Ilang minuto lang matapos akong pagpahingahin ni Sir Sunghoon ay pinasali niya rin agad ako kasama ng mga yellow belts para maturuan ng basics.

May tatlong martial arts na tinuturo sa club: Aikido, Judo, at Taekwondo. Kaya nga itong tinawag na Park Mixed Martial Arts eh. Mixed kasi halo-halo, common sense omg ba't ko pa ba ineexplain?

Well anyway, kahit na tatlong iba iba ito, mas focus pa rin ang club sa taekwondo. Una, dahil it takes time to master one art, paano pa kung pagsabay sabayin hindi ba? 

Pangalawa, mas effective ang Judo at Aikido kung mas maedad ka na kung pag-aaralan ito, puro grip kasi at pagbabalya ng katawan mainly focused ang dalawa. Though okay rin naman siya matutunan nang maaga, sadyang mas nagiging effective lang ito habang tumatanda ka unlike taekwondo na better talaga if mas bata kasi may tendency na bumagal ang katawan ng tao when getting older. 

Pangatlo, kasi may touch na rin naman ng dalawa ang tinuturong taekwondo sa amin. Ang astig diba? Dad daw ni Sir Sunghoon ang mismong bumuo nito kaya until now well respected ang club around the whole region. 

For PaMMA kasi, taekwondo is not a sport like every other club make it out to be. For PaMMA, taekwondo is self defense. Martial arts is disciplined self defense. We are not here to win a tournament, we're here to win life's challenges whenever such dangerous situation occurs. English! wow di mo kaya!

Pero yun nga,

Kaya wala kaming dobok (full body uniform) at protective vest, because who wears that kapag hinohold up ka di ba? Parang eme lang, 'Kuya wait! maya mo na ako saksakin, suot lang ako ng headgear' 

Diba walang sense? Grabe ang talino ko lang, pano ko naisip yun hihi

Teka, masyado na ata akong in deep sa martial arts lol. Kailan pa ako naging interested dito?

Nilibot ko nalang ang tingin ko sa buong club at aksidente namang nagtama ang mga mata namin ni Wonyoung...

Ah...

Oo nga pala.

I'm interested kasi may gusto akong patunayan. #determined #yujinvswonyoung #dimokaya #strong #godsprincess

Sorry to say pero I might have started late pero I catch up pretty fast. Pasensyahan nalang talaga!

Tulad nga ng sabi ni Sir Sunghoon, wala naman sa tagal ng panahon ang pagiging mahusay. Nasa sipag at determinasyon nakasalalay ang pagtaas ng belt mo. Si Liz nga, 2 years na raw stuck sa brown belt. 

Ang promotion for black belt kasi is hindi lang nakasalalay kung lagi kang present sa practice, kailangan may maipakita kang kakaiba sa mga kilos mo na magseseparate sayo from lower belts. 

In which until now, hindi pa raw nakikita ni Sir Sunghoon sa kaniya. Liz my poor meow meow :(

Ako kaya? 

Kakayanin ko ba? 

May kakaiba ba sakin?

Syempre. Ako pa ba? Char ang yabang lang hihi #strongandindependentwoman

Pero, I'll do it.

Maybe hindi kaya ng 6 months, pero one day I'll wear a black belt around my waist. I'll make sure of it.

I'll surpass Wonyoung. 

Kahit anong mangyari.

Kahit anong paraan.

Wait. Bayaran ko nalang kaya si Sir Sunghoon? #instantblackbelt

Chos lang. Syempre magsisipag ako noh! Liz kabahan ka na rin! Brown belt na ako bukas!!

~ 

Si Rei ang magtuturo saming mga yellow belts pababa today. Yellow and white belts. 

Yung mga green, junior blue and senior blue naman ay si Liz ang magttrain. Yung mga natirang higher belts ay si Sir Sunghoon ang maghahandle, including na si Wonyoung-pasikat dun. 

Narinig ko ang paghampas ni Sir Sunghoon sa dalawa niyang kick pad para isa isahing pasipain ang mga higher belts. Gusto ko sana mag-observe pero nagsalita na si Rei.

“Hello again, guys. Siguro naman kilala na ako ng mga yellow belts dyan noh? para naman sa mga baguhan naman, ako si Rei, senior brown belter. 3 years na ako sa club and last month lang ako napromote to senior. Ako ang magtuturo sa inyo for now kasi wala yung mga black belts ngayong umaga. Pero mamaya andito na sila.” mahabang introduction ni Rei. Pwede na siyang tumakbong information dessimination ekek sa Student council sa dami niyang sinabi. Teka. tama ba spelling?

Hmm..

So hindi lang pala si Wonyoung ang nag-iisang black belt dito? Well why would I think na nag-iisa lang siya anyways, wala namang special sa kanya. 

Hindi naman siya special. Duh.

Pinalinya kami ni Rei ng animan sa bawat row. Bali nasa last row kami pareho ni Leeseo kasi mataas ang height namin compared dun sa mga bata na yellow belt. 

Tumingin si Rei sa amin at tinuro kami ni Leeseo sa likuran. “Yujin, Leeseo, dito kayo sa harapan para matutukan ko kayong baguhan” sigaw niya dahilan para mapa