The next day came. Wala talagang balita sa kaniya. Hindi na rin ako namilit kasi ayoko naman magmukhang naghahabol. Edi fine kung ayaw na sakin. Makarma sana sila ganun. eme. 

As usual, lectures at panay pa-homework kahit na malapit na ang exam. Nakakawalang gana kasi nasanay akong may nangungulit sa akin. 

Tinapik ako ni yoong. “Huuy, masiyado ka namang worried sa exam eh never ka namang pumasa.“ pang-aasar nito sa akin. 

I frowned at her. “pumapasa ako noh! pasang awa nga lang haaay.“ reklamo ko sabay pout at tumingin muli sa bintana. 

“Is this still about our upcoming exam or…?” 

Tumayo na lamang ako sabay sabing “Gusto mo ng yogurt milk diba? bili lang ako libre na kita.“ then nilagpasan ko na siya para lumabas ng classroom. 

Naglakad ako sa hallway na parang walang buhay. hindi ko dapat maramdaman ‘to ngayon but I can’t help it. ang daming gumugulo sa isip ko like na-ghost na ba ko? pinaasa lang? tinapon na parang basura? 

I shook my head and was about to enter our cafeteria nang may humila sa akin. There you are.

You were all smile na parang walang nangyari. Umakbay pa nga sakin. I pushed you away.

“Wh-whoaa!” itinaas mo ang mga kamay mo as a sign of defeat. 

“Ayos ahh, parang wala lang…parang di ako nag-text sayo at tumawag ng ilang beses,” I crossed my arms. “What games are you on, taeyeon?“ I asked. 

Napakamot ka na lang sa ulo, ni hindi makatingin sa akin ng diretso. Psh

“I know there’s no excuse for my bad behavior. Sorry.” mahinahong sagot mo. Putcha, yun lang?!! 

I scoffed in disbelief. Tama ba ‘tong naririnig ko??? “So no explanation kung bakit kasama mo boyfriend mong umalis? ni walang pasabi? ano ba balak mong gawin sakin? kabet?“

Napahawak ka sa mukha mo. “Let’s talk somewhere else. wag dito ang daming students na dumadaan.”

Nakakangiwi ‘tong sagutan mo sakin ha. inuna pa talaga yung public space. I wasn’t even shouting. Lol

“Sasagot ka? or hindi? if you chose the latter then I’m out.” seryosong sabi ko kahit na ramdam ko na any minute maiiyak na ko. Grabe kasi itong pinaparamdam mo sa akin. Unbelievable. 

“Can I hug you first?“ tanong mo sakin na ikinabigla ko. 

Sasagot palang sana ako pero agad ka nang yumakap sa akin. Para akong na-freeze sa kinakatayuan ko. 

“I was going to do this kasi and I w