Ang sakit ng ulo ko. Napadami kami ng nainom kagabi nila Joy. Dito na din kami natulog sa condo ni Wendy kasi biglang nag announce yung prof namin kahapon sa kaiisang subject namin today, Zoology lecture and laboratory, wala raw kaming class. Kaya nag-aaya si Wendy kahapon eh.

I can't believe na na-black out ako. Hindi ko na ata na control yung pag inom ko kagabi. Ako ata una bumagsak sa kanilang tatlo huhu.

Lumabas na ako ng room at nag decide na mag hanap ng maluluto namin for brunch. Naka-ilang sleepover na din kami sa condo ni Wendy kaya nanghahalungkat nalang ako dito sa mini kitchen niya. But before that, nag timpla muna ako ng kape para kahit konti mawala sakit ng ulo ko.

"Good morning." lumingon ako kung saan galing yung boses na kabisadong-kabisado ko. Nasa balcony pala siya. Hindi ko din napansin na wala na pala siya sa room nung gumising ako.

Napalunok ako.

"You didn't answer my question..." 

"What question?"

"Are you straight?... or not?" Sinulyapan ko yung mag-jowa. Naka-abang lang naman si Joy at Wendy nung marinig nila yung tanong ni Irene sa akin. Tinignan ko ang kanyang mga mapupungay na mga mata. Is she seriously asking me this question? Malamang, Seulgi. Inulit nga yung tanong diba? I know the alcohol is taking a toll on her na, slight. Mas mataas yung alcohol tolerance ni Irene kaysa sa akin.

"I— what if I am? Will something change between us?" Oh my god. Is this the alcohol talking? Naka-tatlong bote na din kami ng beer tas soju on the side pa. Feeling kdrama peg namin tonight. Yung tinutugtog din sa speakers are kdrama osts and kpops.

"No," she reached for my hand. "We will still be Irene and Seulgi." ngumiti siya and squeezed my hand, as if assuring me something.

Hindi ako sumagot. Hindi rin ako ngumiti pabalik sa kanya. I don't understand...

Hindi ba dapat masaya ako kasi tanggap niya ako?

Shouldn't I be relieve na, finally, alam na ng best friend ko yung tunay na ako?

Ang manhid mo naman, Hyun. Naiiyak na yung— blarrrrghhh! At sumuka na ako.

"How's your head?" she asked as she walks towards me. God, nakakahiya ako kagabi. "Parang mababasag..." sagot ko at tumawa siya ng mahina. Umupo na siya katapat sa akin. Pinagmasdan ko lang siya habang nilalaro niya yung baso niya na may mainit na tea. Bumalot sa amin ang katahimikan. Na-aawkward ako dahil sa nangyari at nasabi ko kagabi.

"So," panimula niya. Nararamdaman niya rin ba yung awkwardness? "You're gay pala..." putcha muntik ko ng mailuwa sa kanya yung kape. Nanlaki aking mga mata habang tumatawa lang naman siya. Bakit ba walang trigger warning!? Chos. Pero hindi ako na ready don sa sinabi niya ha.

Sa totoo lang, hindi ko alam ano sasabihin ko. Now that she knows my preference, ano mangyayari sa amin? Will it be awkward for her?

"Are you uncomfy with it?" tanong ko. Hindi ko siya matignan kaya tinuon ko nalang ang pansin ko sa kape ko na unti-unting nawawala yung init.

"Seulgi," inabot niya yung kamay ko at hinawakan ito.

Dug dug. Dug dug. Dug dug.

Yung puso ko... "Look at me." sinunod ko siya at tinignan siya sa mata. "Tanggap naman kita kahit ano ka pa, Seul." at ngumiti siya sa akin. Ang tamis ng ngiti niya... She sound so sincere. And I know she is. 

Pero bakit hindi ko magawang magalak?

Bakit hindi ko tanggap yung sinasabi niya?

Am I expecting her to s