Chapter 3

DARA'S POV

Bigla akong napabangon mula sa pagkakahiga. Tinignan ko ang paligid at nakita kong puro puti ang nasa paligid ko maliban sa mga machine, upuan at iba-iba pa. Ba’t ako andito sa hospital? Unti-unting bumalik ang mga nangyari sa akin kagabi. Baka ang lalaking yun ang nagdali sa akin dito. Hindi ko masyado naalala. Baka malala talaga ako kagabi kaya dinala niya ako dito. Wala akong naaalala. May lagnat pa naman ako kagabi pero pinilit kong gumimik. Tumayo ako at lumabas sa room kahit na medyo nahihilo ako. Hawak ang dextrose, naglakad lakad ako at nag observe nang may tumawag sa pangalan ko. “Ms. Celestine?” Tawag ng isang nurse. “Ms. Celestine?” Tawag niya ulit. Nilingon ko iyon at naghintay muna kung akong ako ba talaga ang tinatawag. “Ms.Celestine?” Tawag niya ulit. Lumingon-lingon ako at wala naman reaksyon ang ibang mga tao sa hallway. Isasarado na dapat ng Nurse yung pintuan pero pinigilan ko iyon. “Nurse!” Utas ko. “Yes Miss?” Tanong nung nurse. “I’m Celestine.” Sabi ko at ngumiti siya sa akin. Pinapasok niya ako at pinahiga sa hospital bed. May dumating na Doctora at tinignan niya ako. “You look fine. Since it’s just the first try, it’s okay if it fails.” Sabi niya at tinignan ang Injection at kung ano-ano pang mga gamit niya. “Are you gonna use that to me?” Tanong ko habang tinitignan ng maigi ang injection. Takot ako sa injection. Sobrang takot. “Can you let me sleep while you’re doing your so called tests?” Tanong ko kahit hindi ko alam kung para saan ang test na isasagawa. “Alright. But, are you really Celestine? You look different on the picture.” She said and I shot her a confused look. “Yes I am.” I answered. Baka super kapal ng make up ko sa mga nakita mong mga magazine at sa TV Doc. Tss. “So, drink this. It would be fine until we finish the test.” She said and handed me a tablet which I presume a sleeping pill and a bottled water. Ininum ko iyon at humiga na. Hindi nagtagal, hindi ko na nalabanan ang antok.

JAY'S POV

Tinignan ko ang screen sa harapan ko. Nakangiti kong tinitignan ang bagong commercial ni Dara. Isa itong mobile phone commercial. “When did she shoot that?” Tanong ko kay Minzy. “Four weeks ago. The exact day nung nag club kami. May sakit pa nga siya niyan eh. Nakakagago lang. Ang ganda parin kahit may sakit.” Minzy commented on her bestfriend. “Kumusta na sina CL at Bom?” Tanong ko tungkol sa iba pa niyang bestfriends. “Si Bom? Ayun, super busy sa pagmamanage ng School niya. I mean university ng family nila. Yung bagong tayo. Sa kanya na kasi yun tapos yung iba pa na nagkalat sa buong bansa, parents niya na ang nagmamanage.” Sagot ni Minzy. “Si CL naman, wala paring plano sa buhay. Ewan ko dun. Sabi niya next year pa siya magfofocus sa business ng family nila. Eh yung pera naman niya iniinvest niya sa mga restaurant and cafes na sikat at gusto niya kaya may pera yun for sure. Dami na niya kayang napaginvestan. Pero dapat gumawa na siya ng kanya.” Umiling siya. “Wala kayong mga boyfriends?” Tanong ko para mang intrega ulit. “WALA. Si Bom meron pero complicated. Babaero eh.” Sabay kain ng Icecream. Bitter na babae.

Medyo naging busy ako ngayon lingo na ito. Di ko na siya masyadong naaabangan. Gabi nalang kadalasan. Sa  tingin ko mabuti naman siya. Nag Dinner pa nga sila ng kanyang family kahapon. Pagkatapos nilang kumain, pumunta na siya sa hospital. Dalawang oras siyang late kagabi pero tinawanan lang niya iyon. Binuo niya ang araw ko gamit ang ngiti niya. Medyo stress pa naman ako boung araw. Last week noong nalaman ko na wala paring boyfriend si Dara, nagtaka ako. Pero meron naman 3month rule kaya baka anytime by now, may makilala o ma date na siya. Masaya ako oo, pero kung para sa kanaya hindi. Gusto kong may mag-alaga sa kanya. Brat pa naman yun. Dapat may nag-aalaga at nag papasaya sa kanya. Dapat yung taong iyon, handang gawin ang kahit ano para sa kanya. Magpapakasaya ako ngayon habang masaya ako at alam kong masaya din si Dara. We both deserve this

HYOYEON'S POV

Natigilan ako nang nakita ko si Gigkwang na naglalakad sa hallway ng hospital. “Sino yan?” Tanong ni Yuri sa akin sabay tingin kay Gigkwang. “Ba’t mo ‘ko tinatanung?” Binigyan ko lang siya ng ngiti. “Akala ko ba naka move on kana? Ba’t parang crush mo pa siya? 1^st year college palang tayo nun nung nagging kayo.” Tinignan ko nalang siya at binalik ang tingin kay Gigkwang at sa babaeng kausap niya na ngayon ay tumigil sa paglalakad. “Cousin niya yan.” Pangungumbinsi ko. “Talaga? Alam mo pala eh.” Sabi niya at nagpatuloy kami sa paglalakad. “ sila.” I added. “WHAT THE CHOCOLATE CHIP!” She cursed. “ talaga? Buti di sila pinagalitan o anu man.” Tinaasan niya sila ng kilay. “Galing mag tago eh. Pero nahuli ko silang naglalampungan sa bleachers ng gym noong high school. Ako lang yata nakakita.” Nagulat ako ng sinapak ako ni Yuri. “Gaga ka ang tagal na nating magkakilala ngayun mo pa yan sasabihin sa akin?” Ay grabe siya. “Ba’t ko naman ipagkakalat. Masisira ang repotasyon ni Gigkwang. Mahal na mahal ko siya nun.” Malapit na kami sa kinatatayuan nila Gigkwang. “Oh Hyoyeon!” Tawag ng lalake na sobra kong mahal. NOON. Oo, noon yun. “Gigkwang.” Bati ko. “San punta niyo?” Tanong ni Yuri kay Gigkwang pero nakatingin siya kay Nahyun yung cousin ni Gigkwang. “Mag papacheck-up si Nahyun. Schedule din kasi ng OB niya.” Halos nahulog yung bag ni Yuri. “Bu-buntis ka?” Tanong ni Yuri kay Nahyun. “Oo.” Ngumiti ito. “7 weeks.” Dagdag pa ni Nahyun. “Kayo san kayo? Bakit di na kayo naka uniform?” Tanong naman ni Gigkwang. “Off duty na kami.” Sabi ko at aakma nang aalis. “Hyo, diba OBgyne ka? Ikaw nalang ang mag assist kay Nahyun oh.” Ay bobo din to si Gigkwang eh kaya nga ako nag shift dahil sa kanya. “Hindi Gi, Nag shift ako remember? Pediatrecian ako.” Sagot ko at umalis na. “Alis na kami.” Sabi ni Yuri at naglakad narin.

Isang lingo ko nang napapansin na hindi masyado naka sunod ang killer. Baka na guilty na yun. Parati kaya ako sa simbahan. Dapat lang.

YUNHO'S POV

“Tito! She’s so pretty!” Sigaw ni Lavender habang nasa passenger’s seat sa tabi ko. Tinuro niya ang napakalaking billboard. Sinulyapan ko iyon at nakita si Dara Park. “You think she’s pretty?” Tanong ko sa pamangkin ko. Papunta kaming bahay ng mommy at daddy ko kasi doon kami mag la-lunch. Nag hihintay na doon sina Dahyun at si Vernon, ang asawa niya pati narin ang parents ko. Sinundo ko lang si Lavender kasi on the way din naman ang school niya galing office papuntang bahay. “Yeah Tito. I actually saw her picture in one of my classmate’s notebook. It was inserted there.” Aba, pati bata fan niya. “I actually met her maybe a month ago.” Sabi ko kay Lavender. “REALLY? I want to meet her too!” Excited niyang sabi. Naku, wag na. tatarayan ka lang nun. “I think she’s really busy and we are not close.” Sabi ko. Naramdaman kong tinitignan ako ni Lavender. I glanced at her and smiled.”Why?” I asked. “I think she’s nice. I really want to meet her.” Nice? Malayo dun. Base din yun sa experience ko. Ano na kayang nagyari dun? Iniwan ko pa naman yun sa hospital. Sobra kasing nagsusuka eh tapos ang init pa niya kaya ayun, dinala ko sa hospital.

Lumabas muna ako sa Garden nang tumawag si Hyunjoon. “Ano?” Tanong ko sa kanya. Narinig kong medyo natawa siya sa sinabi ko. “Wala ka bang balak na kunin yung magiging anak mo? Baka nagamit na yun.” Sabi niya. Oo nga pala. Dapat ko nang kunin yun. Mahirap na, baka kumalat pa o magamit pa. “Yung sayo?” Tanong ko. “Syempre, nakuha ko na. Ako kaya ang nag-isip ng deal na iyon. Hinding-hindi ko iyon makakalimutan.” Tama nga naman. Pakana niya iyong lahat. “Kailan mo kinuha? Yung kina Jae, nakuha na?” I asked him. “Kay Top, sakin, at kay Siwon nakuha na namin kanina. Sabi ni Jae, sabay nalang daw niyong kunin yung sa inyo.” Tapos binaba niya na. Ang bait naman ng kaibigan ko. Walang pasabi. Pagkatapos nun, I contact Eunhyuk  and Yoochun para ipaalam na babawiin na namin ang aming mga minamahal na cells na dinonate naming 2months ago. Kagagawan kasi yun ni Hyunjoon. Nagpustahan kami. Kung mahuli na naman ni Bom na nambababae si TOP, mag dodonate kami ng cells. Kaming lahat. Pero babawiin din naming iyon. Kaya lang, itong si TOP di na natuto. Nambabae talaga at ayun, nakita ni Bom. Ang kinalabasan, pumunta kami sa hospital at nag donate. Pero after two months babawiin din namin. Pinaalam nadin naming yun sa mga doctor. Pinalagyan pa nga naming yun ng mga pangalan namin.

“Asan ka na?” Tanong ni Yoochun kay Jae na nasa kabilang linya ng cellphone. “Ah, sige. Bilisan mo. Gutom nako.” Sabi ni Yoochun. Nandito na kami sa labas ng parang clinic/office sa loob ng hospital. “Asan na siya?” Tanong ko. Tinabihan naman ako ni Eunhyuk sa bench na inuupuan ko. “Nasa parking lot nadaw.” Sagot ni Yoochun at umupo narin. “Oh, Mr. Jung. You’re here.” Binati ako ng doctor. Naalala ko pa siya. Siya yung nag assist kay Dara nung dinala ko siya dito mismo sa hospital nato. “Yes Doc. May inasikaso lang.” Sagot ko naman sa kanya at tumayo. “Inasikaso niyo yung papers ni Ms. Park? Ngayon din kasi na week ang balik niya. Nakausap ko yung OB niya.” Sabi ng Doctor. Anong gagawin niya sa OB? Hindi ko naman siya pina OB nung inasikaso ko siya dito. “OB?” Tanong ko. “Bakit bumisita ba siya sa OB?” Tanong ko. Sasagot na sana ang Doctor nang dumating si Jae na nagsisigaw. “Hali na kayo! Bawiin na natin yun!” Sigaw niya. “Ah sige Mr. Jung. Aalis na ako. May gagawin pa ako.” Sabi ng doctor at umalis na. Tumayo nadin sina Eunhyuk at Yoochun at sabay-sabay kaming apat na pumasok sa clinic na parang office. “Yes Sirs?” Tanong nung nurse na naka duty. “We would like to talk to Mr. Byun. Yung doctor dito.” Sabi ni Yoochun. “Ay Sir, wala po siya. Naka leave po. Mag two-twomonths narin.” Sagot nung Nurse. Naku, asan na iyong cells namin? Bakit ngayon pa nag leave. “Ah. . . eh sa doctor nalang nan aka assign dito ngayon.” Sabat ni Eunhyuk. “Ah sige Sir.” Sabi naman nung nurse at umalis na. umupo muna kaming apat sa couch na nasa silid. “Good Afternoon Misters.” Bati nung babae na doctor. Baka nasa mid-40s na siya sa edad niya. “To you too Doc. We’re here to get. . . I mean bawiin yung cells na dinonate naming two months ago. Napagusapan na naming to ng doctor nan aka assign dito bago naging ikaw. Babawiin naming iyon within two months. So here we are now.” Sabi ni Jae. “Ah, may I get your names so that I can locate them? May mga nagamit kasi last month eh. Medyo kinapus. Marami kasi mga babaeng walang partner at pumili o bumili nalang ng at in a science method, nabuntis sila gamit doon. With the use of someone’s .” Sabi ng doctor at tumayo na. Bakit kailangan pa ipaalam? She’s talkative. Diba nakakahiya yun sa mga babae?

Makalipas an ilang minuto, bumalik siya na may dalang tray at nilapag sa table. Pinulot niya iyon isa’t isa at binigay ay mga tube sa mga kaibigan ko. Magtatanung na sana ako nang may sinabi siya. “Yung sayo Mr. Jung Yunho, nagamit ko na. Ako pa mismo ang nagturok nun at nagpili sa cell mo dahil base sa records kayo ay compatible kaya hindi na ako nag dalawang isip na gamitin iyon.” Halos lumuwa ang mata ko nung narinig ko iyon. “Bakit? Pinagbawal bang gamitin iyon? Wala namanng sinabi si Dr. Byun. Ang sabi niya lang, kukunin niyo iyon.” Dagdag ng Doctor. “Pa-paaong nagamit? Kailan? Kanino?” Sunod-sunod kong tanung. “Wag kang mag alala Mr. Jung, first try palang yun. Kadalasan sa 1^st try nag fe-fail.” Medyo nakahinga ako dun. Pero pano kung mag work patay ako nito. “Magiging tatay kana?” Bulong ni Jae. “Ay puta di ko nga kilala.” Sabi ko at binalik ang tingin sa Doctor. “Paano kung gumanawa Doc?” Tanong ko. “Edi buntis yung babae.” Simple niyang sagot. “Actually, pinapabalik ko siya ngayong week na ito para malaman kong anong outcome.” Sabi ng doctor. “Di naman yang makatarungan Doc. Pano kung mabuntis. May magiging anak na ang kaibigan ko tapos sa hindi pa niya kakilalang babae?” Sabi ni Yoochun na oaring naiinis. “Wag kayong mag alala, advantage pa nga iyon para sa kaibigan niyo eh. Sobrang ganda ni Celestine.” Sabi ng Doctor at halos tumalon siya nang biglang bumukas ang pintuan na pagkalas-lakas at iniluwa nito at maliit pero mala dyosang babae. “Oh! Celestine!” Pag bati ng Doctor at tumayo. At ako? Natulala. Tinignan ang aking mga kaibigan at bakas din ang pagkashock sa mga mukha nila. Tinignan ko ulit iyong babae sa pintuan. Cel-? Celes. . . tine? Ugh nahihilo yata ako.