After dinner umayat ako sa room ko.. at nnag stay sa balcony.. while drinking wine.. hindi ko namalayan pumasok pala si kim sa room ko.. to say thank you..

"aa.. ee sir sorry po ung hindi na ko kumatok hindi naman nkalock ee.." sabi niya

"it's okay.. come in.." sabi ko sa kanya

" aa.. sir i want to say thank you po for helping me kanina.." sabi niya habang nakayuko..

"it's okay.. gusto ko lang naman makita mo na hindi ako suplado or mataray.." sagot ko.. nagulat naman siya..

"yes.. i know akala mo nung una mataray akong amo.." natatawang sabi ko sa kanya..

"madami lang kasi kong iniisip nun.." dagdag ko pa..

"okay lng ho kayo sir?" tanong niya sakin

"yes.." simpleng sagot ko..

"parang di naman.." sabi niya sakin mukhang nabbasa niya expression ko..

"kasi iniisip ko.. bakit lagi ayang busy sila mommy ee.. ang dami naman naming employee sa company and besides andito naman sa philippines ang main branch namin.. bakit hindi sila mag ka oras sakin." pag open ko sa kanya.. hindi ko namalayan nakaupos siya sa sahig kaya niyaya ko siyang umupo duon sa isa pang wood chair..

"okay lang yan sir.. alam mo ginagawa lang nila iyon kasi ggusto nila may maganda kang future.. tingnan mo nga may mga gamit ka na alam kong gusto mo talaga.. i-appriciate mo na lang yung ginagawa nila for you.." sabi niya sakin

"ee.. bakit ikaw.. yung mama mo.. mahal na mahal ka talaga.. napaparamdam niya sayo kung gaano ka niya kamahal.. kahit nahihirapan na kayo..?" tanong ko sa kanya

"yun na nga ang point ee.. nahihirapan na kami so.. bakit pa namin didib dibin?? di ba??" sagot niya sakin

"don't worry mahal ka nila anak ka nila ee.." dagdag pa niya...

"thanks for joining me huh??" saad ko sa knya

"wala yun noh sir.. pasasaan pa.. ang pagiging yaya ko sa inyo.. at kasama dito sa bahay mo kung hindi kita dadamayan.. kahit naman si manang ang may problema dadamayan ko parin.." sabi niya para naman akong na disappoint kasi kala ko sakin lang niya gagawin.. and now im sure.. i hae a crush on her.. i don't know how did this happened...