Ito naaaa! 

I'm so excited that I'm literally skipping on our way papasok sa orphanage. 

We're finally adopting a kid! 

"Augustus!" Narinig kong pa-whisper yell na tawag ni Laloves. I stopped skipping, looking back at her, smiling. 

"Bakit, Laloves ko?" 

"Don't skip. Mas mukha ka pang bata kaysa sa mga bata dito." Saway niya sa akin. 

"I know that you're excited but please behave. Okay?" 

Tumango naman ako, mahirap na baka magalit ang dragon. My smile didn't fade at hinintay ko siyang makalapit sa akin before grabbing her hand and intertwining our fingers. 

Nang makapasok kami sa orphanage, binati kami agad ng isang babae. I think she's in her mid-twenties or something. 

"Magandang araw po, mga Ma'am!" 

Ngumiti naman si Laloves sa kaniya, at siyempre, gano'n din ako. Sinamahan ko na rin ng kaway, baka kasi isipin niyang wala akong originality at gaya-gaya kay Laloves. 

Speaking of panggagaya, hindi ko pa rin nakakalimutan ang panggagaya ni Laloves sa line ko kanina!

"I'm Yeri po. Pwede po muna kayong ma-upo at maghintay dito. May kausap pa po kasi 'yong orphanage keeper." Nag-motion si Yeri na umupo muna ro'n sa may mini-chairs na bilog bago siya nawala sa paningin namin. 

Nilibot ko ang mga mata ko sa interior design nitong parang lobby. More on minimalist. Malinis din at parang hindi nababahiran ng dumi ang paligid.

"Laloves..." Tawag ko rito sa katabi ko. Tumingin naman siya sa akin, at mukha siyang tuta, 'yong maltesers. Ay mali, chocolate pala 'yon. 

"Why?"

"Ano ulit 'yong breed ng aso na kamukha mo, Laloves?" Tanong ko. Nakalimutan ko kasi eh.

"I don't look like a maltese, Augustus. Stop." Sinamaan ako ng tingin ni Laloves.

Ayon, maltese pala. Dragon si Laloves... na nakulong sa katawan ng isang maltese. 

Nakita kong tumaas ang kilay niya. "Is that really what you want to ask?" 

Ang talino talaga ni Laloves! Alam niyang hindi 'yon ang talagang gusto kong itanong. Eh kasi naman, nasingit lang naman talaga 'yon eh~

"Ang galing talaga ng intuition mo, Laloves. Anyway, ang tanong ko is... What if you do the talking, I do the wandering? Hehe..." Talagang todong nag-puss in boots eyes ako. Pumayag ka na, Laloves! 

"No, Augustus. Kailangan dalawa tayong ka-usap ng orphanage keeper."

Nag-pout ako, 'yong tipong kasing haba na ng nguso ko 'yong kay Donald Duck. "Ang ganda-ganda mo, Laloves. Ang cute mo pa at ang sweet! Sige na, payag ka na. Ako nga payag eh." 

"That won't work, Augustus." Saad ni Laloves. 

Sumimangot ako at nakaupong tumalikod sa kaniya habang naka-crossed arms.

Hindi ako nagtatampo ah? Hindi talaga. 

Nagb-brainstorm lang ako kung ano pang pwede kong gawin para mapapayag si Laloves. Hindi pwedeng 'yon na 'yon. Hindi ako madaling sumuko 'no! 

"Augustus," rinig kong tawag ni Laloves pero hindi ko siya pinansin dahil busy nga ako mag-brainstorming. 

"The orphanage keeper is here. Stop sulking na."

Lumingon ako, pero hindi ko sinunod 'yong sinabi ni Laloves na tumigil kaka-sulk dahil hindi naman ako nags-sulk. Ganito lang talaga ako mag-brainstorming, hindi niya lang alam. 

Nakita ko si Yeri na naglalakad patungo sa'min. May kasama rin siyang isa pang babae na halos kasing-tangkad niya lang rin. 

Nang makalapit sila sa amin, agad akong nagsalita. 

"Yeri? May papel, ballpen, at tape ba kayo?" Tanong ko. Nagtaka naman siya, pati na rin 'yong kasama niya at si Laloves. 

"Meron naman po. Teka kukunin ko lang po." 

Habang naghahanap si Yeri, nagpakilala na sa amin 'yong kasama niya. 

"Hi, good day! I'm Irene, the orphanage keeper." Ngumiti siya sa amin at gano'n din kami sa kaniya. Siyempre, hindi ko rin kinalimutang kumaway. Alam niyo na. Originality. 

"I'm Winter po," pakilala ni Laloves sa sarili niya. Sunod ay itinuro niya ako. "And this is Augustus. We're planning to adopt a kid."

Sakto namang dumating si Yeri dala-dala 'yong mga gamit na tinanong ko sa kaniya. 

"