Chapter 3

[Dara’s POV]:

Minulat ko ang aking mga mata sabay hawak sa aking ulo. Ugh Headache, again!

Ano bang nangyari? Sa pagkaka-alala ko, naka isang shot lang naman ako nung cocktail ah. 

Umupo ako habang minamasahe ang ulo ko. Teka, sandali! Nasaan ako at kaninong sasakyan to?!

Hindi naman mukhang taxi at hindi ko rin sasakyan to.

There was a tinted barrier and a small window between the backseat and the driver’s seat kaya hindi ko din makita kung sino ang tao sa harap.

Pati mga gamit ko wala din! Oh my God! Am i kidnapped? 

I started to panic and tried opening the doors and the windows on my sides pero ayaw bumukas.

Hindi ito pwede. Think Dara, think!!!! 

Bigla namang bumukas yung small window from the driver’s seat at mula sa rearview mirror, tumingin at ngumiti ang driver sa akin.

Ang creepy!!!! Napayakap ako sa sarili ko.

“Miss Dara! Hello!!!! Gising ka na pala!” 

Nagulat ako ng magsalita siya. Sobrang baba at laki kasi ng boses niya and what the hell! Filipino siya? 

“SINO KA?! BAKIT MO AKO KILALA AT SAAN MO AKO DADALHIN?” sigaw ko.

“Whoa, wait! Isa isa lang ang tanong!” Sabi niya sabay tawa. 

“JUST LET ME GO OKAY?! I’LL GIVE YOU MONEY IF THAT’S WHAT YOU WANT!”

Lumakas pa lalo ang tawa niya. Baliw ata to!

“First of all Miss Dara, i’m sorry at hindi pera ang kailangan ko”

Ang weird naman ng kidnapper na to