"Jiyoung,berapa kali saya nak pesan dekat awak jangan pegang tangan saya depan orang ramai"ujar Sehun tegas.Jiyoung buat muka menyampah.Balik-balik ayat yang sama yang keluar dari mulut lelaki itu apabila dia memegang tangan lelaki itu.

"Ala,relaks la.benda2 macam tu pun nak kecoh.saya pegang tangan awak sikit je,awak nak melenting.kalau macam ni,baik kita tak payah keluar langsung.jadi kekasih dalam phone je."balas jiyoung lalu memuncungkan mulutnya.hatinya panas dan bengkek dengan boyfriendnya yang sorang ni.

"Kalau ye pun,tak payah la awak nak muncung sampai macam tu sekali."

Diam.tiada respon.
"Jiyoung,jangan la macam ni."

"Awak?!"

Diam lagi.

"Okey,okey.awak suruh la saya buat apa pun asalkan bukan pegang tangan."

Jiyoung mula mengangkat wajahnya lalu tersenyum comel.Jantung Sehun mula berdegup kencang.alahai,comelnya awek aku sorang ni,desis hati Sehun tatkala melihat senyuman gadis itu.Perlahan-lahan jiyoung meletakkan jari runcingnya di pipi kanannya menandakan...

"cium!?"Sehun menjerit kecil dan tanpa disedarinya dia menjadi perhatian orang ramai.

"hish,awak ni cakap tu slow la sikit.kan dah malu.ala...kiss pipi saya je.orang lain tu siap ehem2 tak kesah pun."

"eei,awak ni tak ada benda lain ke nak suruh saya buat.belanja aiskrim ke,beli bunga ke apa ke.ish...tak nak la saya."

"awak ni memang tak sayang saya erk?awak yang cakap saya boleh minta apa je."

"memang la..tapi.."

"sudahla,awak memang selalu macam ni."rajuk jiyoung lau beredar meninggalkan sehun yang terpinga-pinga.