“…Kimmy?” Gerald murmured sleepily, turning onto his side, reaching out his arms across the bed, only to find it empty.

“Kimmy?”

He sat up, blinking at the sunlight that all but blinded him, parang ice picks na tumutusok sa mga mata niya. “Kimmy?”

Pressing his hands to his head, he collapsed against the pillow once more and groaned. “ Aaaaahhh sakit!”

Every muscle in his body ached.  “Humanda ka sakin Fred!” Nalasing man siya kagabi natatandaan niya pa din kung ilang beses siya nagkauntog untog sa pader at masusob sa sahig sa pagalalay sa kanya ni Fred sa kwarto.

Gerald crawled out of bed, heading for the shower. By the time time he was shaved and dressed, the bedside clock read five mnutes after eleven, he texted Fred.

“ Hoy Fred! Thank you sa paghatid mo samin ng baby ko kagabi, pero may kasalanan ka sakin gago ka! Sakit ng katawan ko bro! humanda ka talaga, ipapalapa kita sa aso ko!”

“Labo mo naman bro, ikaw na nga tong tinulungan, kesa naman pabayaan ko si Kim na iakyat ka ng siya lang mag-isa baka hindi lang sakit ng katawan ang abot mo, ang bigat mo kaya! Sus sarap ba n g may nag-aalaga? Hahaha”

“Loko! Inggit ka lang, manyak mo kasi kaya walang sumeseryoso sayo”

He went downstairs to find Kim preparing lunch.

He was behind her. Close behind her, hindi niya lang ito pinapansin. She could feel his warm breath on her nape, before he close his arms behind her, inunahan niya na ito, she turned to face him, encircled her arms on his neck and gave him a long kiss on his right cheek.  “Goodmorning baby”.

He put his hands on her waist. “Goodmorning my princess, how’s your sleep?” pulling her close and lowered his mouth to hers.

“How’s my sleep?”

“Yes how’s your sleep? Sorry Baby ha, first time ko ata nalasing ng ganun, ewan ko ba kung anong pinainom sakin nila Rayver, imbes na babantayan kita ako pa tuloy yung binantayan mo.”

“Haaaaayyy naku Geraldo! Kung alam mo lang kung gano ka kabigat, muntik ka ngang mahulog sa hagdan dahil hindi ka namin kaya ni Fred, taba mo na! at dun sa tanong mo kung kamusta tulog ko? Hmmmmm……”

“Hoy abs kaya to, hindi taba, alam ko naman matagal mo ng pinagpapantasyahan tong katawan ko no, if I know naglalaway ka din kagaya ng ibang babae sakin”

Kim’s eyes grew larger “ Hooooyyy ang kapal kapal kapal kapal talaga ng mukha mo, masyado kang feeling ha, hindi po ako naglalaway sayo noh, baka ikaw yun!”

“Kunyari ka pa, at least ako inaamin kong naglalaway ako sayo, katabi ba kita natulog kagabi?” he said, nibbling on her earlobe.

Kim swallowed hard. “Nope, dun ako sa kwarto ko, kaya ang sarap ng tulog ko kagabi, ang lakas mo kasi humilik sa sobrang kalasingan mo kaya lumipat ako.” She giggled.

“Tsk, hindi na talaga ako iinom, iniwan mo pala ako kagabi.”

“Okay lang yan Baby, tabi naman tayo mamaya eh.” She smiled naughtily.

“Talaga? Ok ka na? tapos na?”

“Ha? Anong tapos na?” trying her best not to laugh.

“Babe naman eh, alam mo na yun”

“Eh ano nga yun?”

“Tapos na yung period mo?”

“Ikaw talaga yang utak mo polluted na, sinabi ko lang na tabi tayo matulog iba na yung iniisip mo, matutulog lang tayo”

“kala ko lulusot na” scratching his head.

“kumain ka na nga lang, nagluto ako, favorite mo kare-kare”

Pumunta na sila sa Dining room at pinagsaluhan ang niluto ni Kim.

“Wow babe, sino nagturo sayo nito? Ang sarap”

“Tinuruan ako ni Manang kanina nung natutulog ka pa, sa susunod ipagluluto naman kita ng Adobo.”

“Haayyy sarap naman ng ganito, sarap ng may-nagaalaga”

They shared in one plate, at nagsusubuan pa sa pagkain.

“Baby, nga pla, tinawagan ako ni Mama kanina, pinauuwi niya ako samin sa Cebu, Umuwi na kasi sila nila Papa sa dun, namimiss na daw nila ako kaya ako pinapasunod.”

“ Buti naman pinayagan ka sa ospital”

“Hindi pa nga ako nagpapaalam, kasi feeling ko hindi ako papayagan, bago palang ako dun, 1 week agad akong mawawala, nakakahiya pati.”

“Babe, kung sila nalang kaya pumunta dito”

“Naku Ge, hindi pa nila alam ang nangyar sakin, baka kasi mag-alala si Mama, tsaka pag nalaman niya yun siguradong hindi na niya ako papayagan mag stay dito sa Manila, tsaka baby mas lalong hindi nila alam na magkasama na tayo sa iisang bahay, naku yari talaga ako kay Papa pag nalaman niya to.”

“Baby, pwede naman ako ang magpaliwanag sa kanila.”

“Please, Ge wag muna ngayon.”

Ayaw na ni Gerald na makipagtalo pa kay Kim kaya naman naisip nalamang nito na sumama nalang kay Kim kung matutuloy ito sa Cebu, No way he will let Kim to be away from him for 1 week.

“Oh sige, sasama nalang ako sayo.”

“Diba may trabaho ka? Kelangan ka sa company mo, kaya ko naman eh, 1 week lang naman, makikiusap talaga ako Doc na makaalis ako ng 1 week.”

“Baby, kaya na nila dun,  may internet naman, kaya ko magtrabaho kahit wala ako sa opisina. Tagal ko na din hindi nakakapag bakasyon, and, its about time na makilala ko naman ang parents mo, kahit yata barkada tayo hindi ko pa sila nakikilala.”

Wala naman nagawa si Kim kundi ang pumayag, ayaw man niyang aminin sa sarili mukang hindi niya kaya ng malayo kay Gerald ng isang linggo. Minsan nga ay natatakot siya na baka masyado na siyang naka depende kay Gerald, natatakot siya na baka dumating ang panahon na magsawa ito sa kanya at iwan siya, kahit tiwala siya na mahal siya nito. “Haaayy naku Kim, kakapanood mo ng mga madramang teleserye kung ano ano tuloy yang naiisip mo” bulong nito sa sarili.

“Oh bakit parang nag-iba yang timpla ng mukha mo?”

“Ha? Eh wala, sige sasabihin ko kina Mama at tsaka sa lunes kakausapin ko din si Doc.”

“Kimmy, okay ka lang ba?”

“Oo naman, bakit?

“Kim….” Tinignan lang nito si Kim sa mga mata at alam na ni Kim kung ano ang tinutukoy ni Gerald.

“Ge, nag-aalala lang ako, baka masyado mo na akong tinututukan, baka nakakaistorbo na ako sayo”

“Saan naman nanggaling yang iniisip mo? Diba sabi ko sayo, kahit kelan hindi ka istorbo sakin, dahil gusto ko itong ginagawa ko, baby mahal na mahal kita kaya wag na wag mong iisipin na baka magsawa ako sayo.”

“Ikaw talaga minsan naiisip ko marunong ka magbasa ng iniisip ko, tignan mo nabasa mo agad” Kim finally smiled.

“hahahaha syempre mahal kita eh, kaya isang tinging ko palang sayo alam ko na kung ano bumabagabag diyan sa isip mo.”

“Baby thank you ha”

“Ako nga dapat magpa thank you sayo, kasi kung hindi dahil sayo, hindi naman ako sasaya ng ganito.”

“Yikes, corny mo nanaman, ang drama mo” While pinching his nose.

“Kinikilig ka naman, nose to nose mo nga ako”

He neared his nose to hers and Kim gave him a quick peck on his lips.

****************************************************************************

MONDAY morning gaya ng nakasanayan na ng dalawa, hinatid ni Gerald si Kim sa ospital. Kim stepped onto the elevator, pushing the 5^th floor button. Ngayon palang sinisimulan na niya magdasal na sana matuloy sila sa Cebu at hindi maharang ng kanyang trabaho, mas naging exited ito dahil sasama ang buong barkada sa kanila ni Gerald.  The elevator slid open on 3^rd and she instantly recognized the man who entered.

“Goodmorning po Doc Mackenzie.”

Si Doctor Mackenzie ang pinakabatang doctor sa ospital, gwapo ito kaya naman madaming nurse ang hindi makali kapag dumadating ito.

“Kim, Ryan nalang pag wala sa trabaho, feeling ko kasi ang tanda ko pag tinatawag mo ako sa family name ko.”

“Eh doc nasa trabaho na po tayo.”

“Ah, nasa ospital na nga tayo pero hindi pa naman tayo nagsisimula magtrabaho”

“ahhhmmm.. doc, ah Ryan, pwede po ba kayo makausap mamaya?”

“Sure, what about?...”

The door opened behind them. Ryan put out his hand in a polite gesture for her to lead.

“Thank you”

“Tungkol dun sa sasabihin mo, puntahan mo nalang ako, I’ll wait for you, maaga pa naman.”

“Sige po Doc.”

As Kim approached their counter, she dropped her bag and quickly checks herself on her hand mirror.

“Krisna, pa swipe nalang ako ha, puntahan ko lang sandali si Doc.”

“Ok, teka lang, si Doc Mackenzie pupuntahan mo? Sama ako.”

“Adik ka talaga, hindi ako magpapacute noh, may ipagpapaalam lang ako.”

“Ay oo nga pala, meron ka na nga palang mala Brad Pitt na jowa, sige” Krisna laughed.

Kim knocked on Doctor Mackenzie’s room. Before she made another knock, the door opened.

“Kim pasok ka na, papunta sana ako sa canteen.”

“Doc sorry.”

“Ryan diba?, sige ok lang, take a seat.”

Kim sank into a leather armchair and took a deap breath.

“So?”

“Doc sa inyo po sana ako magpapaalam, since sa inyo naman po ako lagi naka assign. Mag li-leave po sana ako ng 1 week.”

“For what?”

“Pinapupunta po kasi ako ng parents ko sa Cebu, doc alam ko pong bago palang ako, pero promise po ito na ang una at huli.”

“Oh relax ka lang, masyado ka naman kabado na hindi ka payagan, ok lang sakin, tatlo naman kayong assistant ko dito, yun nga lang, ikaw kasi yung pinaka ok sa kanila, pero kung kelangan mo talagang umuwi, it’s fine with me.”

“Naku doc, thank you po talaga.”

“ Sure no problem, so kasama boyfriend mo?”

“po?”

“Yung boyfriend mo, napadaan kasi ako sa station niyo nung isang araw, masyado ata nagkakagulo yung mga nurse hindi ako napansin.”

“Aaah, sorry po doc. Opo sasama po siya.”

“Swerte ni Gerald sayo.”

“Paano niyo po nakilala si Gerald?”

“Kinakapatid ko siya. Nagulat nga ako nung makita ko siya dito nung isang araw.”

“Siguradong matutuwa yun pag nalaman niya na dito pala kayo nagttrabaho.”

“Naku, no need to tell him, hindi naman kami nagkakasundo nun, hahaha, ewan ko ba.”

“Bakit naman?”

“Madalas nga kami mag dinner nun sa kanila nung bata pa kami, pero lagi lang kami nag-aaway.”

“Bata pa naman kayo nun, iba na ngayon”

“Siguro nga, pero its been a long time since I last saw him eh, ahhmmm sa birthday pa ata ng mama niya yun sa L.A”

“If you want, sama ka samin pag may gimik ang barkda namin, para naman magkausap kayo ni Ge.”

“Hindi wag na, knowing Gerald baka uminit lang ulo nun pag nakita ako.”

“Ano ka ba, para namang ang laki ng kasalanan mo sa kanya para uminit ang ulo niya pag nakita ka.”

“Hay naku Kim, hindi lang talaga kami magkakasundo, pareho kasi kami ng tipo sa babae.”

Para namang nasesense ni Kim ang patutunguhan ng usapan kapag hindi pa siya umalis, kaya naman tumayo agad ito at nagpaalam.

“Sige doc Mackenzie, alis na ako, baka kailangan na ako ni Krisna doon, salamat po talaga.”

“Sure, no problem Kim, tsaka, please call me Ryan ok.”

“Sige Ryan salamat.”