Your POV:
Isang boring na araw dahil holiday ngayon at walang pasok. Aish, Sa sobrang pagkabored ko, ilang beses na akong palabas-pasok sa kwarto, palakad-lakad sa sala at nang napagod na 'ko, ay napaupo ako sa sofa. Habang nagmumuni-muni, ay nakita ko ang malaking photo album na nakaagay sa ilalim ng lamesa sa harapan ko. Kinuha ko ito at binuksan, nakalagay dun ang mga pictures namin ni kuya nung bata pa at pictures ni mom. Nakakatuwa lang na makita ang mga pictures na ito na parang kahapon lang nangyari. Si Dad, bata pa lamang ako nung namatay sya. Sayang nga at hindi nya nasubaybayan yung paglaki namin ni kuya at hindi nya na makikita na gagraduate ako sa isang university at magiging flight stewardess soon. Pagkalipat ko sa kabilang page, nakita ko naman yung mga pictures namin ni kuya. Hay, naalala ko na naman bigla yung nangyari sa kanila ni mom dati. Miss ko na miss ko na sya!

You: Mom.
Your Mom: Yes anak?
You: Mom, sa tingin mo nasaan na kaya si kuya ngayon?
Your Mom: Yung kuya mo? Malamang, may pamilya na sya ngayon. Malamang, nagsasama na sila ng girlfriend nya ngayon.
You: Mom, hanggang ngayon pa rin ba hindi mo pa rin sya napapatawad?
Your Mom: Miyoon, anak ko pa rin sya. Kahit ano man ang nagawa nya noon, mapapatawad at mapapatawad ko pa rin sya bandang huli kasi ako yung nagluwal sa kanya dito sa mundong ito.
You: Mom, namimiss ko na po sya. Namimiss ko nang magkaroon ng kuya. :(
Your Mom: Anak, ipagdasal na lang natin na nasa mabuting lagay sya ngayon. Naniniwala ako, na balang araw babalik sya at magkakasama-sama ulit tayong tatlo.
You: Hindi na po ako makapaghintay sa araw na iyon.
Your Mom: Ito namang bunso ko oh. Halika nga. *Hugs*
*phone rings*
You: Ay mom, wait lang po. *Runs upstair*

At your room..
(Phone Conversation)
Hannah (on line): Hey girl!
You: Oh bakit hannah?
Hannah: Naisip kasi namin ni Jihan na magmall ngayon, tutal alam ko na bored na bored ka rin tulad namin. Ano, sama ka?
You: Sige!
Hannah: Good, daanan ka namin dyan in 30 mins. Magready ka na ngayon pa lang, tagal mo pa naman. x)
You: Hindi ah! haha. x)))
Hannah: Sige na, babye na baka maubos ko pa yung load ni papa. xD
You: Haha, sige bye!
Hannah: magready ka na ah? Bye!! *hang up*

-----------------------

At the mall...

Baekhyun: Wohohooo! Buti naman at nakatakas na sa sobrang pagkabored! *stretched*
Jenny: Grabe lang sa bahay! Boring na, mainit pa! Ugh.
Hannah: So, saan tayo pupunta ngayon?
Baekhyun: Arcade? Padamihan ng tickets! haha.
You, Jenny & Hannah: GAME! ;DD

Takbuhan kayong apat sa isang arcade. Laro dito, laro doon. Nagrent din kayo ng karaoke sa arcade at nagsikantahan; picture-picture sa photo booth; Kain doon, kain dito. Sa sobrang sya nyo, nakalimutan nyo na yung oras. Nang napagod na kayo, ay naglakad-lakad muna kayo sa mall. Tumitingin-tingin ka sa mga jewelry shop, boutique, etc na mga nadadaanan nyo. Hangang sa nalipat ang tingin mo sa isang lalaki na nakajacket sa isang foodcourt.

Your POV:
Naglalakad-lakad kami sa mall ng may nakita akong lalaki sobrang familiar sakin. Omo, kamukhang-kamukha nya si.... si DONGHO! Pasimple akong humiwalay kila hannah para lapitan at siguraduhin kung si Dongho talaga yun. Nang papalapit ako sa kanya ng paisimple ay bigla syang umalis. Sinundan ko ito kung saan man sya pumunta, at nung tumigil sya sa isang food cart, nilapitan ko sya at hinawakan ang balikat nya, "DONGHO?".




















TBC.
END OF CHAPTER 8