“Any plans or project Miss Hereras                 since your drama had successfully finished.” 

One of the interviewer asked. My plans are take a long hiatus for while and celebrate how successful my drama went. 

“I have no plans nor project yet, i might go in a hiatus after this.” I only smiled at them after.

I’m in the red carpet right now in the Paris. Wearing a black corset bodice and paired with beige heels. Bukas pa ako babalik sa pilipinas. I could say that my recent drama is very successful that it got nominated and won in an International Movie Festival. The stress and pressure is there throughout the taping pero worth it naman pala. 

Natapos na yung presscon and I finally entered the van. My Personal Assistant is sitting beside me scrolling the iPad checking if i have schedules today. 

“Wala ka ng schedules or meetings today, you can take a rest or roam around Paris then may flight tayo mamayang 1 am.” My manager said whole reading my schedules. 

“What? 1 am ng madaling araw?!” 

“Yes, dahil walang masyadong paparazzis sa gano’ng oras.” Napahaplos nalang ako sa sentido ko at tumango.

Hindi na ako nakagala sa Paris dahil pagod na ako and i need to pack my stuff inside the luggage. We have a long flight so why drain my energy? Dahil i will take a long hiatus since last schedule ko na ang presscon dito sa Paris. Can’t wait to breath the air in Philippines again. 

Dahil wala ang leading man ko at hindi nakapunta dahil may sakit, ako nalang ang umattend sa presscon. Sobrang haba ng byahe at buti nalang walang paparazzi sa airport. Safe and sound. 

 “So how’s the presscon? ang taray ah nanalo ng bigating award iyang drama mo.” I rolled my eyes at Jennie, my bestfriend. Kakarating lang niya sa condo ko may dalang foods and drink. 

Walang dalang beer! or even wine man lang para mag-celebrate pero I remember na mag dra-drive pala siya mamaya. 

“Overwhelmed, at kabayaran sa gabing pinagpuyatan ko. We will celebrate mamayang gabi, may kakantang banda mamaya sa labas ng restaurant. Busking kumbag. Invited lahat kumain kasama ang mga staffs pati narin kami.” I took a sip on my water. Hay salamat.

”Kakain kayo or inuman?” 

“Well siguro both pero since ginagawa na natin iyon. Manonood nalang ako.” Tumawa siya sa sinabi ko, anong meron? 

“For sure magugutom ka.” 

And now it’s my turn to laugh. 

“Ang ibig kong sabihin sa band, sa tutugtog mamaya. Kinda curious what bands ang kakanta mamaya. Si Direk ang nagyaya kumain, e.” I shrugged, pouring another water on my glass.

I hate it dahil walang beer, siguro iinom ako ng konti mamaya para naman bigyan ng credits ang sarili ko. At i also haven’t doing this for a while becaeuse of the drama, hindi pwedeng masira ang mukha ko. 

“Cheers para sa successful drama na pinagpaguran natin ng ilang buwan,”

“CHEERS!” Tugon namin, sabay tungga sa hawak naming mga beverages.

Kakaunti lang ang kumakain dito sa restaurant pero may ibang nakakakilala sa’kin asking for autograph or pictures which i gladly do. Best part being in this field ay sarap iinom ang pagod at oras na nilaan mo sa successful na project na natapos.

Magaling na daw si Jackson, yung leading man, kaya’t makakapunta na daw siya. Sayang lang hindi siya naka-attend sa awardings, pero atleast he got the credits. Komportableng katrabaho si Jackson kaya’t we get a bit close to each other.

”Sobrang nag enjoy ako sa ilang buwan natin pinagsamahan, i can’t form in words kung gaano ako kasaya at nag-enjoy sa konting panahon na pagsasama na’tin.” Sabi ni Direk na nakataas ang hawak ng baso ng wine. 

“Same Direk Suho.” Tugon namin.

Mamaya pa daw tutugtog yung banda at hindi parin nila sinasabi sa’kin kung anong banda ang tutugtog mamaya. 

“Sorry late! ang tagal kasi ng traffic.” 

Lahat kami kami ay lumingon sa likod namin at nakita si Jackson he’s wearing a grey hoodie, trackpants and a beanie. Nakasuot lang din ako ng black na hat at purple na hoodie tsaka jeans.

”Tama na ang pag-explain, uminom ka na dito.” Direk called him after pouring him a glass of wine sabay bigay sa kanya.

Nakatingala akong sinusundan siya ng tingin na lalapit papunta sa akin. Ininom niya muna yung wine sabay upo sa tabi ko.

”Sorry hindi ako nakapunta, kung hindi lang talaga ako nagkasakit. Pero napanood kita sa balita, sayang hindi na-exposed ang mukha ko sa mga Europeans.” Mayabang niyang sabi. 

Tumawa ako ng malakas sabay hampas ng mahina sa braso niya, gago talaga si Jackson minsan. Natawa na din siya sa sinabi niya.

”Umorder lang kayo ng gusto niyo, si Direk na bahala.” Bulong ni Kuya