Maaga kang umalis sa bahay nyo para pumasok. Bago ka dumiretso sa school, pinuntahan mo muna ang bahay nila Dongho nagbakasakali na hindi sila natuloy. Pagdating mo doon, sarado na ang bahay nila.

Your POV:
Wala na sila. Siguro, nasa california na sila ngayon. Hay, sobrang mamimiss talaga kita Dongho. ;'((((

----------------------------

Sa classroom nyo.
Palagi kang tulala, tahimik at nakatitig sa upuan ni Dongho, iniimagine na nakaupo pa rin sya doon at ngumingiti sayo. Hanggang sa tinawag ka ng teacher at hindi ka sumasagot.

Teacher: Ehem! *walks to you*
You: *shocked* Ma'am?!
Teacher: Kanina pa kita tinatawag ah, hindi mo ba naririnig?
You: Uhmm, sorry po.
Teacher: next time ah. okay class, eyes on the board now please. So we used this sign to express... (blah blah blah)

Your classmate: psst!
You: *look the back*
Your classsmate: Annyeong! Hannah Choi imnida. ^^
You: Ikaw ba yung bago?
Your classmate: yes. Ano name mo?
You: Uhmm, Miyoon Park.
Your classmate: Nice to meet you! *shake hands*

(Breaktime) At the cafeteria...

Hannah: *tells a story* Tapos yun, si Annie yung pinsan namin ang talino! Nakapasa sya sa 5 exclusive school. Oh dba? Bongga! haha.
You: *out of nowhere*
Hannah: Miyoon?
You: .....
Hannah: *hand wave* Miyoon!
You: *shocked* Ha?! May sinasabi ka?
Hannah: Actually, kanina pa po ako nagkukwento dito ng kung ano-ano tas hindi ka naman pala nakikinig. Sayang kaya yung laway ko. x)
You: Mianheyo. Namimiss ko lang kasi yung bestfriend ko eh. :(
Hannah: Bakit? Nasaan ba sya?
You: Nasa california na sila ngayon. Dun na din daw sya mag-aaral.
Hannah: Aww, nakakalungkot naman. Medyo matatagalan din sya dun.
You: Pero kelangan na kelangan nya pa ring tuparin yung promise nya sakin na babalik sya! Hindi nya alam kung ilang balde na ng luha ang nailalabas ng mga mata ko gabi-gabi bago ako matulog.
Hannah: *hugs* Nandito naman ako eh, pwede mo akong maging kaibigan.
You: Talaga?
Hannah: Yes. Kung gusto mo, tulungan kitang makamove-on.
You: Pano?
Hannah: simple lang, pansamantala kalimutan mo muna sya habang wala pa sya at enjoyin mo yung life mo! Hindi naman pwede na nakasteady ka lang sa kanya, right? ^^
You: Hindi ko alam kung--
Hannah: Tara! May nakita akong bagong bukas na tindahan dun banda, ang gaganda ng mga binebenta! hihi. *grab your hand* :D

Simula nun, unti-unti nang nawawala ang kalungkot sa mukha ni Miyoon, unti-unti na ding bumabalik ang kasiglahan sa katawan nya. Nakikisalamuha na din sya sa iba nyang classmate at dumadami na din ang kanyang mga kaibigan. Lumalaban na din sya sa mga taong nambubully sa kanya at kung minsan, tinutulungan nya ang ibang estudyante na inaaway at tinutukso ng ibang mga bully. Kagaya nga ng sinabi ni hannah, pansamantala muna nyang kinalimutan si Dongho at enjoyin ang buhay.



 

TBC.
END OF CHAPTER 6

--------------

Sorry for the laaaaaaaaaaaaaate update. TT