Seulgi

"So, how's life? Kamusta buhay basketball player?" pagbibiro nito na natatawa pa kasi hindi niya inaakalang basketball ang pinili kong sports instead of archery. Childhood friend ko si Krystal nung nasa middle school pa kami. Sabay kami sa lahat ng bagay, pumasok sa school hanggang sa pag uwi. Kasabay ko kumain at sa paglalaro. Nung tumungtong kami ng high school, lagi akong sumasali sa mga photography contest and she's always been the muse. May panahon na talo, pero mostly panalo naman.

"It ," mahinang tawa ko at tumingin sa mga punong nasa paligid na'min. She chuckled and cupped both of my cheeks to make me look at her. Alam niyang hindi ako okay. Nararamdaman niya kahit hindi ko sabihin.

"Anong gumugulo sa isipan mo, Kang?" tanong nito na agad ko naman sinuklian ng matamis na ngiti. Sobrang swerte ko talaga sa kaibigan kong to. Pa'no nalang ako 'pag wala ka, stal?

"The team doesn't deserve someone na katulad ko. Katulad kong lampa. Magiging pabigat lang ako sa kanila. Masaklap no'n baka ako pa maging dahilan para di maabot ni captain yung pangarap niya," napayuko na lamang ako dahil ayokong makita na kinaaawaan ako ng babaeng nasa harap ko.

"Bakit mo naman nasabi 'yan? Alam kong bugok ka maglaro pero hindi ka pabigat sa team okay?"

"Ay wow. Salamat, stal a. Nakakagaan ng kalooban," sarkastiko kong sabi na dahilan para tumawa siya.

"Look, last time na nakipag compete kayo sa JYPU, most rebounds e galing sa'yo, right? Hindi naman kayo makakabawi that time kung hindi dahil sayo."

"Pero natalo pa rin kami no'n, stal."

"So? At least bumawas yung lamang. Hindi kayo tambak. Mas nakakahiya yon."

I chuckled softly at hindi na nagsalita pa, enjoying the view in front of me. When I say view, it's Krystal's face.

"Kaya get your outta here and go back to the gym. For sure, naghihintay na sila sa'yo ro'n," she hit my head making me winced in pain. Gago bakit kailangan manakit? She stood up and looked at me with a dazzling smile.

"And remember Kang, your goal is to win against SMU. I am expecting to see you in the national tournaments." 

After niyang sabihin yon, tumalikod na ito at umalis. Tinitigan ko lamang siya hanggang sa hindi ko na siya masilayan. Napabuntong hininga ako ng malalim saka tumayo. It's time to go home.

Home...

******

Third person's pov

"Wendy pasa!"

Pinasa agad ni Wendy ang bola kay Lisa who easily went past through Jisoo and Moonbyul, ready to overthrow Winter. Lisa was dribbling the ball while running fast, followed by Byul and Jisoo behind. Nung malapit na siya kay Winter, she dribbled the ball to her right hand and pass the ball to Wendy who was on the left side. As soon as Wendy got the ball, Lisa spins around para malagpasan si Winter.

Wendy passes the ball near the basket to Lisa who jumps and grasps the ball in the mid-air. Kasabay naman no'n ang pagtalon ng tatlo—Ryujin, Byul and Winter to stop her from scoring but the blonde girl figure out a way to dominate the three as she passes the ball behind her waist to her left hand and easily went for a lay-up shot.

The sound of a whistle and the bounce of a ball can only be heard around the gym. They were all amazed by Lisa's capability including Irene na nabitawan yung ballpen na hawak niya. The three were silent— catching their breath, feeling defeated. And hindi nila matanggap 'yon.

"How was it, Wends?" masayang tanong ni Lisa na nakipag fist-to-fist pa kay Wendy. The latter laughed and praises the blonde girl.

"Nakakahiya kayo hoy!"

The mood suddenly changes nung marinig nila ang pamilyar na boses. They all looked up to the intruder— it was no other than Kang Seulgi.

"Nagpakita ka pa," Ryujin said na nagpupunas ng pawis niya

"Sus, aasta asta kang ganyan parang di mo ko hinahanap a."

"Pinagsasabi mong siraulo ka?"

"Sinabi ni Yeji na hinahanap niyo raw ako ni Lisa. Ano? Mag dedeny ka pa?"

Hindi na muli pang umimik si Ryujin at hinayaan nalang na asarin siya ni Seulgi.

"Bakit ba ngayon ka lang nagpakita?" tanong ni Winter.

"Wala ka na ro'n, lamig. Saka ba't ba hinahayaan niyong lampasuhin kayo ni Lisa? Seryoso? Tatlo kayo, isa lang siya. Hindi niyo napigilan?"

"Kung makapagsalita, akala mo'y mapipigilan mo rin si Lisa." - Winter

"Bobo ka naman maglaro." - Ryujin

"Tama, tama" - Byul

"Aba'y tangina niyong tatlo," lumingon naman si Seulgi kay Jisoo at nagmakaawang pasalihin siya sa laro. Pumayag naman si Jisoo kaya agad naman nagbihis si Seulgi na nilagpasan lamang si Irene na dahilan para ikagulat ng lahat. After nito magpalit, saka siya pumasok sa court at hinarap si Lisa na nakataas lang ang dalawang kilay because of confusion.

"I am your greatest opponent simula ngayon," paghahamon ni Seulgi kay Lisa.

"Yabang talaga," bulong ni Ryujin sa likod na sinang-ayonan naman nila Jisoo.

"Tanginang mga kakampi to. Mga walang kwenta!" sigaw ni Seulgi sa mga kakampi niya na hindi naman siya pinakinggan. Lisa smiled because of the sensation she's been longing for—excitement.

"Easy there folks. Pwede naman kayong lahat kalaban ko," sambit ni Lisa habang natawa, tawang nakakainis na nakapag-painit ng dugo nung lima.

Irene takes a deep breath and slightly smiles as she stared at Seulgi. She thought that the younger girl wouldn't come back after their encounter. She wanted to say sorry but she couldn't do it dahil nahihiya siya lalo na't first-time siyang hindi pansinin ni Seulgi. So, she would just go with the flow nalang.

After the practice match, sila Ryujin ang nanalo. Pero hindi yon naging madali simula nung sunod sunod na pasa ni Lisa kay Wendy na sunod-sunod rin ang pagtira ng tres. Hindi nila mabasa ang galaw ng mga to. Para silang manika na mina-manipula ng dalawa sa loob ng court.

Pinatawag agad ni Irene ang lahat na agad naman sumunod at nagsi-upuan sa gitna. Seulgi went silently to Lisa's side na hindi man lang binigyan ng isang tingin si Irene. Napansin 'yon ni Lisa pero hindi na lamang niya tinanong pa.

"I know na narinig niyo na we were having an exhibition game with JYPU this coming Friday, three days from now. And it will be held in this gym, at exactly 8 in the morning. So I was expecting y'all to be here at 7:30," Irene announced while looking at the paper in her hand.

"Ang aga naman!" pagrereklamo ni Lisa na agad naman nakatanggap ng masamang tingin kay Irene. "Hahaha sabi ko nga 7:30," bulong nito sa sarili.

"For the record, never nanalo ang team na 'to against them. But, I've been observing this team for a month na and I am expecting na this time you could defeat them kahit na exhibition lang to," bakas ang seryoso sa tono ng boses ni Irene habang isa isang tinignan ang buong team. When her attention lands on Seulgi, umuwis agad ito ng tingin.

"I will announce the first five and roles sa Friday. So, please lang, dapat maaga kayo," warns Irene while giving Lisa a deathly glare. The blonde gulped and turns away.

"You can go now. Good job everyone," dagdag ni Irene saka nagsi-kilos ang lahat papunta sa locker room. Papasok na rin dapat si Seulgi at Ryujin kaso napatigil ang mga to nung tinawag sila ni Lisa.

"Join me for a practice muna," pag-aaya ni Lisa. Seulgi and Ryu were confused at first pero lumapit pa rin sila kay Lisa.

"Seul, napansin ko lang na mostly rebounds ay galing sa'yo. Pero when I'm boxing you out, hindi mo makuha yung bola, right? Let me teach you paano makawala ro'n," Lis