Bago mo basahin to, you need to read the previous chapter

 

Lahat ng dialogue ni Irene naka italicize..

 

--

 

"Hi, may Dr. Irene ba na nagwowork dito?"

 

Medyo nagulat ang ER nurse  na nasa station sa diretsang tanong ni Seulgi

 

“You mean Dr. Irene Bae?”

 

“Oh my God, that’s my complete name”

 

“Yes that’s her complete name”

 

“Dr. Bae is uhhhmmm.. not active on our staff list right now””

Halata sa mga mata nito na may alam siya pero she’s preventing herself from saying it. You can see from her body language

 

“Hold on. Let me talk to someone”

 

Binaba nya ang telepono

 

“Come with me.”

 

“This is making me nervous, why does she have that tone?”

 

 

“What tone?”

 

“That tone, yung ipapasa mo sa iba yung responsibilidad  sa pagrelay ng news nna patay na ang kaibigan or kamag anak mo”

 

They arrived in front of an office door

 

Knock knock

 

“Dr. Kim”

 

“Come in Yoona”

 

“Oh no, this is Dr. Kim Taeyeon, my mentor and also my closest friend here.”

 

“You’ve been inquiring about Dr. Irene Bae?”

With seriousness and skepticism on her voice, Taeyeon asked the slightly taller lady

 

“Ah yes. Could you tell me what happened to her?”

 

“First, kailangan kong malaman kung ano ang relasyon mo sa kanya?”

 

“Tell her we’re together”

 “We are what?” pabulong na tanong ni Seulgi pero halata sa boses nito ang pagkagulat

 

“That we’re together”

 

Kumabog ang dibdib ni Seulgi sa di malamn na dahilan. The thought of being in a relationship with the ‘ghost’ gave her chills, not sure if dahil sa multo sya or dahil her heart finds her worth palpitating

 

“Wala syang sasabihin sayo unless she knows that we’re intimately connected”

 

“We are romantic with each other” may alangan na sagot nya

 

“What do you mean?” naghihinala pa rin ang mentor ni Irene

 

“Alam mo yun, girlfriend-girlfriend”

 

“Alam ko ang ibig sabihin ng romantic miss…”

 

“Kang, Kang Seulgi , that’s my name”

 

“Ms. Kang, I have a hard time believing that.”

 

“What?”

“What?”

 

“Why?”

“Why?”

 

“Irene’s whole life was this hospital”

 

“She said ‘was’.Am I really dead?”

 

 

 

“I don’t know of a single date she’d ever been on. And I don’t think she’s gay”

 

“Recent lang kami. I live in her apartment now.” Di pa rin sumusukong pagconvince ni Seulgi

 

Naibuga ng neuro consultant ang iniinom nitong yakult sa narinig

 

“Yoonnaaaaaaaa”

 

Pumasok sa opisina ang nurse na kausap nila kanina

 

“Ano’ng prank na naman ba ito? Ilang ulit ko ba sasabihin sayo na wag mong gawing biro ang sitwasyon ni Irene!”

 

“May dala ka pang kasabwat!”

 

 

“Pero Dr Kim.”

 

“Leave..”

 

“She’s not joking. I am really the girlfriend. Kaya please tell me what happened to her? Where is she?”

 

“Fck you.”

 

“No, no, no, we didn’t fck yet”

 

 

“Of course we didn’t” Sigaw ni Irene sa natarantang si Seulgi

“K…K…Kaaya nga sabi ko diba?”

 

 

“Ano sabi mo? What did you just say? Kausap mo ba sarili mo?” walang pasensyang wika ng senior doctor habang nanlilisik ang mga matang lumalapit sa kinatatayuan ni Seulgi

 

Sino ang nagsabing hindi nakakatakot ang mga maliliit?

 

She furiously dialed something sa phone

 

 

‘Hello security. This is Dr. Kim of Neurosurgery, may baliw na pasyente dito sa office. Pakipick up naman po and pakibalik sa ward nya.’

‘No no, no need po ng taser gun, just come here immediately. She’s not hostile, weakling’

 

 

“Wait Dr. Kim, you got the wrong Idea here. I am not crazy! In fact she’s with me now. Irene’s with me! Listen! Just once.” Pakiusap nya

 

 

“Seulgi, we need to go. It looks like she’s not believing you.”

 

“Hindi pwede. We need to know what the hell happened to you!”

 

“Sinasabi ko rin sayo, kilala ko sya, she won’t trust a stranger like you. I should’ve known.”

 

 

 

 

"What?"

"What"

 

"Why?"

Di pa rin umaalis sa kinatatayuan nya si Seulgi. Kung matalim ang tingin ni Taeyeon sa kanya, sinsuklian namn nya  ito with the same intensity.

"Come on Seulgi, parating na ang security! We'll find other ways."

 

"Magkikita pa tayo bulinggit kaaaaa." Sigaw nya habang tumatakbo

 

 

 

--

 

 

'Hello? Byul?Ikaw ba to?'

'Seulgiiiii!!! Salamat naman sa Diyos at buhay ka naman pala!! Ilang araw na akong nag aalala, di kita macontact. What happened?'

 

'Hayop ka. What happened mo mukha mo. As much as gusto kita sakalin at this very moment, wala akong time. I'm busy right now. I'll call you later'

 

'Teka lang teka lang..Nasaan ka?'

 

'Andito ako San Fernando, sh*t, kasalanan mo to lahat eh'

 

'Ha? Bakit ka andyan? Bakit ko kasalanan?'

 

'May gana ka pa talaga magtanong!'

 

'Nasaan ka nga?'

 

'Oceannaire Apartment.Pakyu ka. Don't call me again!! I'm blocking your number'

 

Click

 

Lingid sa kaalaman ni Seulgi, kanina pa nakikinig ang dalagang doktora sa kanya. If kaya nya lang mag-isa, she won't ask for help naman. But Seulgi is the only person na pwedeng makatulong sa kanya.

"If only I could touch things, if only ate Taeyeon can see me. Bakit hindi na lang ako sa kanya pwede makapagpakita? Bakit sa hindi ko pa kakilala?" bulong nya sa sarili

 

She silently wept in the corner. Minsan inisip nya, what if she will just disappearna lang.  Parang wala lang din naghihintay sa kanya. Wala din sya ibang maalala maliban sa doctor sya sa ITRMC. Di nya maalala if may family pang naghihintay sa kanya.

 

 

 If only Taeyeon believed Seulgi a while ago.

 

She bitterly smiled thinking about how her senior reacted of her being into a relationship. Sino nga ba ang maniniwala? She's a loner, introvert and boring. Si Irene Bae na ang tanging naging buhay ay ang hospital at ang hospital lamang.

 

But still, she wants to know what happened. Buhay pa ba sya? Kaluluwa na lang bang pagala gala? Or nagreready na ba ang spirit nya for reincarnation.

--

 

 

 

"Ireeeeeeeneeeeeee"

Seulgi woke up early. She's thinking of going back again sahospital, magpanggap as patient para makasagap ng information siguro or manghohostage to demand information.

 

"Ireeeeeeneeeeeee!!!!!!"

Sigaw pa nya ulit nang wala pa ring nagpapakitang kahit anino ng 'multo' sa kanya.

 

 

 

Tok Tok Tok

Malakas na katok sa may pintuan ng apartment nya

 

Nabuhayan sya at sumigla bigla.

 

 

"Saglit lang naman Irene!!! Masisira pinto eh! Andyan na!"

" Kapag maganda talaga walang pasensya." Nakangiti nyang bulong sa sarili

 

 

 

 

Saktong pagbukas ng pinto, ibang mukha ang tumambad sa kanya.

 

Paaaakkkkk!

 

"Aray naman Seulgi! Yan ba isasalubong mo sa kaibigan mong ilang gabi nang di makatulog sa pag aalala sayo!" may tampong usal ni Byul

 

"Sorry sorry naman! Nagulat ako eh.Pero gusto din naman kitang sampalin.Atleast di ako makokonsensya masyado, kasi di ko sinasadya kunware."

Nagpaliwanag si Byul sa nangyare noong gabing dumating si Seulgi. Kaya naman pala di sya makontak kontak dahil hinagis ng jowa nya sa dagat ang cellphone nya sa sobrang selos nito.

 

"Babaero mo kasi.Buti nga sayo."

"Tseh! I was just helping the practice teacher then as pasasalamat nya nilibre nya ako ng lunch. Lunch lang yun, walang malisya! Sumakto pa talagang dumalaw sya sa school at nakita kaming dalawa na magkasamang kumakain. Nag eskandalo sa quadrangle, naprincipal's office pa ako."

 

 

"Pero ano ba ang ganap?At ano yung pangalan na binabanggit mo kanina bago ako pagbuksan ng pinto?"

 

"Ano..Yu- yung kapitbahay, si Yerene.Y..yeri pala. Yung anak ng may ari ng lugar." Nauutal na sagot nya ditto

 

"Hindi naman Yeri yung narinig ko. Parang Irene yata yun eh.Bagong jowa mo?"

 

"Ha? Hindi, ano ka ba. Huwag na nga nating pag usapan. Iba na lang."

 

But Byul won't stop

 

 

"May bagong jowa ka, that's perfectly fine. Nagpunta ka naman dito sa La Union to find yourself again diba?  para makalimot at makamove on."

Tahimik lang na tumango si Seulgi

 

 

"Time to let go dude. Mag isang taon na… may bagong boyfriend na nga yung ex mo."

 

Hindi ito nakasagot agad.

 

Binaling na lang nya ang tingin sa malawak na karagatan sabay napasinghap dahil ang gagang kaibigan nya pinaalala na naman ang malungkot na parte ng buhay nya.

 

"Sorry.."

 

"Can we not talk about her. May mas malaki akong problema. Iniisip ko pa if sasabihin ko sayo or hindi. Kasi malamang pagtatawanan mo lang ako or sasabihin mo rin na nababaliw na ako."

 

"Try me Kang Seulgi"

 

"There was this ghost, I mean spirit, or something like that…."

"Stop"

Hindi pa man natapos ang introduction, pinatigil na sya sa pagsasalita.

 

"Let me finish one sentence atleast Byul, listen to me."

 

 

 

Halos maihi si Byul sa pagpigil ng tawa nya habang nakikinig sa mala Lola Basyang story nya. Di rin papaapekto ang isa kahit na obvious nang di sya siniseryoso ng best friend nya. She just needs someone na makinig sa napakaout of this world na nangyare sa buhay nya sa nakalipas na mga araw.

 

"And then?" nakangising tanong ni Byul

 

"I know you don't believe me. Anyway, I'm not forcing you to."

 

 

 

"Eto na lang pre, is she hot?"

 

 

Nangiti lang din ng nakakaloko si Seulgi

"Super hotttt, you have no idea. She's beautiful too and caring. She's justtt..perfect. Kaso nga ayun di ko alam if ano sya."

 

 

 

 

"So parang gerplen gerplen kayo ganun? Manananggal sya ganun?" patuloy na pang aasar pa sa kanya ng kaibigan

 

 

 

"Hindi ah. Tinutulungan ko lang sya. You know, sabi ko naman sayo diba, ako lang nakakakita at nakakausap sa kanya. And anong manananggal? Sabi ko not sure if multo or spirit sya, saan galing yang manananggal na sinasabi mo?"

 

"You know, manananggal, manananggal ng damit."

 

"Gago ikaw yun" sabay hampas nya ng unan sa kaibigan

 

"Hahahaha.Ano nga?NFF kayo?"

 

"NFF?"

 

"New Found Friend."

 

"Hayyy..alam kong di ka pa rin naniniwala. Bahala ka na la………. Ah there she is"

 

Sabay namang appear ni Irene out of nowhere.

 

"Stop it Kang. Hindi ako natatakot sa imaginary friend mo."

 

"Come here NFF, I want you to meet my bestfriend, who doesn’t believe that you exist."

 

"NFF?Seulgi, we don’t have time for this, wala talagang maniniwala sayo. Can you just tell me about the plan you are trying to come up last night."

 

"No no, you're gonna help me convince her first."

 

"Pare, I know you've been through a lot. You were hurt. Naging depre