Soohyun: Bae Soo Ji right? (Ngumiti ito) Hi, it’s been a long time.

Chairman: Magkakakilala kayo? (Nagulat ito) Saan? Kelan? Bakit hindi niyo sinabi sa akin? (Excited nitong tanong)

Doctor: Chairman makakasama sa inyo---

Chairman: Aishhh…hindi ikaw ang kinakausap ko! (Saway nito sa doctor at nagpalipat-lipat ng mga mata sa anak at sa assistant) Ms. Bae bakit hindi mo nasabi sa aking kilala mo ang anak ko?

Suzy give the old man an apologetic smile bago sumagot.

Suzy: Hindi ko rin naman kasi siya nakilala agad sir besides hindi ko rin alam na anak niyo siya, isa pa kung sakali man hindi ko na rin masyado natatandaan ang mukha niya. (Well that was a LIE, paano niya makakalimutan ang mukha ng nag-iisang lalaking minahal niya pero hindi niya iyon aaminin)

Nakita niya rin na naningkit ng bahagya ang mga mata ni Soohyun sa sinabi niya pero wala siyang pakialam sa iisipin nito, hindi niya gustong malaman ng Chairman ang naging nakaraan nila ng anak nito.

Chairman: Oh well (Ngumiti ito) Mas mainam na ngayon, na kahit papaano e magkakilala na pala kayo.

Soohyun: Yeah…that’s better. (Matabang nitong sagot na titig na titig sa kanya [to Suzy])

Suzy: (Iniwas niya ang mga mata dito at ibinalik ang tingin sa mag-asawang KIM) Mauuna na rin pala ako Sir, Ma’am…kailangan ko rin kasing bumalik pa sa office bago umuwi. (Masuyong ngiti niya sa mag-asawa pero nawawala kapag nasusulyapan niya si Soohyun)

Soohyun: Ihahatid na kita.

Suzy: (Lumipat ang mga mata niya dito) Hindi na kailangan marunong naman akong pumunta dito so malamang marunong din akong umuwi.

Soohyun: No I insist! (Determinado nitong sabi) besides I still have some business to talk about.

Suzy: But---

Chairman: Pagbigyan mo na ang binata ko hija, besides you can start some briefings to him while you two are on your way. (Ngiti nito) Isa pa may usapan na tayo diba?

Mrs. Kim: Anong usapan iyon? (Tanong nito sa asawa)

Chairman: I’ll tell you later. (Sabi nito sa asawa)

Hindi na makatanggi si Suzy at nagpaalam na, nauna siyang lumabas ng kwarto.

Mrs. Kim: Sige na hijo, ihatid mo na si Ms. Bae, mag-ingat kayo sa daan.

Chairman: Alagaan mo ang assistant ko hijo kung hindi malalagot ka sa akin. (Ngingiti-ngiti ito)

Nagmamadali siyang makaalis pero agad na nakasunod sa kanya si Soohyun, sinabayan siya nito ng lakad.

Suzy: Hindi mo na dapat ginawa iyon, sinabi ko namang kaya kung umuwi. (She said without looking to him diritso ang lakad)

Soohyun: Sinabi ko ring ihahatid kita and didn’t you hear I have some business to talk about, don’t you forget I am now you immediate superior.

Suzy: (Tumigil siya sa paglakad at hinarap ito) Sa pagkakarinig ko bukas pa iyon Mr. Kim, you can start talking about business with me tomorrow dahil magpa-hanggang ngayon hindi mo pa ako empleyado.

Soohyun: Anong pinag-usapan niyo ni appa?

Suzy: Wala ka na don, kung gusto mong alamin bakit hindi ang ama mo ang tanungin mo.

Hindi na niya hinintay na makapagsalita pa uli si Soohyun, muli siyang lumakad, sumunod naman ito.

Soohyun: Pagbibigyan ko yang inaasal mo ngayon Suzy, pero sa ngayon ihahatid kita! (Final nitong sabi)

Sa office na si Suzy nagpahatid, hanggat nakarating sila ng office, wala na uling usapan ang namagitan sa dalawa.

--------------------------------

Pagkatapos naman ng office work, napagpasyahan ni Yoona na pumunta ng mall para maghanap ng pwede niyang iregalo sa kasal ni Yuri.

Kanina pa siya paikot-ikot sa mall pero wala pa ring bagay ang nakakuha ng atensiyon niya na magandang iregalo sa mga kaibigang ikakasal. Ayaw niya naman kasing mag-regalo ng mga appliance o kahit anong may kinalaman sa household equipment. Masyado na iyong common tuwing kasalan, mas gusto niyang kakaiba naman ang mairegalo niya sa ikakasal na mga kaibigan.

Ilang sandali pa’y isang bookstore ang nakakuha ng interest niya, malapad siyang ngumiti dahil alam na niya ang ire-regalo sa ikakasal na mga kaibigan.

Lumakad siya sa glass door ng store, tama-tamang pagkahawak niya ng pinto ay may papalabas din mula sa bookstore, halos magkasabay nilang itinulak ang pinto at dahil lalaki ang nasa loob mas malakas ito kesa kay Yoona dahilan upang mauntog siya.

Yoona: Array!!! (Napahawak siya sa noo niya tila may mga fireworks siyang nakita) bulag ka ba! Alam mo naman papasok ako diba? (Singhal niya sa lalaking dahilan ng pagka-untog niya)

Seunggi: Ikaw ang hindi tumitingin eh, nakita mo namang nauna akong humawak ng pinto, pero nagpumilit ka pa ring pumasok.

Umusok ang mga ilong ni Yoona sa galit dahil sa sinabi ng kaharap, aba’t kasalanan pa pala niya kung magkakabukol siya.

Yoona: Aba’t napaka-antipatikong---

Seunggi: Hoy miss, kahit magtanong pa tayo, alam nating lahat na ako ang unang nakahawak sa pinto, kaya wala akong kasalanan.