“Anong pinagsasabi niyong housewarming party?” kunot noo kong tanong sa dalawa habang mga nakaupo kami sa sahig dito sa salas at nanood ng netflix sa tv.

Isang linggo narin ang nakalipas simula nung panghaharot ko kay Karina, sa seven days rin na 'yon ay kinakatok ko siya sa apartment niya para lang bigyan ng ulam namin na ako mismo ang nagluto. Masaya lagi ang puso ko dahil tinatanggap niya naman ang mga binibigay ko at may halong compliment pa, ang galing ko raw magluto at pwede na raw ako mag-asawa.

flashbacks| day 1

“Tao po!” katok ko pa nang hindi manlang ako pinagbubuksan ng pinto ng maganda kong kapit apartment, Ano kayang ginagawa niya ngayon?

Tatalikod na sana ako nang biglang bumukas ang pinto at ito na ang pangalawang beses na nasilayan ko ang maganda niyang mukha, ! how to be u po?

“oh..hi Winter?” Nginitian ko siya ng malapad bago iabot sakaniya ang dala kong pagkain at ako mismo ang nagluto nito! Specialty ko pa ito, ang sinigang na baboy

“Ahhh...nagluto kasi ako eh may s-sobra so, i would like to share this with y-you.” saad ko habang napapakamot pa ang isa kong kamay sa batok ko, umayos ka nga Winter!

She smiled sweetly saka niya kinuha ang lunch box na dala ko “omg, thank you! I love to try this na!” ayoko talaga sa conyo e, pero 'pag ikaw, sure why not?

“you want to come inside with me?” alok niya ako naman ay nahihiyang tumango, pero joke lang 'yon gusto ko talagang pumasok kunware mahiyain lang kasi nagyaya si crushy

Niluwagan niya naman ang pagkaka-open ng pinto niya kaya bumungad na agad sa akin ang loob ng apartment niya

“I'm sorry for the mess, i haven't done placing my things pa..” Makalat nga ang loob, dumiretso kami sa kusina niya pero bago 'yon nadaanan muna namin ang sala niya at hindi naman sadyang napadpad ang paningin ko sa couch niya na may bra pa niya

Napalunok ako ng matindi dahil sa nakita ko, m-malaki? malaki, oo. Iniwas ko nalang ang tingin do'n bago siya inosenteng sumunod sakaniya sa dining area

“Upo ka muna, i'll put this on plate muna.” wala sa sariling tinanguan ko siya, naupo naman ako sa hapag katulad nang sinabi niya. Hindi parin mawala sa isip ko ang nakita ko kanina kaya patuloy parin ang paglunok ko ng sarili kong laway

“why are you sweating? Naiinitan kaba?”

“ahh---no, actually bago ako magpunta dito nag ano..nag ano exercise ako k-kaya pinagpapawisan ako, hehe.” hush, kinapa ko naman ang noo ko dahil ramdam kong pinagpapawisan nga ako doon, kasi naman, erase that thing on your mind, winter!

“Hmmm, this is so delicious winter! God!” she enjoyingly said while stomping her feet, cute mo naman, pwede kang i-mine?

“Tell me, chef kaba?” I let out a small laugh because of what she said, she's cute

“hindi 'no! hobby ko lang talaga ang pagluluto hehe” nahihiya kong tugon sakaniya

Hiya sumagot at pinagpatuloy nalang ang paghigop niya ng sabaw, natatawa naman ako ng bahagya kapag tuwing hihigop siya ang una niyang reaksyon ay parang nangingilo ang ngipin pero kapag nalunok na niya 'yung sabaw magiging matamis ang ngiti niya

day 2..

“hep hep! saan kana naman pupunta?” Pigil ni Ryujin sa'kin nang akmang maglalakad na ako palabas ng apartment namin, epal talaga 'to lagi.

“shota ba kita para i-update kung saan ako pupunta?”

“Aba! sumasagot kanang liit ka!”

“Mind your own business, Ryu!”

“letse! kaya pala sinosobrahan mo lagi ang pagluluto, para bigyan ang crush mo sa tapat!”

“manahimik kana nga, baka gusto mong ihagis ko sa'yo 'tong lunch box!”

“panget mo, pandak.” sabi pa niya bago ako talikuran, minsan parang ang sarap manapak ng kaibigan

Lumabas na ako at mabilis na kumatok sa pinto ni Karina, mabilis niya naman akong pinagbuksan pwera kahapon. Siguro, hinanap hanap nito ang pagkain ko haha!

“adobo” maikli kong sabi, nakita ko ulit ang dahan dahan niyang pagngiti. Hindi na ako pumasok pa sa loob ng apartment niya nang yayain niya ako dahil may aasikasuhin pa akong papers para sa pag-aapply namin ng trabaho dahil nga tapos na kami sa pag-aaral ng mga kaibigan ko, ayaw naman naming umasa lang sa mga parents namin at maging palamunin.

day 3..

gabi na ng makapagpadala ako ng pagkain sakaniya dahil buong araw akong humilata lang, ang niluto ko naman for today ay pasta ala winter. Unang tikim, manlalamig ka, choss.

“hayss, i'm so lucky naman meron akong neighbor na nags-share ng food. Baka mamaya masanay ako, winter!” na overwhelmed ako sa sinabi niya, sinasanay talaga kita Karina!

“I'm happy when you're happy..” i said, she seems confused when i uttered those words.

“you're really k-kind..” she said in an awkward tone

“feeling ko ang sarap mong maging kaibigan” dagdag pa niya, hindi ko alam kung matutuwa ako o masasaktan. Hindi pa nga kita nililigawan binasted mo naman agad ako crush, broken naba ako neto?

day 4..

Napuyat ako dahil sa kakaisip ng sinabi niya kagabi at nalungkot talaga ako no'n pero nabawi agad 'yon dahil inisip ko naman na pwede namang friends muna kami tapos alam niyo na..

“Taglamig!” napabalikwas ako ng bangon dahil sa sigaw ni Ryujin at tuluyang lumabas dahil sa sinabi niyang nandito raw si Karina! oh my gulay, unbelievable!

“morning, i have something for you in return of your kindness..” aniya at mukhang bihis na bihis siya ngayon, ang y niya. Kung ito ang makikita ko tuwing umaga gugustuhin ko nalang maging umaga habang buhay

kinuha ko ang maliit na box sa kamay niya na nakabalot pa, what's this? Kunot noo ko namang binuksan 'yon, lahat naman sila nag-abang lalo na ang dalawang mga nakasilip lang sa likod ni Karina

 a cupcaken? masilayan ko 'yon nang mabuti ay tumambad sa'kin ang maliit na cupcake at may nakalagay sa gitna na snowman, muntikan na 'kong maiyak dahil sa sobrang tuwa. Marami nang nagregalo sa'kin but this one is so special!

“hala! Nag-abala ka pa..”

“not really, my friend helped me to make a cupcake just because i'm so thankful sa binibigay mo laging pagkain na sobrang sarap!”

“did you like it?” tanong niya at napansin ko naman ang dalawa na nakakunot ang noo na nakatitig sa akin, binigyan ko sila ng look na ‘pag inggit pikit’ look

binalingan ko si Karina “No, i love it!”

“glad, you love it!”

“yes!! Thank you, Karina! I appreciate this so much!” tuwang tuwa na pagkakasabi ko, ang dalawa naman ay maaasim ang mukha

“well, you're welcome..i'm waiting for your next food delivery haha” aniya sabay kaming tumawa, gulat ako na nakisali pa ang dalawa

“food delivery..” bulong ng dalawa pero rinig ko parin, ngayon silang tatlo nalang ang tumatawa, masama atang magsama ang tatlo. Nahahawa si Karina ko

sa mga sumunod pang araw ay naging medyo close kami ni Rina, halata naman kase sabi niya 'yan nalang daw ang itawag ko sakaniya at lagi ko siyang kinakatok para bigyan ng mga pagkaing ak