Mejo maaga ako nagising ngayon and I decided na I'll make breakfast for me and my roommate Irene. Tulog pa siya, it's 5 am. 

I stood up at napatingin ako sa kaniya, I sat beside her and stared at her. I removed the strands of hair on her face.

Kahit sa pagtulog ang ganda mo paden

Nakatitig lang ako sa kaniya, hinaplos ko yung pisnge niya and then I inched closer and kissed her forehead. Nagulat ako sa ginawa ko kaya agad akong naglakad papunta sa cr. Naghilamos ako and then I stared at my face.

Kung kaya ko lang talaga umamin kay Irene, kung wala lang masisira.

Kung wala lang sana akong kaylangan isakripisyo.

Napaupo ako sa lapag ng banyo and then tears started to escape my eyes. I am so in love with you it hurts. 

--
"Aga mo nagising ah," She yawned at umupo siya sa harap ko.

"Change for the better," I joked at tumawa siya. We started eating our breakfast. Pagkatapos namin kumain ay nagpunta na sa banyo si Irene para maligo.

Huhugasan ko na sana yung kinainan namin ng biglang magring ng sunod-sunod yung doorbell. Pag bukas ko ng pinto nakangiting muka ni Joy yung tumambad saken kaya sinara ko nalang ulit.

"Gago ka Seulgi buksan mo to!" Sigaw niya at narinig ko yung tawa ni Irene galing banyo. Pinagbuksan ko na ng pinto si Joy tapos inirapan niya ko.

Lakas makatawa ni Irene parang pang chismosa pa.

"Aga aga ko ngang gumising para sabay-sabay tayong maglakad tapos pagsasarhan mo ko ng pinto?" Singhal niya tapos umupo siya. After a few minutes ay lumabas na si Irene na bihis na.

"Tara na?" Tanong niya at tumango lang kami ni Joy. Inilock namin yung dorm at nagstart na kaming maglakad papunta sa school.

Nakatitig ako kay Irene habang naglalakad kami, araw-araw naman kaming magkasama ni Irene. Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit araw-araw din akong nabibighani sa ganda niya. 

"Ay, by the way Joy baka gusto mong sumama mamaya, inimbita ko si Wendy makipaghang out samin," Nakita ko yung ningning sa mata ni Joy nung binanggit ko yung pangalan ni Wendy.

"Oo naman tara," Sabi ni Joy.

"Diba sabi mo Joy may family reunion kayo mamaya?" Tanong ni Irene. "Kaya nga tayo nagcancel ng plans diba?" Dagdag pa niya and Joy frowned.

It's rare for Irene to remember na may kaylangang gawin ang ibang tao. Sarili niya niyang schedule di niya alam eh.

"Oo nga pala, yung bwiset na family reunion na yon pero at least magkakapera ako!" She jumped.

"Joy ang laki laki mo na para bigyan ng pamasko," Sabi ni Irene habang tumatawa.

"Hoy nakakairita kaya lagi akong tinatanong ni Tita Marites kung may boyfriend na daw ako di niya alam tahong kinakain ko!" Nagjoke si Joy na mejo malakas yung boses kaya napatingin samin yung ibang studyante.

"Ang bulgar mong hayop ka!" Tinakpan ni Irene yung bibig ni Joy at tumawa.

Si Irene kahit natawa, kahit naiyak, kahit natutulog, kahit nakatulala ang ganda ganda. Ang swerte naman ng taong mahal ni Irene.

Ah here I go again

"Seul okay ka lang? Parang ang lalim ng iniisip mo," Tanong ni Irene and I chuckled.

Ikaw lang naman laging nasa isip ko.

5 p.m at Wave Café 

"Sorry I'm late busy kase sa club," Sabi ni Wendy. She folded her umbrella at inilagay to doon sa may pinto.

"It's-" Napatigil ako sa pagsasalita ng biglang sumabat si Irene sa usapan.

"It's okay malakas din naman ulan sa labas," Irene blurted out and she smiled.

"Oh, nice to meet you uhm.... Irene right?" Tanong ni Wendy na mejo hindi pa siya sure. Hindi kase sila nagkaron ng time para magintroduce yourself kahapon.

"Oo, Bae Irene," Ngumiti si Irene bago niya ishake hands si Wendy. 

Parang kakaiba yung pakiramdam ko pero parang ngayon ko lang nakitang friendly si Irene.

Irene is not really the friendly person, kakausapin ka niya kapag kinausap mo siya na una and makikupag friends siya sayo kapag feel niya na same vibes kayo so I guess nararamdaman niya na same vibes si Wendy.

After iserve samin yung coffee I noticed Irene fidgeting.

"Okay ka lang?" Tanong ko at tumango siya.

"Ano.... Wendy can I get your number?" Nagulat ako don sa tanong ni Irene. She rarely asks for someone's number. 

Irene's motto is kung hindi mo ko kakausapin ng una di din kita kakausapin duh sino ka ba?

In short mapride si Irene.

"Tinatanong pa ba yan Irene, we're friends already," Kinuha ni Wendy yung cellphone ni Irene at itinype yung number niya.

Well, normal lang naman sa friends na kunin yung number so baka yun lang yon. Pero bakit Rene seems nervous? Magtatanong lang siya ng number pero parang kinakabahan siya?

"Seul do you have time tomorrow? Ang dami kaseng gagawin sa club and I badly need help," Tanong ni Wendy and napaisip ako.

"Sorry Wendy pero bukas kase may family reunion kame, I want to help you pero hindi talaga kaya," I said. I feel sorry for her, parang si Wendy yung tipo ng tao na walang freedom. Well galing siya sa mayamang pamilya so maybe strict din ang parents niya.

"I can help, wala naman akong gagawin masyado bukas," Irene blurted out. Napatingin ako sa kaniya and she was just smiling at Wendy.

Wait this is getting weird, Irene hates club activities. Hindi nga siya sumali ng clubs kase ayaw niya na maraming ginagawa so why would she volunteer?

"Is that okay with you Irene? Thank you," Wendy said and nakangiti kang si Irene habang hawak hawak yung kamay ni Wendy.

I get it

--
"Buti tumigil din yung ulan!" She said as she stretched.

"Irene gusto mo ba si Wendy?" Tanong ko and napatigil siya sa paglalakad kaya tumigil din ako.

"Hindi, baket?" Tanong niya saken.

"Kase you were doing weird things for her," I said.

"Selos ka ba Seul? Wag ka mag alala ikaw padin ang number 1 sa aking heart!" She joked at inakbayan niya ko.

I know nobody could replace me sa puso ni Irene, alam ko na ako lagi yung una at mahirap akong tanggalin sa spot na yon pero bakit parang kinakabahan ako kay Wendy. Na para bang kalaban ko siya. 

"Atsaka feeling ko lang same vibes kami non ni Wan, feeling ko magcclick kaming dalawa. What do you think?" Tanong niya.

"You should hang out more with her para lalo niyong makilala ang isa't-isa," I said and I smiled.

"Halika nga dito," She pulled me and kissed my cheek.

"Wag ka na selos," She smiled. 

Nung bata pa kami normal pa samin tong mga halik halik na to pero simula nung narealize ko na iba yung pagtingin ko kay Irene, kinikilig na ako sa lahat ng kilos niya. Kahit simpleng pagtawag lang sa pangalan ko.

Kung gaano ko siya kamahal ganon din ako kaduwag.