linggo na naman at kailangan ko na pumunta sa simbahan dahil mal-late na ako sa misa. first time ko lang mahuhuli sa misa kung sakali, dahil lagi naman akong on-time.

si giselle kasi pinuyat ako kagabi dahil nagchichika siya about doon sa nakilala niyang part-time barista sa may fave coffee shop niya.

nandadamay pa sa halip na nakatulog ako nang maaga.

walking distance lang naman ‘yung simbahan pero kahit na ba. gusto ko palagi akong on-time. syempre, nirerespeto ko rin ang time ni lord ‘no.

sinimulan ko nang maglakad at hindi na ako masyadong nag-ayos ng mukha dahil nga nagmamadali na ako. hindi naman ako papansinin ni father kung walang ayos mukha ko, maganda pa rin naman ako. chz.

nang makarating ako sa simbahan ay medyo marami ng tao, pero buti na lang wala pang nakaupo doon sa pwesto ko. 

saan ba ako palagi umuupo? sa gitna. ewan ko ha, ang comfy lang kasi sa middle part. like tanaw mo lahat. makikita mo ‘yung malaking krus ni hesus, si father rin kitang-kita kapag nagsasalita siya. pati na rin ‘yung mga choir.

basta gusto ko talaga sa gitnang part palagi umupo.

mag-isa ko pa lang naman, sana nga ay wala nang tumabi sa akin. kung meron man, sana isang magandang babae po. para naman ganahan ako magsimba. chariz.

ilang minuto at nagsimula nang kumanta ang mga choir, ibig-sabihin magsisimula na rin ang unang bahagi ng misa.

sa kalagitnaan nang pag-awit ng mga choir ay naramdaman kong may tumabi sa akin. 

hindi ko pa nakikita ang kaniyang mukha pero alam kong babae siya. narinig ko ang pag-hingal niya, siguro ay tumakbo siya para lang makaabot dito. 

i mean kahit ako naman tatakbuhin ko talaga kung mal-late na ako.

nasa harap na ang pari at nagsisimula na siyang magsalita. hindi ko pa rin tinitignan ang katabi ko, mamaya na lang para may thrill. joke.

sa kalagitnaan ng misa, naramdaman ko ‘yung katabi ko na parang nakatulog siya kaya naman lumingon na ako sa gawi niya.

grabe ka naman lord, ang aga mo naman pagbigyan ng wish ko eh wala pa naman pong simbang-gabi. tatlong buwan pa po bago mag start. thank you po sa advance gift lord, and sige santa na rin.

hindi ko alam kung gigisingin ba siya o ano. pero sige na nga dahil isang mabuting mamamayan naman ako ng simbahan, lumapit ako sa kaniya at nilagay ang ulo niya sa balikat ko.

lord, no malice. 

ang bango niya, amoy siyang johnson’s baby cologne. what if gawin ko rin siyang baby? charot, ano ‘yan sanggol? 

ano ba ‘yan nadistract na tuloy ako sa pagh-homily ni father. eh kasi naman po bakit ganito ‘yung katabi ko, masyadong maganda na cute pa at mabango. 

amoy p’wede bang ikaw na lang sa pasko? charot. (not charot) 

tapos na ang homily at kailangan nang tumayo pero hindi ko naman magising ‘tong katabi ko kasi mukhang pagod na pagod siya kaya hinayaan ko na lang.

buong misa ay hindi ako tumayo kasi nga hinayaan kong matulog ‘tong si cutie pretty sa balikat ko. not that i’m complaining ha? 

natapos na ang misa at hinihintay ko na lang magising ‘tong katabi ko. medyo nangangawit na rin ako pero sige, tiis ganda. eme.

gisingin ko na kaya siya? pero baka naman bigla siyang magalit sa akin.

eh bakit naman siya magagalit, tinulungan ko na siya? bahala na nga. i’ll wake her up na kasi gusto ko na rin umuwi.

“excuse me, miss” i poked her cheek para magising siya. huy kasi ngayon ko lang narealized na may chubby cheeks siya. 

cute.

hindi pa rin siya nagising kaya inulit ko ulit at this time unti-unti nang dumilat ang kaniyang mga mata, nagkatinginan pa kami saglit bago siya umalis sa pagka kasandal sa akin.

nawala bigla ang pagka-ngalay ng braso ko.

pero parang may kulang na tuloy. sige na cutie pretty balik ka na ulit sa pagkakasandal. chz.

“hala, omg. i’m sorry po kung nakatulog ako” pinaglalaruan niya ‘yung mga kamay niya habang nags-sorry. ang cute lang talaga, para siyang bata. 

“sobrang pagod ko lang po kasi kaya hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. sorry po sa abala.”  

and dear lord, why do