Seulgi POV

Minsan may mga bagay talagang ang hirap intindihin. Katulad na lang kung bakit kailangan pang pag-aralan ang pagkuha ng x and y samantalang di mo naman ito magagamit sa pang-araw-araw mong buhay. 

Di mo na naman kailangan hanapin ang value ng x kasi nga x na sya, nakalipas na unless kung may "y" pang naglalaro dyan sa isip at puso mo. Charott lang. 

But kidding aside I really hate Math. 

"Ok class, for your assignment answer number 1-10, to be submitted on next meeting. Class dismissed "

Pagkalabas na pagkalabas ni sir ay dali-dali kong nilagay sa bag ko ang mga gamit ko at patakbong lumabas ng room. 

Papunta akong Student Council room para sundiin si Irene kasi sabi n'ya sabay daw ulit kaming kumain. 

Syempre kilig ako kasi sabay ulit kami kakain tas sya pa lagi nag-aakit. Sino ba naman ako para tumanggi sa alok ng isang dyosa? 

Halos tinakbo ko ang papuntang SC room kasi ayaw kong pinaghihintay ang prinsesa.

Pagkadating ko sa SC nakita ko syang nagtatype sa laptop nya. Pinagmasdan ko sya at ang seryoso nya pero kahit ang seryoso ng mukha nya ay ang ganda nya parin. 

Gosh! Parang ayaw kong maniwalang tao sya e. Para syang anak ni Aphrodite sa kagandahan. 

Sumandal ako sa may pintuan habang tinititigan sya. Kung ang pagtitig lang sa kanya ang gagawin ko buong maghapon, hinding-hindi ako magsasawa. Siya ang paborito kong movie na hindi ko pagsasawanav panuorin. 

Habang tinititigan ko sya, naalala ko yung mga pangyayaring nangyari sa amin noong mga nakaraang buwan. 

Kung paano ko sya unang nakita.

Kung paano ko sya nakitang umiyak ng 2 beses dahil sa ex niya at sa daddy nya. 

Kung paano sya ngumiti sa akin nung nagpromise ako sa kanya. 

Kung paano sya tumawa sa nga silly acts ko. 

Kung paano nya tawagin ang pangalan ko.

Kung paano mamula ang mga piangi nya pag nahihiya sya. 

At kung paano nya ako titigan na para bang ako lang ang nag-iisang tao sa paligid nya.