Humantong sina Yoona at Seung Gi sa isang Chinese Restaurant, pagkatapos nilang mag-order.

Seung Gi: Mahilig ka pala sa Chinese Food?

Yoona: Medyo, ikaw?

Seung Gi: Mahilig din pero for me the best pa rin ang Korean Foods.

Yoona: Alam mo tama ka, teka nga pala, bakit hindi ka man lang nagsalita noong kasal nina Yuri at Heechul, pinagmukha mo akong tanga nong araw na’yon hah!

Seung Gi: Ah yon ba? Ang sungit mo kasi non eh, laging nakataas ang mga kilay mo, simangot ka pa ng simangot kaya di nalang kita pinansin at baka awayin mo pa ako, pero pasensiya na talaga for that.

Yoona: O well, tapos na’yon, kalimutan na lang natin.

Dumating na ang order nila, kaya nagsimula na silang kumain. Nagsimula narin silang magkulitan, tuloy panay tawanan na ang ginawa nila habang kumakain. Pero ang ipinagtataka ni Yoona at ikinaiinip na sana naman daw eh tanungin naman siya ni Seung Gi ng tungkol sa personal niyang buhay, pero parang wala parin itong inihihirit.

Seung Gi: Alam mo nagkamali talaga ako ng impression sa iyo, napakataray mo kasi nong umpisa at hindi ko inexpect na makulit ka.

Yoona: Well ganito lang talaga ako kasi ganito kami ng mga pinsan ko, puro makulit at may pagka-masungit talaga.

Seung Gi: Close ka pala sa mga pinsan mo?

Yoona: Sobra! Para ko ng mga kapatid ang mga iyon, paano eh pare-pareho kaming only daughters, oh I mean yong isa son pala, so apat kaming prinsesa at yong isang feeling reyna (si Kwanghee)

Seung Gi: (He don’t get it) What?

Yoona: Bakla yong isa, nahawa siguro sa amin kasi puro kami babae.

Seung Gi: I see, so ibig sabihin magkakasama kayo lagi?

Yoona: (She nodded matapos isubo ang roast chicken) My parents is in Jeju, meron kaming business doon, but our province is really in Daejoon, at dahil sa Seoul na kami nag-aral na magpipinsan at ngayon ay nagtatrabaho na, we live on the same house. Unfortunately that house belong to my cousin Suzy, pero nasa States na kasi sina Aunte Eun Hye (Suzy’s mother) kasama ang parents ni Tiffany, kaya kami ang nakatira sa bahay nila dito sa Seoul.

Seung Gi: Mabuti kung ganon.

Yoona’s POV: Magtanong ka na kasi tungkol sa lovelife ko hindi yong tungkol sa mga pinsan ko.

Seung Gi: Siguro ang saya-saya sa inyo?

Yoona: Oo naman! (POV: Paliguy-liguy pa kasi eh!) Puro ba naman kami babae at isang binabae, kaya masaya ang bonding!

Seung Gi: Hindi ba’t mas okay kung may lalaki kayong kasama, I mean for security purposes, siguro naman may security ang bahay niyo?

Yoona: (POV: This is it! I’m sure sa boyfriend na ang tuloy ng tanong na’to, hehehe) Wala! Pero wala namang dapat ikabahala, kayang-kaya naming ipagtanggol ang isa’t-isa, tsaka mababait naman yong mga tao sa amin.

Seung Gi: Iba pa rin ang nag-iingat. I’m sure naman binabantayan kayo ng mga boyfriends niyo.

Yoona: (POV: Finally!) Boyfriends ka diyan? Ni isa nga sa amin walang boyfriend noh.

Seung Gi: Hindi nga? Nagpapatawa ka ba, imposible naman ‘yon.

Yoona: Mamatay man lahat ng kuko ko sa paa, pero nagsasabi ako ng totoo.

Seung Gi: Hindi pa rin ako makapaniwala, wala ka talagang boyfriend?

Yoona: Wala nga! (POV: Kung gusto mo ikaw na lang eh!)

Seung Gi: Sa ganda mong ‘yan?

Yoona: Alam kong maganda ako pero wala talaga.

Seung Gi: Okay, naniniwala na ako.

Kapwa silang napangiti sa isa’t-isa, pero ang totoo lumulundag sa tuwa ang puso ni Yoona. Naamoy na niyang si Seung Gi na yata ang hinihintay niya. Sa wakas! May pag-asa na ngayon ang pangarap niyang maging BRIDE!

---------------------

Nagulat si Tiffany sa biglang pagbukas ng opisina niya at ngayon nandon si Nickhun, nasa mukha nito ang sobrang tuwa.

Nickhun: Best! Best! Best! (Agad itong tumakbo kay Tiffany)

Sa gulat ni Tiffany, binuhat siya ng kaibigan patayo upang yakapin ng sobrang higpit, hindi pa ito nakuntento sa yakap, sa sobrang tuwa nito he cup her face ang kiss her directly on lips na ikinalaki ng mga mata niya.

Hindi siya agad naka-pag-react, iba ang naging reaksiyon ng katawan niya sa halik na iyon. Hindi na niya mabilang kung ilang beses na siyang nahalikan ng kaibigan mula noon kapag natutuwa ito, pero lahat yon sa cheeks lang, never in lips, how come his bestfriend kiss her on lips this time? Still on shock ng bitiwan ni Nickhun ang labi at mukha niya, halos di siya kumurap, medyo nagulat din ito sa ginawa pero agad na sumilay ang ngiti sa mga labi.

Nickhun: I have a good news!

Tiffany: (She cleared ) Muka nga! (Muli siyang umupo sa swivel chair dahil mukang hindi siya kakayanin ng mga tuhod niya sa panginignig ng dahil sa halik) So spell it out?

Nickhun: (Lumipat ito sa visitors chair ng mesa ni Tiffany at kampanteng naupo) Fully owned ko na ang Restau-Bar ng pinsan ko friend, sa wakas!

Tiffany: (Nangunot ang noo niya) What do you mean?

Nickhun: Naalala mo iyong restau-bar na sinasabi ko sa iyo?

Nag-isip si Tiffany, yeah may kung ilang beses na siyang niyaya ng kaibigan na sumama sa bar na iyon but she’s too busy with her own business para magkaroon ng pagkakataong sumama dito, besides she don’t like bar parties, mas gusto niya yong solemn and decent one, iyong mga pang-function hall parties lang ang kaya niyang daluhan. Kahit naman kasi matagal na niyang kaibigan si Nickhun, she don’t mingle with his guy buddies lalo na kung mag-iinuman lang naman, well she meet some of them, isa na doon si Jinwoon but not occasionally she engage herself with them dahil kaibigan niya si Nickhun.

Tiffany: Iyong sinasabi mong pag-aari ng pinsan mo?

Nickhun: Yeah, I owed 30% of shares before, but now he handed me fully the whole management ng bar, tuluyan na niyang binenta sa akin. So congratulate me friend, I’m a RESTAU-BAR OWNER already, nagkaroon na ako ng accom