One More Try
Don't Give Up On Us
Isang coffee shop. Andun lahat ang iba't ibang klase ng mga tao.
May mga estudyanteng nag-aaral ng Algebra na isang basa palang ay nakakastress na..
May mga grupo ng mga babaeng first time lang atang oorder ng kape kailangan may selca hawak ang order nila..
May mga couples na naglalandian kulang nalang abutan mo ng pera pang sogo..
At higit sa lahat..
Kung may couple na malandi, meron namang couple na..
Kayo na ang bahalang magdescribe. Wala na kong maisip na pang-uri slash adjective punyeta.
D.O: Napapagod na ko, Kai.
Kai: Ako rin eh. Biruin mo, nakadalawang sakay tayo ng jeep tapos tricycle. Pahinga muna tayo.
D.O: Hindi naman kasi yun ang ibig sabihin ko eh.
Kai: Eh ano?
D.O: Pagod na ko sa relasyon natin at sa mga kasalanan mong paulit-ulit nalang.
Kai: Anong ibig mong sabihin, Kyungie?
D.O: Eto. Kung anong meron tayo ngayon.
Kai: Okay naman tayo, diba? Busy nga lang.
D.O: Busy sa lahat ng bagay. Nagkatrabaho ka lang ng bongga, kinalimutan mo na ako.
Kai: Pag-aawayan na naman ba natin ito?
D.O: Away, agad agad? Kai, hindi naman ako nakikipag-away eh. Gusto ko lang, malaman mo yung nararamdaman ko. Hirap kasi sayo puro ka satsat subuan kita ng sapsap eh.
Kai: Subuan mo nalang ako ng pagkain, Kyungie. *hinawakan ang kamay niya*
D.O: May kamay ka at kutsara diba? Bat di mo subukang pakainin ang sarili mo nang matuto ka namang tumayo sa sarili mong paa?
Kai: Ang sungit mo naman, Kyungie. Minsan na nga lang tayo maguusap, ganyan pa.
D.O: So you're blaming me? Kai, hindi naman tayo ganito dati eh. Everything is different from what we are right now.
Kai: Dumugo ilong ko dun ah.
D.O: Wala akong pake.
Kai: Sige, ayoko na rin lumala away natin Kyungie. Tapos na ang break ko. Daan ka nalang sa apartment ko mamaya para makapagusap tayo ng MASINSINAN.
Umalis si Kai sa coffee shop at iniwan si D.O na tila nabitin sa usapan nila ng kanyang boyfriend na workaholic.
D.O: *habang iniinom ang kanyang kape* Kung pwede lang maibalik ang Kim Jongin na dati kong kilala.
Well, sino nga ba si Kim Jongin aka Kai dati?
Siya ba yung gwapo...
Habulin ng babae...
Araw man o gabi...
Teka, si Mr. Suave 'to eh.
Si Kai.. Hmmm.
Gwapo yun eh. Mabait, pero malibog. De joke. Haha. May pagka-kalog minsan, pero di niya alam nung una na dahil sa ugaling yon ay napaibig niya si Maria Clara, este si Do Kyungsoo.
Flashback:
Naglalakad si D.O sa calle Silencio numero ochenta y cinco de joke sa kalye na di ko alam kung saan shet saan nga ba yun ay ewan nung biglang may palakol na kumag na sumusunod sa kanya.
D.O: Inaantok na ko. Bakit kasi ganito ang schedule ko pamatay. *yawns*
Nagulat nalang bigla si D.O na may humila sa kanya at napunta siya sa madilim na lugar.
Shet...
Ang dilim...
Mas negro pa sa balat ni Kai..
Joke.
Anong meron...
Nagulat nalang siya..
May nakayakap sa kanya..
Si Sadako.
Joke ulit.
May isang gwapong lalaking yumakap kay D.O. Tall, dark and handsome. Take it literally. Namula si D.O, daig pa ang kamatis o ilong ng payaso.
Yun pala si Kim Jongin na yun. , sana ako nalang si Kyungie. Emergerd.
Kai: Okay ka lang ba? *nakayakap kay D.O*
D.O: *tulala* O.O
Kai: Hoy. *pokes him*
D.O: Sino ka? Bakit mo ko dinala dito??!
Tinakpan bigla ni Kai yung bibig ni D.O at niyakap siyang mahigpit. Dumating na kasi yung kumag na balak siyang holdapin in the middle of the night.
D.O: H-hindi ako makahinga..
Kai: Sorry.
D.O: Sagutin mo yung tanong ko. Bakit mo ginawa yun?
Kai: *sighs* Alam mo ba na bawal sa mga tao dito ang naglalakad ng walang kasama?
D.O: Bakit? Di naman ako disabled ah.
Kai: Maraming holdapers dito at sa itsura mong yan na inosente, mainit mata nila sayo.
D.O: Ah. Salamat. *bows*
Namula si Kai sa biglang pagbow ni D.O. Pano ba naman kasi, ang galang for a guy tapos ang squishy at puti pa niya.
Kai: Walang anuman.
D.O: Eh bakit ikaw? Mag-isa ka rin naman ah?
Kai: Eh dito naman ako nakatira eh. *sabay kuha ng yosi* Takot sila sakin.
D.O: Salamat ulit. *smiles*
Nabitawan ni Kai ang yosi niya sa ngiti ni D.O. Ang cute kasi niya sobra at nabihag ang puso ng binata.
D.O: Aww, sayang yung yosi mo.
Kai: Okay lang. Ikaw sapat na.
D.O: Bolero ka rin e no?
Kai: Hindi. Totoo sinasabi ko. Taga-saan ka nga pala?
D.O: Secret.
Kai: Ba yan. Ihahatid na kita. Pano kung hinabol ka na naman. Sinong magliligtas sayo?
D.O: Hahaha. Wow naman. Ngayon lang tayo nagkakilala pero yung concern mo above the water level sa Marikina River.
Kai: Feeling ko kasi ikaw ang Philippine Area of Responsibility ko eh.
Namula si D.O at umiral ang kalandian netong dalawang 'to.
Kai: Sige na pumayag ka na.
D.O: Magyosi ka nalang.
Kai: Ayoko tinamad na ko.
D.O: Wow. First time kong makaencounter ng smoker na kayang pagpalit ang yosi sa katulad ko.
Kai: Basta para sayo~ Ako'y magbabago kahit mahiraaaaaap~
D.O: Naks, Parokya ni Edgar *laughs* Sige na nga.
Agad natuwa si Kai at inihatid si D.O on the way highway sa bahay niya.
Kai: Hmm. Pwede ko bang makuha number mo?
D.O: Haha, bawal. *sticks tongue out*
Kai: *pininch cheeks niya* Please? Sige na. Para kunwari nandun ka sa kalye na yun, mapupuntahan kita.
Pumayag si D.O. Sa totoo lang kinikilig na siya dahil sa ginoong ito na pati ang gumdrops niya at umu-eureorong eureorong chenes eklavu. Hahahaha. Kitam, pati spanish bread niya kinikilig na. Mahirap magpigil, kaya pati ang katabi nilang manong ay nadamay at nahampas ng wala sa oras.
Chen: Pota..
D.O: Ssium!
Chen: Gago 'to ah. Kung kinikilig ka wag ako ang hampasin mo! CHENelasin kita diyan eh!
D.O: SORRY POOOOOO~
Chen: Ay, Kathryn Bernardo ang peg?
D.O: Hindi, Manilyn Reynes. Sayang na sayang langgggg, ang pagibig koooooo~
Biglang kumulog courtesy of Chen..
Chen: Tumigil ka. Baka tamaan kita ng kidlat.
D.O: Eh di maganda, ako si flash! Awoooo!
Kai: Ah saranghaeyo! Namuti ulam ninyo *smirk*
Chen: Ohsye, extra lang naman ako ditey eh maglandian na kayo! Babush!
Naiwan si D.O at Kai together forever you'll stay in my heart and I will love youuuu~
Kai: Ang kulit ng manong na yun. May tama ata.
D.O: Oo nga eh. Hahaha. Nabuang na ata.
Kai: Haha. Tama. Ay oo nga pala, yung number mo?
D.O: 09** *** ****. Scratch mo nalang screen mo for the rest of the digits o kaya hulaan mo.
Kai: Ba yan haha that will take me forever to do so.
D.O: Joke lang. *gets his cellphone* Eto oh.
Kai: *tinype* Text mo ko ha?
D.O: Ikaw ang dapat magtext ikaw kumuha ng number ko eh.
Kai: I-miss call nalang kita. Kasi ngayon palang namimiss na kita.
D.O: Gago. Hahaha! Sira ulo ka talaga.
Kai: At least napapasaya kita. *smiles*
Namula na naman si D.O nung mga oras na yun. Haha.
D.O: *blush* Ay, gabi na pala.
Kai: Hindi, ang araw nga eh. Haha!
D.O: Baliw.
Kai: Baliw sayo. Haha. Ang cute mo~
D.O: Ikaw ha. May crush ka ata sakin eh.
Kai: Oo. Meron nga.
D.O: Weh?
Kai: Gusto mo iprove ko?
D.O: Sige nga. Prove it.
Biglang ngumiti si Kai at kiniss ang cheeks ni D.O na nasira ang obaryo, este yung scrotum sa kilig.
Kai: Ayan. Sapat na ba yun?
D.O: O.O
Kai: Huy!
D.O: O.O
Kai: Kinikilig siya. *smirk*
D.O: *sinara yung pinto*
Kai: Huy saglit lang!
Sa sobrang kaba, he slammed the door on Kai's face at lumalakas ang tibok ng kanyang puso.
Bmp...
Bmp...
Bmp...
Nakakastress sa arteries at pulmonary veins.
First kiss ni D.O yun..
Kahit na cheeks lang yun..
Samantalang si Kai, abot tenga ang ngiti daig pa ang dwende.
Kai: Type ko siya. Gusto kong manligaw. Hihi.
Tanginang tawa yan ang landi.
Hoy Kim Jongin, tawagan mo na kaya siya?
Kai: Agad agad? Di ba pwedeng text muna?
Mas maganda tawag.
Tinext ni Kai si D.O muna.
"Okay ka lang ba? Tulog ka ng maaga, okay? ;)"
Malanding gago. May wink pang nalalaman. Hahaha.
Kai: Pake mo ba? Inggit ka? Gaya ka.
Ireto mo ko sa ibang EKSO members.
Kai: Kay Kris!
Ay bet ko yan gora!
Kai: Manigas ka. Liligawan ko muna si D.O. :p
Nagreply si D.O sa kanya.
"Ay sorry nasaraduhan kita. Ikaw naman kasi, nanggugulat."
Nagreply din si Kai. Punyeta, ano ako, si Hermes na messenger god? XD
"Okay lang. Haha. Ikaw kasi eh. Crush nga kasi kita."
"Ulol. Crush kagad eh kakameet lang natin."
"Pwede ka namang ma-attract sa isang tao agad e."
"Sabagay. Ay teka. Alam natin number ng isa't isa, pero hindi ko alam pangalan mo."
"Ay oo nga. Na-yixing ako. Ako nga pala si Kim Jongin. Pero gusto ko Kai itatawag mo sakin. O kaya honey, babe, my loves. Ikaw?"
"Can I call you my everything? Chos. Ako si Do Kyungsoo. D.O for short."
"Your name is as cute as you."
"Bolero talaga ikaw, Kai."
"Di ako nagbibiro totoo sinasabi ko."
"Alrightey. Hahaha. Good night."
At dun natapos ang conversation nung dalawang malandi. =)))
Nung sumunod na araw, papasok si D.O sa school at may biglang lumapit na lalaki sa kanya.
Chen: Kuya palimos po ng cake..
D.O: Sosyal mo ah. Cake talaga? Oh eto piso bili ka ng kausap mo.
Chen: It's my birthday today kaya like emergerd!
D.O: Happy Birthday!
Chen: Naniwala ka naman! Hahahaha! Joke. Hanap ka nung poging kalandian mo kahapon. Pinapabigay sayo.
Inabutan ni Chen ng paperbag filled with red velvet cupcakes si D.O. Tangina, penge. XD
D.O: Asan siya?
Chen: Natatae daw siya eh. Antayin mo nalang. Sabi ko sa kanya, happy ting nabatukan pa ko.
D.O: Hahaha. Manong Jongdae, ang troll mo.
Chen: Tangina neto ginawa pa kong gurang.
D.O: Bakit, hindi ba?
Chen: Hoy isang taon lang agwat natin!
D.O: Mas mukha naman akong bata.
Chen: EH DI IKAW NA. IKAW NA TALAGA. YOU ALREADY! One you! Hiyang hiya naman ako sayooooo!
Kai: HOY ANG INGAY MO CHEN! *batok*
Chen: Isa pa 'to. Hoy baka di ka pa naghuhugas ah!
Kai: Paamoy ko pa sayo 'to eh!
Chen: Kadiri ka! Shet. D.O di ka ba natuturn off kay gago?
D.O: *laughs* Ang kulit niyo! Kai, para saan naman 'tong red velvet cupcakes?
Kai: Ano kasi..
Chen: Leche natotorpe ka na naman.
Kai: Ano ba!
D.O: Sige lang go di naman ako nangangagat eh.
Kai: Gusto ko sanang manligaw. Pwede ba?
Nagulat ng husto si D.O halata naman sa mata niya. Grabe. Sobrang kilig above the altitude reaching the mesosphere itey. Kalurkie.
D.O: Uhm.
Naghintay si D.O ng limang segundo para pakabahin si Kai.
5..
4..
3...
2...
1...
5...
4...
3...
2..
1..
Nagbibilang ka no? XD
Syempre bilang dalaga, este binatang Pilipino, kailangan magpakipot.
D.O: Yes.
Kai: TALAGA? YES! Woooo!!
Chen: Ay, sinagot ka na? Sinagot? Alam ko pinayagan ka lang niyang ligawan mo siya.
D.O: Haha, oo nga. Ang saya mo masyado Kai. *heart lips*
Kai: Haha. Sorry. Thank you ha. Pinayagan mo ko.
Nagsimulang manligaw si Kai at mamanhikan sa pamilya ni D.O. Aprub si mommy. Nagugwapuhan pa nga kay Kai kasi syempre Kim Jongin yan! Habulin ng babae! Araw man o gabi!
=)))
So payag si mudra madre, at ang hermano mayor ni D.O este hyung niya..
Okay...
Fine...
Eh si pudra padre kaya?
Tatay: Mahal mo ba talaga ang anak ko?
Kai: Opoe naman poe! Mahal ko poe siya ajejejeje.
Tatay: Kampon ata ni Grace Poe 'to eh.
Kai: Hindi po magalang lang pows.
Tatay: Jejemon amputa.
Kai: Mahal ko po si D.O.
Tatay: Ilang porsyento?
Kai: Undefined po. Infinite. It cannot be measured. Because I can't explain what I feel.
Tatay: THAT'S MAH BOY. OH MAH BOY, BABY!
Kai: Baby Don't Cry~
Tatay: TONIGHTTTTTT. WE ARE YOUNG. SO WE SET THE WORLD ON FIRE... ON FIRE...
Mukhang nagvideoke na ang padre ni D.O pati ang soon to be boyfriend niya.
Tangina.
Eh di sana nag-Karaoke hub nalang siya.
Pero in fairview kay padre, botong boto kay Kai.
Ano kayang nakain ng tatay niya?
So bale si D.O nalang ang inaantay. Kumbaga para gumraduate kailangan ng Thesis at approved topic..
Papasa kaya si Kai sa puso ni D.O?
End of Flashback.
Si D.O ay biglang natauhan dahil natapon ang kape sa kanyang kamay.
Putangina.
Ang sakit sa balat.
Namula bigla ang kanyang kamay. At habang pinupunasan ng tissue, biglang may dumating.
Drum roll please..
Ay teka, fanfic 'to. Hindi video.
Bahala na nga.
Leche.
Dumating ang pinakagwapong lalaki sa Ciudad de Sowl.
Nahulaan niyo ba kung sino?
Tenenenen...
Tenenenen....
D.O: Chen. Anong ginagawa mo dito?
Chen: Kamusta crush mo?
D.O: Tangina, akala ko naman kung anong sasabihin mo. Wala ko sa mood manlait. Ibulsa mo muna mukha mo.
Chen: Hiyang hiya naman ako sayo na nasawsaw ang kamay sa kape medyo shunga lang? Oh anyare na naman sainyo ni Kai?
D.O: Do I really have to tell you? Of course we had an LQ once again like oh my god. STRESS.
Chen: Yung lack of time pa rin ba niya sayo?
D.O: Ano pa nga ba?
Chen: Yun lang.
D.O: Ayaw naman kasi niyang makinig. Alam mo yun. Di na ba ko pwedeng magexpress ng emotions? This is a democratic country anyway.
Chen: Kwento mo kay P-Noy wag sakin.
D.O: Gago.
Chen: Apat na taon na kayo ni Kai pero ang immature niyo pa rin.
D.O: Bat ikaw, wala pa ring girlfriend hanggang ngayon?
Chen: Because I am waiting for a certain person.
D.O: Landi mo gago choosy ka lang eh.
Chen: Nakakarami ka na ah! Pasalamat ka depressed ka kaya ayaw muna kitang awayin.
D.O: Salamat.
Chen: So ano nang plano?
D.O: Di ko alam. Gusto ko nang makipagbreak.
Chen: WAG!!! NO! ANIYA!
D.O: At bakit?
Chen: Ah eh.. Sayang yung apat na taon!
D.O: At nasasayang ang oras ko kakaintay sa kanya. Ni dinner di man lang niya magawa kasama ako. Tangina sayang mga niluto ko. Onting oras lang naman eh.
Chen: Busy nga kasi sa trabaho si Kai.
D.O: Putanginang busy. Busy. Busy. Bakit ako hindi ba? Kung gusto may paraan kung ayaw may dahilan. Leche puro excuses.
Chen: Alam mo, ngayon lang kita nakitang ganyan. Akalain mo. Ang kalma mong tignan pero ang dami mo na palang hinanakit kay Kai.
D.O: Ikaw ba naman may boyfriend na ayaw makinig sayo siguro magiging ganito ka rin.
Chen: Ilabas mo lang yan. Kahit troll ako, marunong naman akong makinig.
D.O: Napapagod na kasi ako. Na maghintay. Ni isang text man lang wala. Minsan nga naiisip ko, may babae siya eh.
Chen: WALA. IKAW LANG MAHAL NIYA.
D.O: Pano mo ba kasi nasabi yun? May alam ka ba na dapat kong malaman?
Chen: Wala.
D.O: But..
Chen: Basta! Makinig ka nalang.
D.O: Pero, hindi mo matatanggal sakin ang WHAT IFs. Wala ngang kasiguraduhan kung magtatagal ang relasyon namin.
Chen: Hay. Maaayos rin yan no.
D.O: Namimiss ko na yung dati. Yung todo effort siya.
Flashback:
Nasa Lover's Lane sila Kai at D.O. Puta, siguro kung sa school ko talaga sila naglalandian shet baka magpakasasaeng ako joke lang.
Kai: Ilang buwan na rin pala kong nanliligaw sayo, D.O.
D.O: Yup.
Kai: Kailan mo ba ko sasagutin?
Naglabas si D.O ng Fita at pinakita ang isang salitang inaasam-asam ni Kai.
"OO."
Kai: Oo?
D.O: *nods*
Kai: So.. Tayo na?
D.O: Ayaw mo?
Kai: Shet. Omg.
D.O: Eh?
Kai: YES!!!! Sinagot na niya ko!!!!!!! Wooo!!
Niyakap ng todo ni Kai si D.O, at that marks the day when they became together.
July 4, 2009.
Fourth of July.
End of Flashback.
Chen: Grabe, ang tagal niyo na. Kaya nga sinasabi ko sayo, SAYANG.
D.O: Nasasayang na rin ang oras ko.
Chen: Kung makikipagbreak ka ba, magagawa mo ba yun ng hindi puro salita lang?
Napaisip si D.O.
Puta.
Paano nga ba?
Kung hanggang ngayon ay mahal niya pa rin si Kai.
How can he move on...
When he's still in love with Kai?
Tangina.
I'd rather go shopping.
Chen: Oh kitam. Wala kang masagot.
D.O: Ang hirap pala. Pero ano bang dapat kong gawin?
Chen: Magusap kayo regardless of what he's going to say at least he has an idea diba.
D.O: *sobs* Nagkatrabaho lang siya, tangina iniwan niya na ko. Pati monthsary namin, kinakalimutan niya.
Biglang may flashback na naman.
Flashback:
Kai: Kyungie, happy monthsary!
D.O: Wow, naalala mo!
Kai: Oo naman. Hindi ko dapat makalimutan ang mga ganung bagay kasi mahal na mahal kita.
Hinalikan ni Kai si D.O for the first time sa lips like omg he doesn't want to miss this kiss. Charaught.
Kai: I love you, Kyungie. :*
D.O: I love you too :*
Uy aminin. Kinikilig ka no?
Si D.O na ata ang pinakamasayang tao ng mga oras na yun.
Bongga!
Pero sa bawat saya...
May kasamang lungkot.
See Newton's law for details.
D.O: Kai, excited na kong gumraduate ng college!
Kai: Ako rin. Para onting kembot nalang, mapapakasalan na kita.
D.O: Ay wow ha. XD
Kai: As of now, naghahanap ako ng trabaho. Para pag nakaipon, kahit di ka na magtrabaho.
D.O: Gusto ko pa ring tulungan ka no.
Kai: Ang sweet. *kiniss forehead niya*
Nagtiyaga si Kai na maghanap ng trabaho. At yun nga, nakuha siya bilang Editor in Chief ng isang magazine.
Anong magazine?
Playboy?
FHM?
Cosmopolitan?
Hindi. Men's health magazine.
At dahil editor in chief na siya..
STRESS IS ALL OVER THE PLACE.
Eto sample.
D.O: Kai, uwi ka ng maaga ah. Magluluto ako ng favorite bibimbap mo.
Kai: Omo! Sige sige. Bye! I love you!
Housewife ang peg ni D.O. tutal onting lipad lang, andun na siya sa restaurant na pagmamay-ari ng mi padre niya.
Chef siya.
Oh diba.
Bongga! Perfecto! Muy Bien!
6pm na.
Naghahanda na si D.O ng bibimbap together with kimchi on the side..
Nakakagutom..
Shet.
8pm..
Ni isang text wala pa rin.
Anyare.
9pm..
Patapos na ang Got to Believe at Muling Buksan ang puso.
Nagkakadevelopan na si Kathryn at Daniel.
Eh si Kai, nasaan?
Nasaan ka Elisa ang peg?
¿Donde esta?
11pm. Nakatulog na si D.O at sakto, dumating na si Kai.
D.O: Ngayon ka lang dumating.
Kai: Sorry. Overtime eh. Daming deadlines.
D.O: Sana man lang nagteks ka. Oh ayan yung pagkain mo iinit mo nalang sa microwave.
Kai: Busog na ko.
D.O: Ay wow. Sayang naman pala ang effort ko.
Kai: Alangan namang magpagutom ako diba?
D.O: Bakit, may sinabe ba ko? Ang akin lang naman, magtext ka.
Kai: Tingin mo ba magagawa ko yun kung nasa harap ako ng mga officemates ko?
D.O: Bakit, di ba pwedeng magpaalam?
Kai: Pagod ako ngayon. Please. Ayoko muna makipagargument.
D.O: Di lang ikaw ang pagod. Universality, pwede? Ikaw lang ba ang napapagod sa mundo?
Nag-walk out si D.O. Yun ang pinakauna nilang away.
End of Flashback.
Chen: Eh D.O, nakakapagod kayang maging editor in chief.
D.O: Nakakapagod magtext, ganun? Pero sa secretary niyang si Luhan, may oras siya.
Another Flashback. May reklamo ka? =))))) Joke!
Nasa same coffee shop si Kai, kasama ang secretary na si Luhan, masaya at nagtatawanan.
D.O: Putangina.
Nasasaktan siya ng palihim, pero wala siyang magawa. Pucha lang.
Pero ayaw sumugod ni D.O kasi wala siyang poise at etiquette.
Bakit kapag kay Luhan, ngumingiti siya?
Ganyan na ba siya kalamig kay D.O?
Oh naghahanap si Kai ng magpapainit ng gabi niya?
D.O lets everything go. Such a masochist, indeed.
Palamig ng palamig ang gabi niya. Dahil sa aircon.
Ngunit walang tatalo sa Alaska..
Condensada.
Uy, kinanta niya. =)))
Walang tatalo sa pagiging cold ni Kai kay D.O.
Stress.
Nung makarating si Kai sa bahay...
D.O: Mukhang masaya ka ata ngayon ah :)
Kai: Oo naman. Mabenta ang magazine namin for this month thanks to Team EXO's hardwork.
D.O: At thanks to Luhan, tama ba ko?
Kai: Bakit naman nakasama si Luhan sa usapan?
D.O: Oh, I'm sorry. Bawal ba? Eh alam ko close kayo.
Kai: May gusto ka bang ipahiwatig?
D.O: Don't bother reading between the lines because there's nothing there.
Kai: Okay.
Hindi man lang alam ni Kai na nagseselos na si D.O..
Mas may oras pa siya kay Luhan eh.
Hoy Kim Jongin tanga ka ba o manhid ka lang?
End of Flashback.
D.O: Ayoko na. *sobs*
Chen: *niyakap siya* Wag ka nang malungkot.
D.O: Kung ikaw kaya nasa pwesto ko mapapangiti ka pa kaya?
Chen: Nasa sa tao yan. Iba iba naman tayo ng hinahandle eh.
D.O: Alis na muna ako. Gusto kong mapag-isa.
Chen: Sige. Libre na kita.
D.O: Salamat.
Nagpunta si D.O sa kwarto niya para magdrama.
Andun lahat.
Pictures.
Teddy Bears.
Damit..
All from Kai.
Kinalat kagad ni D.O lahat ng gamit at nagsimulang umiyak at magwala.
D.O: TANGINA MO KIM JONGIN! Lahat nalang! Ayaw mo kong pagsalitain! Ni ayaw mo man lang ng open communication or magsabi ng kahit ano sakin! Nagkatrabaho ka lang, nagbago ka na! Sana kung ganyan rin lang ang mangyayari, di mo nalang pinaramdam sakin na mahal mo ko o binigyan ako ng rason para mahalin ka!
Walang kausap si D.O nun.
Pero sa paraan na iyon,
iniimagine niyang kaharap si Kai.
Para kahit onti mailabas ang sakit na nadarama.
D.O: Simpleng tanong lang naman eh. Tapos inaaway mo na ko. *sobs* Nagluluto ako araw araw para sayo.. Pero nasasayang lang. Buti pa si Xiumin hyung kinakain yung luto ko. Eh ikaw?!
Habang naluluha si D.O silently...
May naramdaman siya.
Multo.
Joke.
Kai: Kyungie..
Nakayakap si Kai sa likod ni D.O, sobrang higpit habang ang labi niya ay nakatapat sa bandang batok ni D.O. It's been a long time when he last held D.O that way.
D.O: Kai..
Kai: Go on, I'm listening.
D.O: Hindi na. Di ako nakikipag-away.
Kai: Please.
D.O: Napapagod na ko. *cries like a baby* Nagbago ka na sakin. Di mo na ko love..
Na-frozen si Kai sa pwesto niya. Di niya alam ang gagawin at nakita niya ang kanyang pinakamamahal na umiiyak dahil sa kanya.
D.O: G-gusto ko lang naman.. Kumain ng kasabay ka.. Kasi pag umaga di na kita naaabutan.. Tapos pag gabi, lagi kang pagod at busog na.. Yung monthsary natin 3 buwan na nating di nacecelebrate.. Tapos.. Makikita kitang masaya kasama ang EXO lalo na si Luhan. Parang di mo na ko kailangan sa buhay mo eh.. Masakit. Kasi ako, kailangang kailangan kita.
Biglang niyakap ng mahigpit ni Kai si D.O na pulang pula na ang mata kakaiyak. He wiped his tears.
D.O: Magkano ba sinusweldo mo lagi? Magiipon ako. Baka sakaling pag nabigyan kita ng pera mailaan mo ang oras mo sakin..
Kai: Kyungie, I'm so sorry..
D.O: Ang sakit, Kai. Lahat 'to, dulot ng pagtrato mo sakin. Alam mo sana di ka nalang naging editor in chief. Kasi before, ramdam ko pa ang pagmamahal mo. Pero ngayon, kailangan ko bang mamalimos ng pagmamahal galing sayo? Gusto ko nang makipagbreak, Kai. Pagod na ko.
Kai: Please! Wag!
D.O: What's the point? Kaya mo naman e.
Kai: Kaya ko, pero life has no meaning for me when you're gone.
D.O: Onting pagpapahalaga at love lang, Kai. Please.
Kai: *sighs* Kyungie. May kailangan kang malaman.
Oh .
Ano itey.
.
Did Kai fell out of love?
Third party?
D.O: Ano? *sobs*
Kai: Gusto mo ba talagang malaman kung bakit ganito ako in the past few years?
D.O: Sabihin mo nalang! Para di na ko nagmumukhang tanga.
Kai: Halika dito sa kama. Kandong kita..
Pakipot si D.O kunwari..
Pero , tumaas yung ano..
Yung t-shirt niya sa kilig.
Kai: Hindi ka ba pupunta dito?
D.O: Hindi.
Kai: *kinandong siya* I want you to listen to me.
D.O: I always do. But what about you? Do you always listen to what I have to say?
Hinalikan ni Kai si D.O for him to shut up.
Kai: Hindi pa kasi ako handa nung panahon na iyon.
D.O: Na aminin na may iba ka na?
Kai: HINDI. Oh sige, itanong mo na lahat ng gusto mong itanong. Sasagutin ko.
Nakayakap ng mahigpit si Kai habang nakalean ang forehead niya sa chest ni D.O. Landi. Hahaha =)))
D.O: Bakit ang aga aga mong umalis parati at gabing gabi na umuwi?
Kai: Kasi, marami kaming projects. 7am ang call time parati.
D.O: Tapos kapag gabi sasabihin mo dito ka kakain.. Pero 12am na nganga pa rin ako.
Kai: Sorry, Kyungie. Nag-oovertime kasi ako. Gusto kong makaipon ng maraming pera. Marami akong pangarap eh.
D.O: Di mo alam, nakakalimutan mo na ko pati monthsary natin. Naiinggit ako sa iba, kasi lagi nilang kasama mga lovers nila. Tayo? Ni anino mo wala.
Kai: *niyakap tightly si D.O* Sobrang pressure din ako sa work, Kyungie. Pero ikaw ang nagsisilbing inspirasyon ko araw araw.
D.O: Weh. Eh kasama mo nga parati si Luhan e. Tapos.. Ang saya niyo. Pero pag tayo puro away..
Kai: Hindi, kasi nagjojoke siya nun kaya ako natatawa. Pantanggal stress. Ayaw lang kitang kausapin lalo na pag stressed ako kasi ayoko magbitaw ng masakit na salita.
D.O: Sana, sabihan mo ko. Wala akong idea na yan na pala nangyayari sayo.
Kai: Ayoko kasing bigyan ka pa ng problema.
D.O: Girlfriend slash boyfriend mo ko. Problema mo, problema ko rin. We are one.
Kai: Sorry Kyungie.
D.O: Gusto kong bumalik ka sa dati. Nawawala na affection mo sakin.. *puppy dog eyes*
Kai: Kaya ngayon, magbabago na ako.
D.O: Paano?
Kai: *smirk* Kyungie, alam mo..
D.O: Di mo ko madadaan sa kama Kai.
Kai: *lumuhod* I love you, Kyungie. Diba sabi ko sayo kanina, marami akong pangarap. Eto yun..
Ang makasama ka...
Mayakap at mahalikan ka...
Mapasaakin ka for a lifetime kasi di ako naniniwala sa forever...
I wanna grow old with you..
I want to share everything with you..
Basta, I want you to be a part of me.
D.O: Tapos...?
Kai: Pikit ka.
D.O: Ayoko.
Kai: Please?
D.O: Bakit ba?
Kai: *puts blindfold* Humawak ka lang sakin.
D.O: Ano 'to, hazing?
Kai: Shhh. *kiniss siya sa cheeks*
D.O: Pakshet.
Hawak kamay ang peg nila, haha. Ang sweet. Tapos pagbaba ni D.O..
Shet.
Andun lahat ng mga kapitbahay...
Mga tambay...
Mga pulis...
Chismoso...
Chismosa...
At..
Kai: *tinanggal ang blindfold*
May nakatarpaulin sa labas..
"ITIGIL ANG PORK BARREL!"
Joke.
Nang makita ni D.O ang mga tao, kaibigan pati mga aso at pusa..
Omg.
Naiyak siya sa tuwa.
"WILL YOU MARRY ME?"
Kai: *lumuhod* Salamat sa pagtitiyaga mo sakin, Kyungie. Mahal na mahal kita, sobra. Eto ang dahilan bakit lagi akong nageexert ng effort at naging workaholic because I want to have a beautiful future with you. Will you..
D.O: YES!
Kai: Marry me?
D.O: Oo nga sabi e. Paulit ulit?
Kai: YESSSSSSSSSSS!!!!!!! *hugs and kisses him* Don't give up on us baby.. It's still worth one more try :*
D.O: As long as you're trying, I'm staying.
Humantong sa kasalan ang dalawa at nagpunta sa L.A para masaya.
Kai: I'll never let you go.
D.O: Subukan mo lang, papatayin kita.. Ng aking halik. *smirks*
Kai: Bring it on. *pushes him to bed*
Nagsimula nang mag-go forth and multiply ang mga gaga =))))
Once you have the person you want to spend the rest of your life with..
Hold on..
And never let go.
THE END.
Comments