Jeo's P.O.V.

Nakakapagod pala maging theater actress. Jusko hindi naman kami na-inform na ganito pala ka-busy ang pagiging isang performer.

Hindi naman sa pag-iinarte pero grabe! Halos apat na oras na kami rito sa loob ng auditorium para magkabisa ng kaniya-kaniya naming mga linya based doon sa inabot sa aming script para sa nalalapit naming play.

Oo, may play kami T___T Hindi ko talaga trip yung mga ganitong activity, lalo na kapag may manonood na ibang tao, pati yung Principal namin huhu

Lalo tuloy akong kinabahan nang maalala ko 'yon. Si Mama, parents ni Avery, at yung iba pa naming mga ka-batch ay manonood din. Kaya nga ito kami, todo practice para masiguradong walang magiging flaw yung stage play. Actually, wala namang problema sa akin kahit na may magkamali sa amin, first timers naman kaming lahat eh. Ang mahalaga, ginagawa namin ang best namin at siyempre para sa grades, 'no!

Ito kasi yung naisip na pakana na naman ng mga teacher namin, especially sa MAPEH Department para sa kanilang monthly talent evaluation sa mga studyante. Eh siyempre, bilang freshies, kami ang napiling mag-perform. Nakakainis nga lang kasi ako pa yung ginawang leading character! >_<

Oo, alam ko namang sobrang galing kong umarte dahil napakaarte ko nga HAHAHAHAHA pero bakit naman po gano'n? tapos hindi ko pa ka-partner si Avery. Nakakainis talaga.

Speaking of Avery, hindi ko alam kung bakit pero medyo naging off yung pakikitungo niya sa akin simula nung unang araw ng practice namin para sa play. Iniisip ko nga kung may nagawa ba akong hindi niya nagustuhan o baka pagod lang siya? kita ko yung practice nila para doon sa part na sasayaw sila.

Laging nakakunot ang noo niya at nakasimangot siya sa tuwing natatapos silang mag-practice ng sayaw nila. Hindi ko gets bakit. Ang galing nga niya sumayaw eh. 'Di ko alam na dancer pala siya. Hindi rin naman siya nagkakamali sa dance steps nila. Basta, ang low ng energy niya at hindi niya ako masyadong kinakausap these days.

Kapag naman tinatry ko siyang lapitan, biglang sumisingit sila Signe, kaya ayun, hindi na niya ako napapansin. Nakakatampo na ha! >_<

Parang may invisible kurtina na laging nakaharang sa amin eh. Oo, kurtina talaga! kasi hindi niya man lang ako magawang tignan sa mata kahit halos limang hakbang lang naman pagitan namin sa isa't-isa. Galit ba siya? Ewan ko. Siguro?

Pero bakit naman siya magagalit (づ •. •)?

》》》》》》》》》》》》》 *timeskip*

Jeo's P.O.V.

Break time na. Sa wakas! ubos na ubos na yung laway ko kakasalita ng mga linya ko doon sa play, tapos medyo uncomfy ako doon sa ka-partner ko. Medyo clingy siya eh. 'Di ko pa naman bet yung may hawak nang hawak sa akin unless close talaga kami.

"Hey, Win." tawag sa akin ng ka-partner ko.

Win.

Ang sagwa talagang pakinggan! siya lang ang tumatawag sa akin sa first name ko. ( ˘ ^˘ )=3

"My friends and I are going to eat lunch na. Gusto mo sumama?" tanong ni Macy. (NEW CHARACTER UNLOCKED: Minju as Macy Tan)

Napatingin ako sa gawi ni Avery. Sinubukan ko siyang tignan sa mga mata niya pero umiwas siya agad. Kakausapin ko nga siya mamaya.

Ano ba kasing nagawa ko?? Hindi ako sanay na iniiwasan niya ako (ᗒᗣᗕ)՞

"Ay hindi, ayos lang ako rito. Kain na kayo ng friends mo. Nagyayaya rin kasi kumain sila RJ eh. Next time na lang siguro. Pero thank you pa rin sa offer, Macy." nginitian ko lang siya. Actually, hindi ko talaga alam kung nasaan ang mga bruha kong kaibigan pero bahala na.

At least, polite akong nag-reject sa offer niya. Tsyaka, hindi naman kami masyado close at hindi ko rin kilala mga kaibigan niya. Kila Signe na lang ako makikiepal ngayong break, kahit inaasar nila kami ni Avery. (ノ_<。)

"Okay. We're going na. See you later, Win." pagpapaalam nito bago umalis.

Ayan na naman siya sa 'Win' niya. Hinayaan ko na lang, ngayon lang naman kami magkakasama sa activity.

Nagligpit na lang muna ako ng mga gamit ko para makakain na rin ako ng lunch, excited na nga akong kumain at pinabaunan ako ni Mama ng Tinola at yung Home made Sweet Jelly niya. 

The best ka talaga, Ma! ⸜(｡˃ ᵕ ˂ )⸝♡

Habang nag-aayos ako ng gamit, dumating na ang maiingay kong mga kaibigan, "Jey! Avery! lika na. Gutom na kami. Bwisit yung ka-partner ko, ang arte!" pag-aya ni RJ.

"Ha? bakit? sino ba ka-partner mo?"

"Sino pa ba? edi si Signe! tignan mo oh, kanina pa 'yan sa C.R., retouch nang retouch eh practice lang naman, hindi pa performance. Kulang na lang singhutin niya yung make-up niya eh." HAHAHAHAHAH ano ba naman 'yan. Kahit kailan, ang girly talaga ni Signe.

"Ang daya naman ni Sir. Kayo ni Signe pinag-partner niya pero kami ni Avery, hindi. Kala ko ba bawal mag-partner kapag friends kayo?" simangot ko sa kaniya.

"Edi kulitin mo rin si Sir. Tsyaka ayokong ka-partner ang mga boys, 'no! Ang touchy kaya ng iba sa kanila. Kaya ayun, bago yung practice natin, nag-decide akong kulitin si Sir at pumayag naman siya HAHAHAHAHA" singit nitong si Signe. Hay nako!

"Heh. Ewan ko sa inyong dalawa. Oh siya sige, mauna na kayo sa canteen, i-reserve niyo kami ng upuan ni Avery. Susunod na lang kami." 

Umalis na sila at sakto, tapos na si Avery mag-ayos ng mga gamit niya. Nagpapalit na lang siya ng sapatos at nahihirapan siyang isintas ang mga ito.

Kausapin ko na kaya siya?

At 'yon na nga mismo ang ginawa ko. Lumapit  ako sa kaniya at tinawag siya, "Avery, ako na magsintas ng sapatos mo." I began, trying to keep my tone light.

Mukhang nag-isip pa siya for a minute pero hinayaan niya rin ako. 

*crickets*      *crickets*     *crickets*

Sobrang tahimik sa buong auditorium. Kami na lang yata ang naiwan dito. Sinisintas ko pa rin ang sapatos niya.

"Ayos ka lang ba? You seem a bit distant lately." tanong ko, upang mabasag ang nakakabinging katahimikan sa pagitan namin. Tinignan ko rin siya sa mata habang nagtatanong ako.

Ayan. Buti naman nagawa ko siyang tanungin. Nakakatampo na eh. >_<

Nagkatitignan kami sandali at umiwas din agad ng tingin, "Yeah, ayos lang ako," she replied, her voice almost too casual. "Just caught up in the play, you know how it is."

"But thanks for asking. I hope you're doing fine as well." pahabol niya.

Tumango lang ako. Though, hindi pa rin ako kumbinsido sa explanation niya. Tapos yung tono pa niya habang nagsasalita. Hindi ko alam kung may gusto ba siyang sabihin o aminin pero ang weird talaga. Siguro pagod lang talaga siya.

Nginitian ko na lang siya at sinabihang, "Well, if you ever want to talk, you know I'm here."

Ngumiti rin siya pabalik, pero hindi ito yung typical niyang ngiti. Hindi umabot sa mata niya eh. "Thanks, Jeo. I appreciate it."

Tumayo na kami para sumunod sa aming mga kaibigan sa canteen. Sobrang off talaga ng energy ni Avery lately.

Kung may problema siya, sana sabihan niya ako.

》》》》》》》》》》》》》

Katrina's P.O.V.

The rehearsals had become a blur of lines and emotions, each scene bringing me closer to