Pagkaalis ni Jessica, patuloy namang naglibot sa mall ang magkakaibigan. Gusto namang magsaya ni Sunny dahil sa pagbabalik ni Tiffany pero hindi niya maiwasan isipin kung ano ang nararamdaman ni Jessica kaya naman nang makahanap siya ng pagkakataon na makausap si Sooyoung, agad niya itong tinabihan. 

“Soo.” mahina niyang tawag habang nagtitingin ng damit si Sooyoung. 

“Mmm?” 

“Bakit hindi mo kami sinabihan na dadating si Tiffany?” deretsa niyang tanong at agad nalaman ni Sooyoung kung saan patungo ang usapan na ito. 

Nagbuntong-hininga siya bago sumagot, “Kung tungkol man to kay Jess, sorry, pero kasi 'di ba ang tagal naman na no'n? Syempre kailangan din tayo ni Tiffany. Ang tagal niya na kaya tayong gusto makasama.”

“Oo nga, eh pero syempre hindi naman okay 'yung dalawa. Sana sinabihan mo man lang kami para hindi siya nabigla.”

“Okay, sige, sorry. Mali ako do'n.” pag-amin niya. “Pero sana naman 'wag na tayong mangialam sa kung ano 'yung issue nila. Don't you think it's time para magsama-sama tayo ulit? Hindi na dapat tayo nagpapaapekto sa issue nila dahil ang tagal-tagal na no'n. Lahat tayo nakamove on na.” 

“Hindi ka sure diyan.” sabi ni Sunny na ipinagtaka naman ni Sooyoung. “Tingin mo ba kung nakamove on na si Jess, maaapektuhan pa 'yan hanggang ngayon?”

“Sunny, kaibigan din natin si Tiffany.” 

“Pero alam mong mali 'yung ginawa niya. Alam nating lahat 'yon.”

Natigilan bigla si Sooyoung sa pagtingin ng mga damit. Ngayon tuloy, napasama pa siya sa mga mata ng kaibigan niya nang dahil lang sa hindi niya pagsabi na darating si Tiffany. 

“It's nice to have her back pero alam naman nating hindi na tayo babalik sa dati no matter how hard we try.” malungkot na sabi ni Sunny. “Kailangan nating tanggapin 'yon, Soo. Hindi natin sila mapipilit magbati dahil may maling ginawa si Tiffany. 'Wag nating kalimutan 'yon dahil masakit para kay Jessica lahat 'yon.” 

“I'm sorry.” mahina niyang pagbanggit habang tinitingnan si Sunny. “Magsasabi na 'ko next time. Na-excite lang talaga 'ko kasi akala ko mas okay na ma-surprise kayong lahat.” agad naman siyang nginitian ni Sunny at hinawakan ang braso niya. 

“Halika na, sundan natin sila ni Hyo.”

 

Jessica's POV

 

Sooyoung: Change of plans, mga teh. Aalis pala si Yoong kasama fam niya sa mismong araw ng birthday niya.  Sunny: weh? pano mo nalaman? Sooyoung: Binanggit niya sakin. Feel ko alam niyang pinagpaplanuhan natin tong birthday niya eh  Hyoyeon: Di malabo. Taon-taon naman nating ginagawa to, nauubusan na nga tayo ng idea HAHAHA Sunny: i-move nalang natin yung date ng birthday surprise for her. pwede kaya siya the day before her birthday?  Sooyoung: Itanong ko ba? Hyoyeon: bobo edi nalaman niya. tanong niyo si seunggi Sooyoung: Bobo wala na sila non Hyoyeon: ay wala na ba. eh pano yan? Sooyoung: Parang di tropa amputa. Ba't di mo alam?  Hyoyeon: malay ko ba Sooyoung: Add ko si Tiff dito sa gc ah. Baka may madagdag sa plano natin to eh. Alam niyo namang bida-bida to Hyoyeon: totoo teh

I let out a sigh pagtapos magbasa ng messages sa gc. Still can't believe na after all these years, makakasama namin ulit siya. We were doing fine naman na without her but she had to come back and to what? Act like nothing happened? 

I was about to get ready for bed nang biglang mag-ring ang phone ko. Sooyoung is calling me and feel ko na gusto niya akong kausapin about sa nangyari kanina. 

“Soo.”

“Hi. May ginagawa ka ngayon?” 

“Wala naman. Why?”

“Ah, eh kasi...'yung tungkol sa kanina.” sabi niya and I let her talk again. “I should've told you na dadating si Tiffany. Mali ko 'yon, Jess. I'm sorry.” 

Hindi ako nakapagsalita agad dahil hindi ko naman pwedeng i-deny na hindi ako bothered sa nangyari kanina. 

“You're right. Dapat nagsabi ka.” 

“I'm sorry. Hindi na mauulit 'yung gano'n. Mali talaga dahil hindi ko inisip kung ano 'yung maffeel mo.”

I sat back down on my bed bago ako ulit nagsalita. “I know it's been years already pero hindi pa rin ako ready sa gano'n, Soo. Nabigla ako.” 

She didn't say anything on the line kaya nagpatuloy lang akong magsalita. “But thank you for owning up to your mistake. Siguro naman hindi mo na 'to uulitin.” 

“Oo, hindi na talaga.” sabi niya. “Pasensya ka na ulit.”

“Alam kong nahihirapan din kayo pero you all know what happened naman. Hindi madali para sa'kin na sabihing okay na 'ko.“

“I know, I know. Ngayon lang ako natauhan.” 

After making su