung medyo busy na naman ako ngayon, at kung namimiss mo ako. I know naman you'll understand me pero sorry pa rin. 

Hindi na nga ako minsan nakaka-tulog ng maayos dahil mas nage-enjoy akong panoorin ka habang natutulog. I don't want to miss everything about you. Kahit na konting pagtaba ng pisngi mo gusto ko alam at nakikita ko.

I thought everytime na bagong gising or naka-ayos ka sobra kang gorgsome pero mas gorgsome at cute ka pala pag tulog ka habang sinasabi mo name ko. Really, Kang Seulgi. Masyado mo akong pinapakilig ah.

 

 

"I love you.. Don't worry, Im all yours tomorrow, bubu.." I kissed her lips.

 

 

 

 

Nagulat ako ng sagutin mo ang halik ko. Pero nakapikit ka pa rin, hinila mo ako sa may couch at ngayon nasa ibabaw mo na ako. Yakap yakap mo.

 

 

"Ikaw talaga ang pinaka gusto kong istorbo sa pagtulog, misis ko..." sabay hampas ko sa braso mo ng mahina, 

"Baliw."

"Sayo.." sabay mulat ng mata mo at hinalikan ako ng mabilis. 

 

 

tumayo ka at binuhat ako papuntang dining.

 

"Sit, kumain ka na muna. I know gutom ka, kakatapos lang ng surgery mo right?"

"Yea, sa last shift pa nagkaroon ng patient eh.. teka? Bakti alam mo? Tumawag ka na naman kay Solar ano?"

Ngumiti ka lang habang papunta sa kitchen para iinit yung niluto mong food.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kinabukasan...

 

Maaga akong nagising, actually hindi lang dahil inagahan ko, nasanay lang talaga yung katawan ko na ganto gumising. 

 

Time Check: 6:10 AM.

Usually, kahit may pasok si Seulgi or kahit wala 8 talaga siya gumigising. 

Kaya ngayon naman, naisip kong ipagluto itong asawa ko. Last time, i know yung niluto ko sa kaniya, maalat daw yung adobo. And remember yung adobo na natapon ko? Hay..

 

Anyway, ayun bumangon ako ng dahan dahan at iniwan siya sa kama. I picked up her oversized shirt na nakasampay sa may chair and wore it. Tulog na tulog pa ito, pagod din kasi ito dahil medyo busy din siya sa trabaho. Tapos pag uwi pa neto lagi madami pang aasikasuhin dito sa bahay at magluluto pa. Ayaw niya kasing may mga kasama dito sa bahay. Pero meron naman kaming mga tao hindi nga lang stay-in.

 

 

Maingat akong lumabas ng kwarto, ayokong magising ang asawa ko. Si Seulgi pa naman eh konting galaw o kaluskos lang nagigising na. Mabuti na lang at mahimbing ang tulog niya.

 

 

Pagsara ko ng pinto ay nagmadali akong bumaba at dumerecho sa kusina niya. Yes, tawag niya doon sa kusina NAMIN ay KUSINA NIYA. Literally, may nakalagay pang, "KANG SEULGI's KITCHEN". *facepalms*

 

 

Madali kong kinuha ang mga gagamitin ko pati na rin sa fridge. Eggs, bacons, tuyo and daing. Our fave breakfast. Nakakita din ako ng hotcake mix. Gusto ko sana yung french toast kaso hindi ko alam paano gawin yun so.. maybe next time.

 

 

 

I put on Seul's apron, lumapit sa stove. Kinuha ko yung frying pan at binuksan na ito. 

 

 

Huminga muna ako ng malalim. Okay. We can do this, Joohyun. Fighting!

 

Nilagyan ko ng cooking oil ang pan at nang uminit na ito ay nilagay ko na ang hotdogs. Next is egg.. Okay naman, konti lang yung talsik ng mantika. huhu. At nang ilagay ko ang bacons sa pan...

 

 

 

Akala ko magiging madali ang buhay ko dito ngayon sa kusina, pero hindi pala. That bacon looks like they hated the cooking oil and the frying pan. Feeling ko may fireworks display. Nakakatakot, mommy! Hindi ako halos makalapit sa kawali para haluin. Mga one meter ata ang layo ko. Nung parang masusunod na ata ang bacons ay nilakasan ko na ang loob ko at pinatay ko na ang stove.

 

 

Ilang saglit lang ay nawala din yung fireworks display na ganap. At nakahinga akong maluwag, shet muntik na siyang masunog! Ito pa naman yung pinaka-favorite ni Seulgi! huhu.

 

 

Sunod ko naman na iniluto ang tuyo at daing hindi ko alam pero pinagsama sama ko na sila sa iisang pan. Habang sa kabilang pan is yung niluluto kong pancake na hindi ko alam kung okay ba yun dahil sinunod ko lang naman yung instructions sa likod ng kahon nito.

 

 

At mukang hate din ng tuyo at daing yung mantika kaya mukang nasunog ko ata yung mga isda pero hindi naman yata, sana makain pa namin ito. Sunod ko na din isinalang yung fried rice. Halos patapos na din ako sa pancake ko.

 

 

Grabe, I don't usually do this, pero when I have a chance. Im cooking naman for her and I've never been this happy while doing chores in the house. Parang it feels so good na ipagluto mo ang asawa mo. 

 

 

I just don't know if she'll like it. Since, this is the third time na ipagluto ko siya.

 

After kong magluto ay nagvaccum muna ako sa salas at buong dining at kitchen. 

 

 

 

 

 

 

 

Hanggang sa mapaupo ako sa dining at di ko namalayan nakatulog na pala ako..

 

Nagmulat ako when I felt a lips on my forehead..

Ay, ayan na.. Gising na ang gorgsome kong asawa...

"Oh, hi! Good morning, gorgsome!"

 

 

"Even when you're on your ungraceful look, I fell in love with you even more.. Good morning, gorgeous!"

 

 

 

 

"Bola.." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SEULGI's POV
I woke up when my phone rings at sinagot ko ito agad, 

"Yes? Ohsht. Ngayon ba yun? Okay, okay. No worries, bro. I'll send it to her later, then I'll call you back, pag papunta na kami sa place." sagot ko kay Byul, yung pinapa-gawa kasi ni Seungwan sa akin kailangan ko na daw isend para mamaya sa annual team building ng Kang Enterprises. 

 

I slowly opened my eyes again.. at naramdaman kong wala na sa tabi ko si Irene.

 

I woke up without my wife on my side.

 

Where is she? Didn't she forget na I need to see her every morning when I wake up? 

 

 

 

Wala naman siyang pasok today at naka-leave siya?

 

 

I stood up and checked our veranda, bathroom wala naman siya?

 

 

 

 

 

"Hyun!" I screamed when I got out of our room.

 

 

 

 

 

Nasaan naman kaya pumunta yun?

"Joohyun!"

 

 

 

Paglabas na paglabas ko ng kwarto ay papunta sana akong Library niya ng maka-amoy akong kung ano galing sa kitchen ko. Oo, kusina ko iyon. Madali akong bumaba ata pumunta doon, para icheck kung ano ang naa-amoy ko galing dito.

 

 

 

 

 

Medyo nagulat lang ako ng makita ko ang mga pagkaing mga nakatakip sa dining at ang misis kong nakaupo at tulog. 

 

 

 

Ob