_TATLONG ARAW NA ANG NAKALIPAS_

Hindi pa rin ako kino-contact ni Sunny!!!! Di rin siya pumapasok. Ano bang nangyayari??

Nagdesisyon akong pumunta na sa bahay nila. Wala na naman siguro yung mga bisita nila.

Nasa harapan nako ng gate at di naman naka-lock kaya pumasok na ako. Tuluy-tuloy akong pumasok. Pinihit ko ang doorknob ng bahay at binuksan ang pinto.

“Pang- - “ napahinto ako.

Parang gustong gumuho ng mundo ko sa nasaksihan ko! Si Sun. . . Sunny nakasandal at natutulog sa balikat ni. . . ni. . . Vince.

Pinikit ko ang mga mata ko at baka namamalikmata lang ako. Pag mulat ko, yun pa rin ang nakita ko.

“Sunny?” yun ang unang salitang lumabas sa bibig ko. Unti-unti naman siyang nagmulat ng mata.

“Spence!’ gulat na gulat niyang sabi.

Pati si Vince ay gumising na rin. “Pare!”

“Ano to?” gulung-gulong tanong ko.

“Spence. . .” lumungkot ang mukha ni Sunny. Si Vince naman ay tahimik lang.

“Ano, Sun? Sagutin mo ko!?” inuutusan ko si Sunny pero lumabas itong parang nagmamakaawa ako. Nagmamakaawang sagutin ako ni Sunny at sabihing mali ang iniisip ko.

“Spence. . . Tapos na tayo.” Parang may bombang sumabog sa puso ko.

“Spence. . . Tapos na tayo.”

“Spence. . . Tapos na tayo.”

“Spence. . . Tapos na tayo.”

“Spence. . . Tapos na tayo.”

Paulit-ulit ito sa isipan ko. Tapos na ba talaga kami??

Tumulo bigla ang mga luha sa mata ko.

“Bakit, Sun? May nagawa ba akong mali?” tanong ko.

Hindi siya tuimingin.

“Wala, Spence. Wala kang ginawang masama. Wag mong sisihin ang sarili mo sa break-up natin. Ako! Ako lang ang dapat sisihin mo. Sorry pero mahal ko na si Vince.” Di pa rin siya tumitingin sa direksyon ko.

Tiningnan ko si Vince. Nakatingin rin siya sa akin. Nabuhay ang galit sa dibdib ko! Gusto ko siyang saktan! Bugbugin! Bestfriend ko siya pero nagawa niyang agawin ang pinakamamahal kong babae!

“Di mo na ba talaga ako mahal, Sun?”

“Hi. . . Hindi na, Spence. I’m sorry.”

“Sabihin mong di mo na ako mahal na nakatingin ng diretso sa mga mata ko, Sun. Dun lang ako maniniwala, Sun.”

Tumayo si Vince.

“Pare, tama na. narinig mo na si Sunny. Wala kayo kaya tumigil ka na!”

“IKAW! TINURING KITANG KAPATID PERO ETO ANG IGAGANTI MO SAKIN?? ANG AGAWIN ANG PINAKAMAMAHAL KONG BABAE???!! GAGO KAAAAA!!” akmamg susuntukin ko na sana si Vince pero pumagitna si Sunny.

“HUWAAAG! Hwag mo siyang sasaktan, Spence. Di na kita mahal kaya umalis ka na!” nakatitig siya sa mga mata ko! Tumulo na naman ang ang mga luha ko.

“BA’T GANUN, SUN? NAPAKASAKIT! MANLOLOKO KA! MINAHAL KITA, SUN PERO GINAGO MO KO! DI KITA MAPAPATAWAD! PATI IKAW VINCE!” at tuluyan na kong umalis pero bago ako nakalabas nahagip pa ng mga mata ko ang pagkabig ni Vince kay Sunny at pagyakap sa kanya. Ang sakit! Ang sakit-sakit!