Coach Santiago: Ok team, let’s take a break muna. You can have your lunch now! You have 30 mins.

B-Team: Yes, coach!

Ge: Hello, Kimmy! Em2. (smile)

Jake: Kimmy, nasaan na sila Mel?

Kim: Ah, bumili lang sila ng lunch niyo… Oh! Ayan na pala eh…

Maja: Here’s your lunch… Naku ha, special delivery pa yan.

Matteo: Thanks, babe. (hawak sa waist)

Jake: Sweetie, saan yung akin. (naglalambing)

Mel: Sweetie, ano ba! Ang pawis mo.

Jake: Ito naman naglalambing lang eh. (tampo mode)

Mel: Joke lang sweetie, ito naman. Ito na po ang lunch niyo. Favorite mo yan.

Jake: Thanks, sweetie. Teka, eh sino ang bumili para kay Ge… eh nandito si Kimmy ah.

Er2: Ako!

Jake: Uyy!

Ge: (hindi alam kung ano ang magiging reaction) Hmm. Thank you, Er2.

Er2: (pacute) Sana magustuhan mo yan, hindi ko kasi alam ang favorite food mo eh.

Ge: Naku, ok lang. Mabuti nga at may nag-aalala pa sa’kin. Thanks again. (smile pero pilit)

Habang kumakain si Gerald, tinitignan niya lang ito. Hindi niya alam kung maiinis siya sa sarili niya, kay Erich or sa situation niya ngayon.

Maja: (nilapitan si Kim) o’ ba’t ganyan mukha mo?

Kim: Bakit ano problema sa mukha ko?

Maja: Echosera ka mahfriend…

Kim: Mahfriend, naiinis ako…

Maja: Sabi ko na eh! Ano problema?

Kim: Parang bumibigay na mahfriend…

Maja: Di nga, kailan pa?

Kim: Ito naman kung maka react! As if naman matagal na kaming magkaka-kilala ni Gerald.

Maja: Alam ko noh’. Ang ibig ko lang naman kasing sabihin, huwag mong pigilan. Tignan mo si Er2…

Kim: Feeling mo may gusto si Er2 kay Gerald?

Maja: Mahfriend, kilala natin dalawa si Er2. Alam natin kung seryoso siya sa isang lalaki or hindi… sa totoo lang mahfriend ramdam ko tinamaan itong si Er2 kay Gerald.

Kim: Bakit mo naman nasabi yun?

Maja: Kasi minsan nakikita ko siya, hindi… parati. Habang naghaharutan kayo ni Gerald naka tingin lang siya sa inyo. Tapos ngingiti lang siya sa’kin. Tapos ayun walkout mode ang lola.

Kim: Talaga? Naku, mahfriend ano ang gagawin ko?

Maja: Mahfriend, ayan ka na naman alam ko ang iniisip mo. Pwede ba mahfriend, unahin mo naman paminsan-minsan ang sarili mo.

Kim: Pero, kaibigan natin si Er2. Alam naman natin na matagal na yun naghahanap ng lalaking mamahalin niya ng totoo at mamahalin din siya.

Maja: Yun na nga, mahfriend. Ang point ko, hindi sa dahil naawa ka kay Er2 kaya ka magpaparaya. Eh obvious naman na sa’yo si Gerald may gusto.

Kim: Hay, bahala na mahfriend. Maaagapan pa siguro toh’.

Tinignan nito ang kaibigan, nakita niyang masaya ito habang kausap si Gerald. Natapos ang tryout ng hindi nag-papansinan sila Kim at Gerald. Si Er2 kasi ang palaging kinakausap ni Gerald.

Mel: Sweetie, papasok pa kayo kay Sir. Soriano?

Jake: Hindi na siguro, sweetie. Naipagpaalam naman kami ni Coach sa kanya. Napagod talaga ako. Kiss naman diyan.

Mel: Ano ba, nakakahiya dito (pabulong) mamaya na (naughty smile). Sige, magpahinga na lang kayo. Pupuntahan kita mamaya sa apartment mo.

Jake: Yesss!

Maja: Ikaw babe?

Matteo: Sasabay na ako kay Jake, babe. Text mo na lang ako mamaya, susunduin kita.

Maja: Hindi na, magpahinga ka na lang. Ako na lang pupunta sa’yo.

Matteo: Sige, thanks babe.

Maja: (siniko si Kim) Kausapin mo na si Ge. (pabulong na sabi)

Kim: Ha? Ano sasabihin ko?

Maja: Kahit ano, basta kausapin mo lang.

Kim: Sige na nga…

Kakausapin na sana ni Kim si Gerald, pero na unahan siya ni Er2.

Er2: Ikaw Ge, uuwi ka na rin ba?

Ge: Ano… (inaalala si Kim) Oo, uuwi na rin siguro ako. Napagod rin kasi ako.

Er2: Ah, ok. Sige, ingat pa-uwi.

Ge: Thank you.

Maja: (pabulong) Yan ang sinasabi ko.

Kim: Ok lang yun, masaya naman si Er2 eh.

Maja: Ok, sabi mo eh.

Mel: So, ano ma-una na kami. Kami na bahala mag explain kay Sir. Soriano. Bye sweetie! (beso)

Jake: Bye, sweetie. See you later.

Maja: Bye, babe! (beso)

Matteo: Bye, babe!

Ge: Sige, gotta go guys! Maja, Mel, Em2, Er2, Kim.

Er2: Bye, Ge. Ingat sa pag drive.

Ge: Thanks!

Maja: Oh, bye daw.

Kim: (no comment)

Umalis si Gerald, na hindi pa rin sila nagpapansinan ni Kim. Pumasok na ang mga girls sa last subject nila. Hindi naman matiis ni Gerald si Kim, alam niya kasing hindi ito masusundo ng kanyang Daddy. Kaya sa kotse na lang niya muna siya nagpahinga, habang hinihintay matapos ang klase. Sa may malapit sa gate siya naka park, para makita niya kaagad si Kim. Nang matapos ang kanilang klase, nagkanya-kanya na sila dahil may sariling lakad din ang mga ito.

Nasa gate na siya ng kanilang school, nag-aantya ng masasakyan… ng…

Ge: Kimmy…

Kim: (hindi makapaniwala) O’ Ge, bakit nandito ka pa? Akala ko…

Ge: Ano… naka-uwi na ako. Kaya lang may naiwan ako sa gym kaya binalikan ko…

Kim: Palusot lang ba yan Ge? Ah, ganun ba? Sige…

Ge: Anong sige? Ihahatid na kita sa inyo.

Kim: Naku, hindi na Ge.

Ge: Kimmy??? (binuksan ang passenger seat) Hindi ako aalis dito hangga’t hindi ka sasakay.

Kim: Oo, na po!

Gustong bumawi ni Kim kay Ge, kaya ng makita nito ang nagbebenta ng kwek-kwek…

Kim: Ge, hinto mo muna.

Ge: Ha? Saan?

Kim: Diyan, sa tapat lang ng nagbebenta ng kwek-kwek.

Bumaba kaagad si Kim ng humito ang kotse at lumapit kagad siya sa nagbebenta ng kwek-kwek.

Kim: Manong, apat nga po niyan.

Manong: Ito, ms.

Kim: (nagbayad) Thank you.

Pagkatapos makapagbayad, bumalik kaagad ito sa kotse.

Ge: Ano yan?

Kim: Kwek-kwek?

Ge: (hahaha) Pagkain ba yan?

Kim: Grabe ka naman. Tikman mo, masarap kaya ito.

Ge: Hindi na, ok na ako sa siomai. (hahaha) Sige, kainin mo na lang yan.

Kim: Sosyal naman nito, malinis toh’ noh’. (pabulong) Binili ko pa naman toh’ sa’yo… (tampo mode)

Ge: (narinig) Masarap ba talaga yan?

Kim: Paano mo malalaman kung ayaw mong tikman.

Ge: (kumuha ng isang stick at kinain)

Kim: Ano, masarap noh’.

Ge: Masarap nga. Alam mo Kimmy, ikaw lang ang nagpapakain sa’kin ng mga ganito.

Kim: Eh, paano ang sosyal ng mga kinakain mo.

Ge: Pero, masarap nga talaga. (kumuha ulit ng isa)

Kim: Takaw ah!

Ge: (hehehe)

Nang makarating sila sa bahay nila Kim.

Kim: Thank you, Ge ha.

Ge: Wala yun’. Sige, text-text na lang.

Kim: Sige, ingat pa uwi ha. Thank you ulit.

Ge: Sige, bye Kimmy.

Pagkapasok…

Jp: Consistent si Mr. Manliligaw ah!