Kinaumagahan, maagang umalis sina Yoona at Tiffany, walang planong pumasok ng opisina si Suzy kaya medyo tanghali na rin siya nagising. Masakit din ang ulo niya sa kakaisip sa Kim Soo Hyun na iyon, ayaw niya namang isipin pero laging pumapasok sa isip niya ang lalaking iyon, lalo na ang mga panahong sila pang dalawa.

She shakes her head para mawala sa isipan ang mga alaalang iyon, ipinasya na niyang maligo sa banyo, at sa kakaisip biglang napalakas ang pagkapihit niya sa kanyang shower knob dahilan upang kumalas iyon.

Suzy: Argh!...(Hiyaw niya)

Patuloy ang pagtagas sa kanya ng tubig mula sa shower. Kung hindi niya maayos agad iyon siguradong babaha ang buong bahay nila. Basang-basa na siya ng abutin ang tuwalya at ibalot iyon sa kanyang katawan bago lumabas ng banyo. She was about to call for a plumber when she heard the knocking on her door.

“Suzy!...” (coming from the familiar sound of voice) “…Suzy! Anong nangyari sa’yo riyan? Buksan mo itong pinto, Suzy!”

Suzy: Was that---(Binuksan na niya ang pinto at agad siyang sinalubong ng nag-aalalang mukha ni Soohyun)

Soohyun: Suzy---

Saglit itong natigilan nang mapagmasdan ang ayos ni Suzy. Tumikhim pa ito subalit hindi inalis ang tingin sa kanya, doon lang niya napagtanto kung bakit ganoon na lang ang reaksiyon nito. She was wearing nothing except that piece of towel around her body. Bahagya niyang isinara ang pinto upang kahit paano ay matakpan ang kanyang katawan

Suzy: What the hell are you doing here? (Itinago na lang niya ang pagkapahiya sa galit na boses) Paano kang nakapasok sa gate ko?

Soohyun: Ah…(Nilingon nito ang nakasaradong gate bago bumaling sa kanya) Kanina pa ako nagdo-doorbell kaya lang hindi mo yata naririnig. And then I heard you scream so I jumped over your fence. Are you okay?

Kahapon tinakbo nito ang hagdan mula tenth floor hanggang ground floor ngayon ay tinalon ang pader ng bahay niya, ano bang kalokohan ang ginagawa nito?

Suzy: I’m fine. P-paano mong nalaman itong bahay ko?

Soohyun: Company profiles provide useful information (He smiles) Ano bang nangyari sayo at ba’t ka sumigaw?

Naalala niya ang banyo, sumunod naman si Soohyun sa kanya at ito na ang nag-ayos noon. Matapos itong ayusin magsasalita na sana siya ng pasasalamat dito ng makitang bumalik ito sa sala at lumabas pa. Takang-taka siyang sinundan ito, bumalik itong may dalang isang bungkos ng bulaklak.

Soohyun: Nabitiwan ko ang mga ito kanina nang sumampa ako ng bakod mo. (Inabot ito sa kanya) Gusto kong mag-apologize uli. At makipag-ayos na ng tuluyan. I hope we could start over again. And please don’t leave KSDC. We need you there. I need you there.

Suzy: What?

Soohyun: Sige, huwag mo na lang akong intindihin. Pero sana maalala mo si appa, siguradong malulungkot siya kapag nalaman niyang nawala ang pinakamagaling niyang assistant sa kompanya, baka mas lalong lumala ang kalagayan niya.

Halatang bina-blackmail na siya nito subalit di naman niya magawang magalit. Lalo na at nakikita niyang tila ito basang sisiw sa kanyang harap ngayon. Ah hindi, isang napaka-gwapong basang tandang pala.

Soohyun: Pwede bang pumasok na muna ako sandali? Medyo giniginaw na kasi ako rito.

Nangiti siyang pinapasok ito, nagpasya na rin siyang magbihis, si Soohyun naman ay binigyan niya na lang ng isang T-shirt na malaki para may maisuot ito (kay Kwanghee iyon naiwan minsan ng pinsan nila nong huling punta nito)

Soohyun: So hindi ka na aalis ng KSDC?

Suzy: Hindi na.

Soohyun: Salamat naman (He smiles) At sorry talaga sa mga nasabi ko kahapon, actually napagalitan ako nina omma at abuji dahil sa panghuhusga ko sa’yo kahapon, kailangan ko raw mag-sorry sa’yo.

Suzy: Tapos na iyon kalimutan na lang natin.

Soohyun: Gusto pala nina omma at abuji na pumunta ka raw sa bahay pagkalabas niya ng ospital this coming Friday, sa amin ka na raw mag-dinner.

Suzy: O sige, pupunta ako.

Soohyun: Talaga? (Ngumiti na si Suzy sa kanya)

Pero nagulat pa si Suzy nang ipagluto pa siya ni