Tahimik kaming nag-didinner ngayon kasama sila Giselle and Ryujin dahil nga kaming tatlo nalang ulit ang magkakasama sa apartment, nitong umaga lang umalis si Somi.



 

There's a guilt building up inside me dahil sa nagawa ko kagabi, alam kong nasaktan ko ang pinsan ko lalo na at nasampal ko pa siya, i wanted to talk to her pero huli na, dahil pagkagising ko kaninang umaga ay nakaalis na pala siya. Gusto kong mag-apologize sa pagsampal at pagbitiw ko ng masasakit na salita sakaniya kagabi



 

Although gumaan naman ang pakiramdam ko dahil dinamayan ako ni Karina kagabi sa apartment niya, wala kaming ibang ginawa ha, nag-kuwento lang ako sakaniya about kay Minju at kung paano kami nagsimula.



 

Siguro nga tama naman ang desisyon ko about sa work things out ni Karina, at kung ano man ang meron kami ngayon ay hindi ko pagsisisihan dahil masaya ako, masaya ako kapag kasama ko siya at gumagaan ang pakiramdam ko.


 

"Winter!" kaagad nabaling ang paningin ko sa dalawa na nakataas pa ang kilay sa akin



 

"huh?" tanging sagot ko.
 

"kanina kapa tulala, hindi mo pa binabawasan pagkain mo.." ani Ryujin na seryoso nakatingin sa akin.

 

"Is there something bothering you, win?" pag-eenglish ni Giselle, na kakitaan mo ng bahid ng pag-aalala


 

I sigh heavier "Naguiguilty parin k-kase ako"
 

"about last night?"


 

dahan dahan ang naging pagtango ko na kay Gi nakaharap "I really want to apologize to my cousin pero paano?" namomroblemang tanong ko sakanila

 

"Grabe ba namang pagsampal 'yon, sana nilakasan mo na para pambawi do'n sa ginawa niya sa amin--" Agad siyang inambaan ng katabi niya ng batok dahil lahat ng mga sinasabi niya ay walang dulot.

 

"No jokes, this time." suway sakaniya ni Gi, sinimangutan niya lang ito at nagpatuloy sa pagkain niya

 

"Come on winter, galawin mo na 'yang pagkain mo" utos ni Gi kaya sinunod ko naman ang sinabi niya, wala rin namang mangyayari kung tutunganga lang ako buong maghapon.

 

"nga pala, pupunta raw dito si bebe mo mamaya.."

 

"sino?" curious na tanong ko habang nakakunot ang noo

 

"sabihin mo lang kung wala kang maalala ha? at iuuntog kita sa pader" dagdag pa ni Ryujin, sinamaan ko siya ng tingin

 

tumingin kami sa pwesto ni Gi nang napatawa siya "She's talking about karina, pupunta raw siya mamaya!”

 

"pwede naman siyang pumunta anytime, parang maglalakad lang naman ng sampung beses.."

 

"Ininform ka lang namin, tanga. Baka kasi mamaya magdadrama kana naman sa kwarto mo!" bastos rin 'tong bunganga ni Ryu e.

 

"tsk!" singhal ko sa dalawa, natawa lang sila sa inasta ko.

 

Sabay sabay kaming nagtungo sa salas nang matapos sa pagkain, plano kasi naming manood ng movie kasi sabado at eto na ang nakasanayan namin, every weekend manonood ng movie o 'di kaya lalabas at kakain.

 

Nasa kalagitnaan kami ng panonood nang may kumatok sa pintuan, si Ryujin na ang nagkusa na buksan 'yon dahil malapit siya sa pinto, hinintay naman namin ni Giselle na tumambad ang kung sino man ang nasa labas.


 

Minju?!---aiishh, Scarlet pala.

 

Anong ginagawa niya rito? late narin ha?

 

Hindi ko inaasahan na siya ang makikita ko na nasa pinto pero nginitian parin naman namin siya kahit pilit nga lang, dahil naalala ko nanaman ang nangyari kagabi.

 

Teka!! hindi ba siya galit?



 

Pinapasok siya ni Ryujin at sabay na silang naglalakad papalapit sa 'min ngayon.


 

“Hi, i'm sorry if i came here late..i j-just want to talk to winter.” diretsong pagkakasabi agad ni Scarlet at nasa akin ang tingin.

 

sa pagkakatayo niya ngayon sa harapan namin ay halata mo parin na nahihiya siya pero tinatatagan lang niya ang loob niya, ano kayang gusto niyang pag-usapan namin?


 

“sure..” maikling saad ko na sinamahan pa ng pagtango, tinignan ko naman si Gi at si Ryujin na nasa likod ni Scarlet.

 

“p-pwede tayong sa labas nalang mag-usap, S-Scarlet..” bakit ba ako nauutal? kinakabahan lang siguro ako..

 

“yeah, thanks..i'll wait for you outside. It's nice to see you again g-girls.” aniya na nginitian muna ang dalawa kong kasama bago naunang lumabas ng pintuan.


 

Nang makalabas ay nakita ko agad si Scarlet na nakatayo habang ang ulo niya ay nakayuko, para nanaman akong tangang napatigil sandali nang makita ko siya doon sa tapat ng apartment niya, she really looks like Minju, in many ways. Katulad nalang ngayon, kapag nakikita ko siya ay isa isang bumabalik ang mga memories ko with Minju.

 

“Winter?” napaayos ako ng tayo nang marinig kong tinawag ako ni Scarlet, medyo malayo kasi ang apartment niya sa amin compared sa apartment ni Karina. Mabilis akong naglakad papalapit sa kinatatayuan niya at nakita kong pinagmamasdan niya rin ako, inaaninag.

 

“I-i'm sorry again if i disturbed you, ng mga kaibigan mo..” panimula niya, kaagad akong umiling.

 

“No, okay lang..” tipid na ngiti pang hinarap ko siya

 

she smiled back at me “hmm, i know it's weird and so rude of me to ask you this question but...am i really look like your ex--what's her name again?”

 

“Minju..yes kamukhang kamukha mo siya”

 

“it gives me creeps, i didn't know na may kamukha pala ako..anyway, where is she now?”

 

napabuntong hininga muna ako saka tumingin sa kalangitan na punong puno ng stars, siguro isa siya sa mga 'yon. “She's gone, nandun na siya..” sagot ko sa malungkot na paraan saka itinuro ang langit

 

“I'm sorry, i forgot..i'm sorry--” kaagad ko siyang binalingan at tinitigan, bakit pati pagpapanic ni Minju ay kuhang kuha niya? napansin niya ata ang pagtitig ko sakaniya kaya pati siya napatigil sa pagtaranta.

 

“I wish na ikaw nalang 'yan, min..”

 

“what?”
 

“a-ahh w-wala”

 

“are you sure?”



 

“yes..by the way Scarlet, nabanggit ng pinsan ko sa 'kin na meron ka raw napapanaginipan na isang babae? s