"May lakad ako mamaya Seulgi ha, pupunta lang ako sa bahay nila Jennie" Nagpaalam si Irene at tumango lang ako.

Saming magkaibigan kase may rule kami na kapag may pupuntahan yung isa eh magpapaalam don sa isa para hindi mag-alala.

"Oh sige basta uwi ka ng maaga Irene ha, baka mamaya umuwi ka nanaman ng lasing dito" Sabi ko habang nagsscroll ako sa cellphone ko. 

Nagulat ako ng nagchat bigla saken si Joy.

Pokpok: Seulgi asang lupalop ng mundo ka? 

Seul: Sa dorm baket? 

Pokpok: Tara hanap chixx sa bar 

Seul: Sana okay pa atay mo 

Pokpok: Pakyu di nga ako sumama kela Jennie para makipag hang out sayo tas gaganyanin mo ko. How there you? 

Seulgi: Dare* Weh? Di ka lang sumama kase wala si Wendy eh

Pokpok: Part na den yon kaya tara na!

I turned my phone off and napatingin ako kay Irene na naghahalungkat ng damit sa aparador niya.

"Kela Jennie ka lang pupunta magbibihis ka pa" Sabi ko habang nakatingin ako sa kaniya.

"Syempre baka magpicture-picture alam mo na" Nanakbo siya sa cr para maligo.

-- 

Hapon na and baka pauwi na yon si Irene maya-maya, nakaupo ako dito sa kama ko ng biglang may magring ng doorbell ng sunod-sunod. 

Pagbukas ko ng pinto ay nakita ko si Joy.

"Ayoko nga pumunta sa Pop up or sa Urbn" I said.

"Joke lang naman yon! Magmamall lang tayo" Sabi niya and hinigit niya ako.

"Tara na dali tamad tamad mo eh" Inakbayan niya ko at nilock ko yung dorm.

"Sumama si Irene kela Jennie, hanggang anong oras daw ba yon?" Tanong ko.

"Alam mo Seulgi-yah wag ka masyado magalala kay Irene keri na non sarili niya" Sabi ni Joy at umirap ako. 

"Basta hanggang 3 daw sila" Dagdag niya. 

"Eh 1 na umalis si Irene, ano yon? 2 hours 2 hours lang?" Tanong ko at itetext ko na sana si Irene kaso hinigit ako ni Joy papunta sa arcade.

Nagpapalit kami ng pera tapos nagstart kaming maglaro-laro. Time had passed and hindi ko namalayan na 6 na pala.

"Joy uwi na tayo gabi na" Pamimilit ko kay Joy na naniningin pa ng damit.

"Eh? Kain muna tayo" Sabi ni Joy. Magsasalita na dapat ako ng bigla niya kong nilabit don sa yellow cab.

"Wag ka na mag-alala kay Irene, nasa bahay na yon. Kumain na den yon kela Jennie" She assured me.

--
Naglalakad ako paakyat sa dorm. Binuksan ko yung dorm and nakita ko na madilim pa. It means wala pa si Irene.

I'm starting to worry Irene, nasan ka na ba? 

Seul: Rubyjane anjan pa si Irene? 

Jennie: Si Jisoo to, maaga umalis si Jennie kanina eh. Bumili lang ng flowers samin tas umalis na, baket? 

Seul: Wala wala, thanks Soo

You lied to me. Nasan ka Irene. Naupo ako sa sofa and nanood muna ako ng tv habang iniintay si Irene.

Mejo nakakatulog na ko ng bigla akong napatingin sa oras at naramdaman kong bumukas yung pinto. 

8 P.M 

Lumingon ako at nakita ko si Irene.

"Ginabi ka ah" I said.

"Sorry, mejo nalibang" Naupo siya sa tabi ko.

"San ka galing?" Tanong ko sa kaniya.

"Huh? Kela Jennie diba sinabi ko na sayo kanina bago ako umalis?" Tanong niya. Mejo naiinis na siya sa tono ng boses ko.

"Wag ka na magsinungaling Irene, tinanong ko si Jisoo ang sabi niya sumaglit ka lang sa kanila. Saan ka galing?" Tanong ko.

"Bakit ba napakamausisa mo Seulgi? Can't I just live my life" Saad niya. 

"Irene nag-aalala lang naman ako kase hindi ko alam kung anong tumatakbo jan sa utak mo!" Napasigaw ako.

"Seulgi hindi mo kaylangang mag-alala saken kase malaki na tayo! Hindi na tayo katulad ng dati" Tumayo siya at nagsimula na din siyang magtaas ng boses niya.

"Hindi na tayo bata so stop being childish and intindihin mo nalang kung bakit ako nagiging mausisa! Irene hindi ko alam kung anong natakbo jan sa utak mo! Hindi ko alam kung anong pinaggagagawa mo. Nagbago ka na" I said and tumayo din ako.

"Exactly Seulgi! Hindi na tayo bata kaya hindi mo na kaylangang mag-alala para saken! You're the one who need to stop being so childish. Nasasakal ako sayo Seulgi, ano ba tayo?" Tanong niya. Napahinto ako.

Ano nga ba tayo Irene?

"Magkaibigan, kaya ako nag-aalala para sayo!" Sigaw ko.

"Ayon naman pala eh magkaibigan lang tayo Seulgi pero bakit ganito yung asta mo? Hindi na tayo bata diba? Hindi na kita kaylangan kaya iwan mo nalang ako mag-isa pwede ba?" Sigaw niya pabalik sakin.

Wow, nagbago ka na pala. Wala na pala akong halaga ngayon sa buhay mo Irene. 

"Galing ako kayla Wendy sige! Ayan gusto mo diba? Ayan yung gusto mong marinig?" Sabi niya.

"Si Wendy, si Wendy nanaman, si Wendy nalang lagi. Nabibingi na ko sa pangalan niya! Bakit mo pa ba kailangan magsinunging pa?" Nagulat ako sa sinabi ko. 

Hindi ba pwedeng ako naman Irene? 

"Kase alam kong sasabihan mo yan Seulgi- gusto mo ba ko?" Tanong niya. Nagising ako sa katotohanan na magkaibigan lang kami at hindi na kami bata kaya hindi na niya ko kaylangan.

"H-hindi" I said. Kinuha niya yung bag niya.

"Cooldown muna Seulgi, alis muna ako" Dinala niya yung bag niya at nagwalk out siya.

"Oo gusto kita" Bulong ko at nagsimula nang tumulo yung luha ko. 

Ang sakit ng mga sinabi mo Irene. Lagi kong iniisip yung kapakanan at yung feelings mo pero pano naman yung akin? 

Sarili ko nalang muna bago ikaw, nahihirapan ako Irene.