007
FLAMES
=Hae Rin’s POV=
Dumaan na ang ilang araw at natapos na din namin nila Min Jung at ng SHINee ang pagdedecorate sa gym. It’s almost 7pm and may lakad pa si Jjong oppa at si Taemin, sasamahan naman ako ni Onew oppa sa paghahanap ng pwedeng mag cater sa event, pati na din sa magpo provide ng music.
“Hae, dun na ako mag-aantay sa labas ha,” sabi sakin ni Onew oppa.
“Opo, kakausapin ko lang si Min” sagot ko kay Onew oppa. Nakita ko sai Min na nakaupo sa tabi, inaayos yung mga ginamit namin, si Key naman at si Minho nag bibihis nalang sa locker room ng gym.
“Min, aalis na kami ni Onew oppa, para okay na lahat sa grad. ball, gusto mo bang ihatid ka na namin?”
“Ay wag na Hae, may gagawin pa kasi ako, una na kayo. Tatawagan ko nalang si Heechul oppa ot si Yesung oppa”
“Oh, sige Min,una na kami ha” nag-beso beso kami tapos umalis na ako, sinamahan ko na si Onew oppa.
=Min Jung’s POV=
Nag aayos pa din ako nang gamit ng nabore ako, kinuha ko yung phone ko tapos I plugged in my earphones then nakinig nalang ako ng music. I tetext ko n asana si Yesung oppa para sundin ako nang biglang may nagtap sa shoulder ko, I was shocked so I accidentally stood up. Nakalimutan ko na injured nga pala yung isa kong paa so I stumbled down. I closed my eyes and waited for the pain mula sa fall pero it never happened, I slowly opened my eyes and saw Minho. I was shocked. Really shocked. Imagine how close ng mga mukha namin sa isa’t isa. I placed my hamd on his shoulders at dahan dahan akong tumayo ng maayos.
“S-sorry Min, “ sabi sakin ni minho.
“Okay lang yun. Buti nga nasalo mo ako e. Salamat pala.” I smiled and umupo ulit ako sa upuan ko.
“ anyways, bat andito ka pa? Di ka ba isasama nila Hae Rin? “
“Matatagalan lang naman sila pag-kasama nila ako e. and hayaan mo na sila”
“e ikaw? sina na kasama mo dito? buti nalang di pa ako umaalis.”
“Don’t worry, tinext ko na naman si Yesung oppa, sabi ko mag-papasundo ako sakanya.”
“Busy yun panigurado, tara i-hahatid nalang kita”
“Hala, di mo naman kailangan gawin yun Minho,”
“I insist, tatawagan ko lang si Yesung Hyung”
=Minho’s POV=
Tinawagan ko si hyung at pumayag na siya. Bumalik ako sa loob ng Gym tapos nakita ko si Min Jung na tulog na. I chuckled and nilapitan ko siya tapos binuhat ko siya gently. Ayoko na siyang gisingin alam ko naman pagod siya ee. Nilagay ko siya sa backseat ng kotse ko tapos I started driving, diko na binilisan kasi baka mahulog siya.
>> fastforward<<
Dumating na kami sa bahay nila Min Jung. Bubuhatin ko sana ulit siya pero nung lalapit na ako sakanya, something happened,
may nakita akong luha na tumulo mula sa mga mata niya. Pinunasan ko yun tapos binuhat ko na siya.
Ano kaya yung iniisip ni Min? Bat siya umiiyak? Nasaktan ba siya?
kumatok ako sa pinto, si Heechul Hyung yung nagbukas.
“Oi, Minho”
“hyung, si Min Jung. Nakatulog na ee.” sabi ko habang kinukuha ni Heechul hyung si Min Jung.
“pasensya na sa abala Minho a. O pano ba yan, gabi na umuwi ka na salamat sa pag hatid kay Min ha.” ngumiti si hyung tapos sinara yung pinto.
Naglalakad na ako nang naramdaman kong nag vibrate yung phone ko.
10 missed calls : Key
Oh . . .Patay..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
after 100000 yearrssss eto xD omg. sorryyy crap filled ang kwentong to >.<
-->Unedited ._.v
Comments