Mabilis na pinatakbo ni Fred ang kanyang sasakyan papuntang hospital… Dahil kinakabahan si Kim, hindi niya na alam ang mga pinagsasabi niya…

Kim: Hon… please gumising ka na. Please… (hindi namamalayan na nandun si Er2) Hon… mahal na mahal kita… please gumising ka na…

Er2: (nag-isip) Hon? Sila na ba?

Kim: Teka, Fred pahiram naman ng cellphone mo. Tatawagan ko lang sila Tita.

Fred: (binigay ang cellphone) Ito, Kimmy.

Kim (on the phone): Hello? Goodevening po Tita. Hindi po, si Kim po to. Kasi po Tita, papunta kami ngayon sa hospital kasi si Ge po nawalan ng malay. Oh sige po, hihintayin na lang po naming kayo dun. Ok po, Tita. Bye po.

Wala pa ting malay si Gerald ng dumating sila sa emergency room ng hospital. Nakasunod naman kaagad ang mga kaibigan nila…

Maja: Er2, nasaan si Kimmy.

Er2: (iniisip pa rin ang narinig kanina)

Maja: Er2? Ano ba? Nasaan si Kimmy?

Fred: Nandun siya sa loob ng ER, Maj.

Maja: So kamusta si A?

Fred: Hindi ko pa alam eh.

Dumating ang Mommy at Daddy ni Gerald…

MV: Where’s Rj?

Maja: Good evening po Tita, Tito. Nandoon pa po sa loob ng ER.

MV: Ok. We’ll go there muna.

Maja: Ok, po Tita.

Inside the ER…

MV: Rj, anak?

Ge: Mom? Dad? Anong ginagawa niyo dito?

DR: What kind of question is that? Nag-aaalala kami sa’yo, that’s why we’re all here.

MV: Bakit, ano ba ang nangyari?

Ge: Wala yun, mom, dad. I’m ok now. Konting allergy lang.

MV: Anong konti lang? Nawalan ka ng malay, konti lang?

Ge: Mom, ang importante I’m ok now.

Kim: Sorry po Tita, Tito.

MV: No, Kim. It’s not your fault. Pero teka, hindi niyo pa sinasagot ang tanong ko? What happened?

Kim: Kasi po Tita, naglalaro kami merong dare sa matatalo. Nung pag spin niya ng bottle, nag stop po sa patis… kaya ayan po… sabi ko nga po sa kanya ako na ang iinom. Ang tigas din ng ulo nito.

MV: Hay naku, Kim anak masanay ka na dito sa anak ko. Ang tigas ng ulo.

Dr. Vasquez: Excuse me ma’am, sir good evening. I’m Dr. Vasquez, the doctor of Mr. Gerald Anderson.

DR: Good evening. How’s my son, doc?

Dr. Vasquez: He’s ok now. Mabuti na lang at nadala kaagad siya dito.

MV: Salamat naman sa Diyos. Thank you din doc.

Dr. Vasquez: No problem. Ito nga pala ang mga gamot niya. Mr. Anderson, you will take this 3x a week with in 7 days ok? After that, you go back here and I’m going to assess you again.

Ge: Ok po, Doc. Thank you. Can I go now.

Kim: Hon…

MV: Rj?

Dr. Vasquez: You ca go home now, but mas ok if you’ll stay here muna. Para ma monitor ka din namin.

Ge: I’m ok now Doc.

Kim: Hon, bukas na lang. Kailangan ma monitor ka pa. Tsaka nandito naman mga kaibigan natin, sasamahan ka namin dito.

Ge: Ok.

Dinala si Gerald sa isang private room habang si Kim naman ay lumabas para kausapin ang mga kaibigan.

Maja: Mahfriend, kamusta si A?

Kim: He’s ok now, pero kailangan niya pag mag stay dito for monitoring.

Matteo: Sasamahan ka namin dito Kimmy. Diba guys?

SM: Oo naman.

Kim: Sige, tara na sa room ni bogz.

Er2: Bogz na ngayon… (naguguluhan)

Gerald’s room…

Jake: Bro, kinabahan kami kanina sa’yo ha.

Ge: Sorry bro.

Jake: Ano ka ba, ok lang yun.

Mel: Basta sa susunod, ibang dare na lang. Wala ng patis. (hehehe)

Kim: Wala na talaga. Tigas ng ulo.

Em2: Galit ka Kimmy?

Kim: Ah (hehehe) hindi naman.

Ge: Wait, are you guys gonna sleep here?

Matteo: Ofcourse, bro! Kulang na lang tv and dvd player. (hehehe)

Ge: (hehehe) Oo nga eh.

MV: Nandito nap ala ang pina deliver ko. Para naman habang nagbabantay kayo kay Rj, eh may kakainin kayo. And by the way, nagpadala ako kay Mang Manuel ng extra comforter dito para may tulugan kayo.

SM: Thank you, Tita.

Ge: Mom, pwede na po kayo umuwi. May work pa si Dad bukas.

DR: Ok, we have to go now. But pag may problem, call me agad.

Ge: Yup, Dad! Thanks. Bye mom.

MV: Bye, son. (kiss sa forehead) Kimmy anak, ikaw na bahala kay Rj.

Kim: Ok po, Tita. (beso) Bye, Tito (beso)

Er2: (nagdududa) Kim, anak?

Ge: Party… party…

Kim: (kinorut) Anong party… party ka diyan. Matulog ka na po.

Nagkanya-kanya ng pwesto ang mga kaibigan, ang iba ay nasa sofa habang ang iba naman ay nasa extrang kama. Si Kim naman ay nasa bed ni Gerald.

Ge: Hon, tulog na sila (smile)

Kim: Oo, at matulog ka na rin.

Ge: (nagpapahalik)

Kim: Ano ka ba, nandito mga kaibigan natin.

Ge: Tulog na ang mga yan. Please… may sakit pa naman ako…

Kim: Hon ha… sakit sakit ka diyan…

Ge: (paawa)

Kim: Basta matulog ka na, ok?

Ge: (nod)

Kim: (kissed Gerald on the lips) – (author’s note – parang sa KTM lang nung na hospital si Robbie. Hehehe) I love you, Hon. Huwag mo na ulitin yun ha. Natakot talaga ako kanina nung hinimatay ka.

Ge: (smiling) I’m sorry Hon. Promise, lahat ng sasabihin mo susundin ko na. I love you so much, Honey. (smile)

Kim: Sige, tulog ka na po, Mr. Anderson. (kiss sa lips – smile)

Ge: Goodnight, Honey! I love you… (kissed sa forehead) I love you… (kissed sa nose) I love you… (kissed sa lips)

Kim: (smiling)  Thank you, Honey.