Ang init.

Napakainit sa Pilipinas.

Parang may free trial sa impyerno sa sobrang init. Nakadagdag pa yung pagkasira ng electric fan sa loob ng kwarto ko dito sa dorm.

Bakit naman kasi sa pagkadami dami ng bansa sa Pilipinas pa ako ipinanganak? Baka masamang tao ako nung past life ko kaya ako isinumpa sa buhay na to.
 

I’m glad that we don’t have face to face classes today kasi hindi ko rin kakayanin na pumasok sa ganitong katinding sikat ng araw. 

Pero dahil sa kapalaran ko na masira ang bentilador, mas gugustuhin ko pa tumambay sa loob ng room na may dalawang ceiling fan na kahit 3 na parang 1 pa din yung power (at least may hangin pa rin).

I’m currently a second year engineering student sa Sintang Paaralan, isang iskolar na pinagpapaaral ng bayan. Malapit lang naman ang dorm ko, tatawid lang ng kalsada tapos nasa eskwelahan na. 

May kasamahan pa ako sa dorm, ang mga third year students na sina Giselle na archi at si Karina na comm major. Tapos ang bunso namin na si Ningning na 1st year student na journalism major naman. 

Walking distance lang ang colleges namin sa dorm at malayo ito sa mismong campus ng PUP. Tubong probinsya ako at hindi kakayanin na mag-uwian kaya napagpasyahan ng aking mga magulang na magdorm na lang ako. 

Maswerte pa nga ako na makakuha ng dorm na malapit talaga kasi mas gugustuhin ng mga estudyante na malapit sa campus. Pero grabe lang yung dorm na nakuha ko, kaniya kaniya nga kaming kwarto kaso parang any minute gigiba na yung mga pader. 

Mabuti na lang talaga may wifi kahit papaano yung dorm. Kasama na ito sa binabayaran namin buwan buwan. 

Hinanda ko na yung laptop ko para sa 10:30 class ko na magtatagal hanggang 1:30. Oo, saktong kainitan ng araw kaya naman buryong buryo na agad ako hindi pa nagsisimula ang klase.

Binuksan ko na din ang mga bintana sa kwarto at hinayaan na matakpan ito ng mga kurtina para lang may makapasok na hangin at may privacy pa rin. 

Medyo naging maaliwalas sa pakiramdam pero mas gugustuhin ko pa rin yung may nakatapat na electric fan. 

Hindi ko na matiis yung kainitan. Inalis ko na yung suot kong t-shirt. Isang habit na nadala ko dahil nakasanayan ko na maghubad kapag naaalibadbaran. Naka shorts lang din ako kaya naman naging presko kahit papaano ang nararamdaman ko.

Ang sarap sa feeling.

Gustuhin ko man na tanggalin rin ang bra ko, hindi pwede at baka masilipan pa ako ng mga tao sa labas. Okay lang din naman na maghubad ako, hindi naman kasi required na mag open camera kami. 

I logged in to my MS teams na kapag hindi mo saulado ay pwede ka makain nang buhay. Naalala ko yung blockmate ko na si Ryujin na nangangain daw