‘Yeah!! I’m back.’ Kata Naeun sambil melihat ke langit.

-Hmm, apalah yang Gikwang dan kawan-kawan tengah buat? Rindu pula dengan mereka semua.-

‘Well now I’m here, why don’t I give them a surprise.’ fikir Naeun.

Satu hari tu, Naeun berjalan seorang diri. Pada petang tu, dia pergi ke taman permainan di mana dia dan Gikwang selalu lepak.

Naeun duduk di situ. Tiba-tiba….

‘Hello, what are you doing here? It’s to dangerous for a girl to sit here alone..’ kata seorang lelaki.

Naeun memusingkan kepalanya untuk melihat siapakah orang yang telah menegurnya itu.

Lelaki itu terkejut. Rupa-rupanya lelaki yang telah menegur Naeun adalah Gikwang. Begitu juga dengan Naeun, dia sendiri terkejut melihat Gikwang.

‘GIKWANG!!!! I MISS YOU’ kata Naeun sambil memeluk Gikwang.

‘NAEUN??? Tapi kenapa? Kenapa kau ada di sini? Tidak, ke mana kau menghilang selama ni?’ tanya Gikwang yang betul-betul terkejut melihat Naeun.

‘Panjang ceritanya. Maafkan saya, saya tipu kau.’ kata Naeun.

‘Oklah, Gikwang saya terpaksa pergi sekarang. Nanti kita jumpa balik.’ kata Naeun sambil melepaskan pelukannya.

‘No, you must stay, there’s a lot….’

Belum sempat Gikwang menghabiskan percakapannya, Naeun sudah berlalu pergi.

-Naeunn, I miss you too, very much.-