Selepas kejadian itu , bayang Juniel tdk kelihatan di sekolah , masuk hari ini sudh dua hari Juniel tdk hadir ke sekolah. Jonghyun semakin risau memikirkan yg kata-katanya tempoh hari telah membuatkan Juniel tidak mahu lagi ke sekolah . Mungkin Juniel sangat benci kepadanya. " Apa aku patut buat ni?" bisik nya sendiri.

Keesokkan harinya , Juniel muncul dengan wajah ceria seperti biasa . " Juniel , mane awk pergi dua hari ni?" tanya Sulli ." Saya kurang sihat , sorry lah saya tak bagi tahu awak." balas Juniel sedikit kesal kerana dia tahu rakan baiknya itu sangat ambil berat terhadapnya,"  it's okay , asalkan awak dah sihat sekarang ." katanya sambil menguntumkan senyuman kpd Juniel.

Pada waktu rehat,  Juniel pergi ke bilik muzik untuk berjumpa dengan Jonghyun. Mujurlah cikgunya itu memang selalu ke bilik itu . Jonghyun yg sedang sibuk menulis sesuatu langsung tdk perasan yg Juniel sdg memerhatikannya dari belakang. Apabila di menoleh ke belakang , alangkah terkejutnya dia apabila melihat gadis itu dibelakangnya." eh..Juniel , apa awak buat kat sini?" tanyanya dgn nada sedikit terkejut. " sebenarnya saya......" saya mintak maaf sangat pasal kejadian hari itu , awak anggaplah saya tak pernah cakap benda macam tu kat awak, saya betul2 mintak maaf ." belum sempat Juniel mghabiskan ayatnya Jonghyun telah menyampuk. " saya tak tahu macam mana saya boleh cakap perkara bodoh tu kat awk, sekali lagi saya mintak maaf." kesal benar Jonghyun terhadap perbuatanya tempoh hari.

" Cikgu lee , sebenarnya saya dh terima lamaran cikgu hari itu." terkejut Jonghyun mendengar ucapan gadis tersebut. " memang pada mulanya saya rasa permintaan cikgu tu tak masuk akal , tapi bila saya pikir balik , saya tahu cikgu memang tak suka dgn perempuan itu , so saya terima  lamaran cikgu dengan syarat." kata Juniel tegas. " saya tak mahu seorg pun di sekolah ni tahu yg kite berkahwin."  Juniel mnyebutkan syarat. Wajah cikgu Lee kelihatan ceria sedikit apabila Juniel menerima lamranya." baiklah , saya akan pastikan tak ada siapa akan tahu kecuali ahli keluarga kita." balas Jonghyun bersetuju dgn syarat yg diberikan." saya janji sya akan lepaskan awk bila awk dh jumpa lelaki idaman awak suatu hari nanti." kata-kata jonghyun mngejutkan Juniel. Wajah Juniel terpinga2 , " kenapa dh kahwin kena berpisah pulak?" bsiknya sendiri." Juniel , saya tahu awk muda lagi , saya pasti sangat suatu hari nanti awk akan jumpe seseorang yg awk betul-betul suka , perkahwinan ni sebenarnya hanya ingin memuaskan hati omma saya shja yg mahu sgt saya berkahwin ..so walaupun awk dh jd isteri saya , awk bebas buat apa sahaja yg awk nak saya janji saya tak akan kongkong awk." panjang lebar Jonghyun menerangkan situasi yg sebenar.

Kini Juniel faham yg Jonghyun ingin berkahwin dgnnya ats sebab mahu memuaskan hati ommanya yg sangat mahu dia berkahwin. Juniel sedikit kesal mendengar kata2 Jonghyun itu namun dia sedia membantu cikgunya kerana dalam diam-diam dia sudh pun jatuh hati kepada Jonghyun." Baiklah cikgu , saya faham skrg, cikgu ingt ..saya setuju kahwin dgn cikgu ni bkn sbb saya suka cikgu tapi sebab sy nak tlg cikgu je." Kata Juniel sedikit geram dgn cikgunya yg hanya mempergunakan kebaikannya ." Sya tahu, sapalah yg suka saya yg dh tua ni .." balas Jonghyun dgn nada bergurau.Juniel mencebikkan bibir.

Mulai hari itu mereka berdua telah bersetuju dengan cadangan perkhwinan itu. Hendak dipendekkan cerita , keluarga Jonghyun dan Juniel pada mulanya tidak bersetuju namun akhirnya mereka mengalah ,mereka menerima kedua2nya dgn hati yg terbuka. Manakala Uee sangat geram dgn keputusan Jonghyun yg ingin menikahi muridnya itu. Kini dia berdendam untuk memisahkan mereka suatu hari nanti.