A/N: Kala nyo tapos na noh? Ito na talaga.. tapusin na natin :D

. . .

Ilang taon na akong nawala sa Pilipinas pero itong traffic lang ata ang nanatili simula nung huli akong tumungtong dito. Hindi na ako mapakali, akala ko ba sabi nila sa future daw eh may lumilipad na na mga kotse. That would be a lot of help sa situation ko now.

Ni rush na nga namin to, pagbaba ko palang sa eroplano eh tumatakbo na ako hanggang makalabas at makasakay dito sa kotse nila Lisa.

"Bam ano na, anong sense ng pagiging race car driver mo???" tanong ni Lisa sa kababata at manliligaw nyang hakdog.

"Teka, anong trip mo ipaharurot ko at sagasaan lahat ng mga sasakyan sa harap?" dead pan na sagot ni Bambam.

Tinignan ko ang relo ko, 04:50. Huwag ka munang aalis. Antayin mo pa ako, kahit tatlongpung minuto pa...

"Lisa, sure ka ba talaga don sa sinabi mo sakin?" tanong ko sa kanya. Agan naman syang tumango.

"Oo, sure na sure, nakita daw sya ni Yuna sa school. Na ikwento den saken ni Jeong yung tungkol sa pag alis ni Seulgi ng pinas" kwento naman nya habang hinahampas si Bambam

"Maabutan kaya natin sya?" habang tumatagal eh paunti na ng paunti ang pag-asa kong makita sya ulit.

"Kailangan. Think positive Rene. Hindi ako sanay na ang nega mo eh" napangiti naman ako sa sinabi nya.

Sana nga maabutan pa kita.

05:10 PM

"Lisa, alam mo paba yung daan sa hideout?" tanong ko habang tumatakbo kame papunta sa oval, nag thumbs up naman sya.

Sinundan ko lang sya hanggang makarating kame sa malaking puno ng mangga, hindi ko maiwasang mapangiti nung maalala ko yung unang beses na dinala namin si Seul dito...

"WHAT THE? LEGIT SA INYO TO?" sigaw nya nung tinanggal ni Byul yung kahoy na "pinto"

"Luh nag tatagalog ka naman pala, pinag english mo pa kameng lahat kanina!" sigaw naman pabalik ni Rosie sa kanya.

"Ay eh, sorry nasanay lang" kamot batok tuloy sya bago umupo sa sofa.

Nagliibot lang yung paningin nya, kahit naman ako nung unang pinakita ng mga out's to samin gantong ganto den ang reaction naming lahat. Napangiti naman ako bago sya tinabihan dun sa sofa.

"Neat right? Pweds tayo pumunta dito basta wag ka lang papakita sa mga guards na dito ka pupunta" pag share ko sa kanya, tumango tango naman sya sa sinabi ko.

"Parang ang cool ng group nyo.. pa ampon naman ako?" sasagot na sana ako kaso naunahan ako ni Lisa at Byul.

"AYOS! ANOTHER ONE SA OUT'S!" sigaw nilang dalawa bago pagkumpulan si Seulgi.

Bukas yung pintuan papasok sa hideout.. halos umalis na ata sa dibdib ko ang puso ko sa kaba, may malaking chance na nandito sya sa loob.

Tumingin naman ako kay Lisa na malaki ang ngiti sabay taas ng dalawang hinlalaki sakin.

"This is it Irene." bulong ko sa hangin bago sumilip sa loob.

Wala? Napapikit ako, b-baka nasa loob pa talaga sya o kaya nakatulog sa bunk-bed. Pumasok na ako, tinignan ko agad yung bunk-bed.. wala. 

Sumilip na rin si Lisa, kita ko sa mukha niya ang isang malungkot na ngiti, ibinalik ko sa kanya yun bago tumayo. Pero napabalik ang tingin ko sa sahig nung may kung anong na hulog.

Picture.

Kinuha ko yun, bumalik lahat ng ala-ala noong araw na yun. Noong iniwan ko sya, noong sinira ko yung pangako ko sa kanya na babalikan ko sya.

Tahimik lang ang buong kotse, yung static lang ng radio ang tanging ingay na maririnig. Si Ate Tiff naman eh naka focus lang din sa pag ddrive.

Nilingon ko si Seulgi sa tabi ko, nakatulala lang sya. Inabot ko ang kamay nya para hawakan.

"Seul.." mahinang pag tawag ko sa kanya, lumingon sya sakin, suot nya yung mga ngiti na ayokong makita sa kanya... pilit, peke.

"Bakit? Inaantok kaba? Sandal ka muna sakin kung gusto mo" pag ka sabi nya non ay umipod sya papalapit sakin, kahit hindi naman ako inaantok ay sumandal parin ako don.

"Ma mimiss kita" sabi ko, sakto lang para marinig nya.

"Ako din. Ngayon palang namimiss na kita" ramdam ko ang bawat sakit sa mga salitang yun.

Mas hinigpitan ko lang ang hawak sa mga kamay nya, ramdam ko ang pag iwan nya ng halik sa ulo ko.

Kung ako lang, hindi na naman ako uuwi Seul, pero kailangan kame ni Daddy..

Hindi namin namalayan nandito na tayo sa airport, kailangnan na talaga naming mag paalam.. pansamantala.

"Ang lungkot nyong dalawa, apat na taon lang yun, kakayanin nyo yon.. sya tumayo kana dun Rene, I'll take a picture of you two na lang" suggestion ni Ate Tiff, lumapit naman agad ako kay Seulgi sabay yakap sa kanya.

"Cute but.. sorr.." may sinabi pa si Ate pero hindi kona narinig.

"I love you Rene, see you in four years? Update me sa scodmeds okay lalo na pag land nyo okay?"

"I will, I love you too, See you love"

Nakayakap na sakin si Lisa, pinapatahan ako.

"Rene.. gusto ko lang malaman.. bakit hindi ka umuwi four years ago? Bakit hindi ka man lang sumagot sa mga message namin?" tanong ni Lisa, ngumiti lang ak