“Hello Yeri, andito pala mga kaibigan mo kanina, hinahanap ka. Magwalwalan daw kayo.  May 1,000 sa ibabaw ng ref, kunin mo. Panggastos mo sa project nyo na walwalan.”

“Pasensya na, kausap ko kasi anak ko. Kawawa naman, wala panggastos sa project nila.”

Gusto matawa ni Seulgi sa narinig nya. Pero kalahati ng isip nya ang nagsasabing i-correct ang pagkaintindi ni misis sa anak nya.

 “Yes what can I do for you?” nakangiting baling nito kay Seulgi

“Ah madam, ako po yung bagong umuukopa sa unit 5, yun pong dumating kagabi.”

‘Kriiiinggggggg’

“Saglit lang miss ah. Kailangan ko sagutin tong tawag galing sa school ng anak ko. ”

“Hello.”

“Yes , ito po ang nanay ni Yeri. Bakit nyo po ako pinapatawag dyan sa school nya?”

“ Ano? Si Yeri salbahe?”

 “Eh maam salbahe din po yang si Yeri dito sa bahay, pero pinatawag ko ba kayo? Di naman diba?.”

‘Click’

“Ano’ng kwentang eskwelahan yan. Gusto pa ako papuntahin. Di ba nila nakikita na busy ako dito naghahanap buhay para sa magandang eskwelahan ko mapaaral si Yeri.”

Binaba ni misis ang telepono sabay balik sa kausap na si Seulgi.

“Ah. Ako nga pala si IU, may ari ng mga properties dito. Asan na ba tayo? Sino ba kamo ikaw”

“Im Kang Seulgi po. Ako po yung bago dito sa building. Kayo daw po magpapaliwanag sa kontrata.”

Tila nagulat si IU sa narining mula sa dalaga. Kumunot ang noo at nag iisip, inaalala kung nakapagbenta or nakapagrenta ba sya ng apartment unit. Kasi sa kwenta nya, walang bakanteng apartment ngayon

“Yung kaibigan ko po ang nagpareserve actually. Yung anak nyo po kagabi ang sumalubong at nagpakita ng unit sa akin. Nagdownpayment din po ako sa kanya.” Paliwanag ni Seulgi nung napansin nya na parang hindi parin maintindihan ni IU ang sitwasyon

Lumaki bigla ang mga mata ng manager na tila ba nabuhusan ng malamig natubig.

“Excuse me Ms. Seulgi ha. May aasikasuhin lang akong importante.” Maalumanay na wika  ni Madam IU

Dahan dahan at pa-ika ika itong lumabas sa opisina.

“Okay lang po ba kayo? Pag aalala ni Seulgi.”

“Okay lang , okay lang, magpahinga ka na sa apartment mo. May aayusin lang ako.”

Tumango si Seulgi at sinunod ang payo ni IU.

“YERIMIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!”

“Walangya kang bata kaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!”

Nagulantang sya sa lakas ng narinig nyang sigaw habang umaakyat sa hagdan.

--

Bumalik si Seulgi nang di pa naaayos ang mga papeles ng bago nyang apartment.

Nakakita sya ng convenient store malapit sa lugar kaya sinamantala na rin nyang bumili ng mga pwede nyang makain.

Sumasakit  hanggang ngayon ang ulo nya. Bukod sa hang over, parang sasabog din ito  sa masamang panaginip nya kanina.

What at awful day she thought. Kaya nagdesisyon na lang syang magkulong muna sa bahay para makarecover sa pagkalasing nya kagabi.

Nagtimpla ito ng 3 in 1 black kopiko at nagsalang ng popcorn sa oven.

“This is life. Ahhhhhhhhhhhh” she shouted with a glee

“Hi psycho.”

Naitapon ni Seulgi ang buong bucket ng popcorn sa nakita.

“Lord, bakit nananaginip na naman ako?” nangingiyak ngiyak nyang sumamo

“GOSH!! My sofa! Remove those dirty shoes!! Ahhhhh disgusting!! Dinudumihan mo ang apartment ko!!

Linisin mo ang pop corn sa sahig!!!” utos ni Irene sa tila mahihimatay na naman na si Seulgi

“Don’t you dare sleep on me again lazy psycho!! Coffee in my table?!  Look what you have done with my center table!! That costs a fortune!!” sabay dali daling punas nya nito

“Hindi panaginip. Totoong may multo!” Bulong ni Seulgi na parang nahimasmasan ng konti

“Tsk. Hindi ako multo Seulgi.”

“What? You know  my name too. Oh my, masamang loob ka. Ganito na pala ang trend ngayon, criminals disguised as innocent looking citizens. Please, wala kong pera dito. Hindi ako mayaman. Sira sira na rin laman loob ko, may diabetes ako, may TB, may cancer sa atay, di mo mabebenta sa black market. Don’t murder me, marami pa akong plano sa buhay. Ano ang murder weapon mo? Im begging, make it painless, mababa ang pain tolerance ko. Plus mas madaling madiscover ng mga investigators ang incriminating at circumstantial evidences kapag gruesome death.. Please please miss.”

“w…what? You’re really a psycho”

…..

“bakit ikaw lang nakakakita sa akin? Of all people, bakit isang psycho-ng oso pa.”

She ruffled her hair in frustration

….

“Anyway, it’s Irene.”

“I… Irene?”

“Hayy nakapagsalita rin ang psycho.”

“Stop calling me that! I have a name. I’m Seulgi!!” nagkaroon ng lakas ng loob si Seulgi na komprontahin ang pseudo-ghost sa harap nya

“Okay Seulgi, I don’t know kung ano ang nangyare. I can’t even remember who I am. Ang alam ko lang Irene ang pangalan ko. And I’m lost. Bakit ka nandito sa apartment ko? I’ve been living here for 2 years! Hindi ka naman mukhang akyat bahay or .”

“What the , Im not a !”

“Don’t curse!!! erted promiscuous bear!”

“I’m not a bear!!! Ikaw multong bakla!!!”

Pero ang ganda naman ng multong ito kung tutuusin, naisip ni Seulgi, habang nakatitig ito sa mga mata ng spirit.  Pero Irene doesn’t need to know that.

“But still promiscuous. A bear is better that that.” Irene smirks

“Im not promiscuous too!!! That was my first one night stand! Ikaw! Pusang galang multo! Look at yourself!”

….

….

“Siguro nga multo talaga ako.” Irene whispered, lumungkot bigla ang façade nya.

Seulgi suddenly feels sympathy for the spirit/ghost

“Try finding the light, baka naliligaw lang spirito mo. Find the light Irene.”

“I see no light! There is no light!”

“Help me Seulgi.”

Nanlaki na naman ang singkit na mata ni Seulgi.

“What ? no! I’m okay here. Find someone else.”

“Tried. Ikaw lang nakakakita sa akin. I need to find out kung sino ako. And you’re gonna help me.”

“Panaginip lang talaga ito, it can’t be me.”

Irene rolled her eyes

“Heto na naman tayo.”

“Halika, puntahan natin si Madam IU.”