Hindi naman impulsive na tao si Winter.

 

It won't make sense kung basta nalang siya babalik sa volleyball with just one game and one smile. Matagal niyang pinag-isipan kung ititigil niya ba muna yung paglalaro sa college kaya hindi siya pwede magpadalos-dalos bumalik ngayon, just because natuwa siya sa isang game. 

 

See? Hindi impulsive si Winter sa decisions niya. Nag-iisip pa rin siya at hindi basta basta nagpapadala sa emosyon. 

 

Pero impulsive siya sa part na bumili agad siya ng ticket para sa susunod na laban the moment it’s available na. 

 

Natapos ba yun sa iisang game? No. Nasundan na yun nang nasundan.

 

Busy man siya o hindi.

 

Minsan nare-realize nalang ni Winter na dapat hindi siya nag-aaksaya ng oras dito pero huli na ang lahat dahil nandun na siya mismo sa venue.

 

Winter just accepted her fate. Tinanggap niya nalang na kaya siya nandito ay dahil gusto niya naman talaga.

 

Pinanood niya lahat ng games ng Ateneo ng walang palya, without her bestfriend knowing. 

 

Na-guilty si Winter ng slight. Hindi niya naman gusto itago kay Ningning. Sadyang, ayaw niya lang muna ipaalam hangga't di pa siya sigurado. 

 

Isa si Ningning sa maraming tao na gustong bumalik siya sa paglalaro. Ayaw niya namang bigyan ng false hope ang kanyang kaibigan, that's why she tried to figure this out herself. Hinihintay niya muna ang sarili niya maging sigurado bago sabihin sa kanya.

 

Hindi naman mahirap magtago kay Ningning pero iniiwasan niya pa rin yung area na malapit sa bench nila. Ang pinipili niyang seat ay palagi dun sa pinakalast row ng patron para sigurado.

 

Tuwing matatapos ang game, umuuwi na agad si Winter para magawa ang tasks niya, especially pag Wednesday ang game. 

 

As much as Winter tries to deny it, nararamdaman niyang bumabalik na yung pagkasabik niyang maglaro. 

 

Yung kagustuhan niyang iwanan ang volleyball sa highschool ay parang unti unti nang naglalaho. 

 

Tuwing nakikita niya kung gaano kagaling ang volleyball team ng Ateneo, parang gusto niya nalang pumasok sa court at sumali. 

 

Sobrang saya kasi nila tignan habang naglalaro. Yung bawat puntos, talagang ice-celebrate nila. Kapag may unforced errors, they’ll just laugh it off tapos babawi sa next play.

 

Kahit pa nga UE ang kalaban nila, hindi nila pinapatawad. Never pa silang naging complacent sa isang game. May respeto sila sa bawat team kaya binibigay nila yung best game no matter who the opponent is.

 

And boy, Karina was on fire every game! Hindi na mabilang ni Winter kung ilang beses siyang naging POG.  

 

Sa buong team, Winter thinks na yung energy ni Karina on court ay walang katulad. Para bang sobrang saya niyang naglalaro at hindi siya napapagod. 

 

Parang bang si Karina ay isa sa mga dahilan kung bakit maganda ang chemistry nila on court. Yung energy kasi na ine-exude ni Karina, sobrang contagious. Mahahawa ka talaga at gaganahan. 

 

Pag ganyang masaya silang naglalaro, aakalain mong pinapanood mo ay kapamilya all star game dahil lalong lumalabas ang ganda nila kapag nakangiti. 

 

Bilang manonood, ang sarap lang nila panoorin. 

 

They complement one another so well. 

 

Ayan ang isa pa sa mga napansin ni Winter, ang chemistry nila as a team. 

 

Bawat position sa court ay nagagawa nang tama. 

 

Maganda communication nila on the inside.

 

Aside from their individual talent, yung connection nila as a team made them stronger than anyone else in the league.

 

They're the dream team.

 

And Winter missed that feeling. 

 

Yung saya mo habang naglalaro knowing na malakas ang team niyo. Yung may confidence ka gumawa ng plays dahil alam mong nandyan ang teammates mong hindi ka pababayaan at bibiguin.

 

Alam ni Winter yung feeling na yan dahil galing siya sa isang champion team. 

 

Winter and her teammates played with smiles on their faces and every win gave her genuine happiness na hindi niya mararamdaman kahit saan. Yung kahit pagod na siya, nagagawa niya pa ring maging masaya. Iba yung saya pag nasa team ka na puro magagaling.

 

The happiness and trust between her teammates led them to being 5-peat champions. 

 

Tuwing napapanood niya ang laban ng Ateneo, naaalala niya yung highschool days niya. 

 

Winter can’t deny that she misses that feeling. 

 

Competitive siya eh. Gusto niya yung laging nananalo. Gusto niya ulit maramdaman yung saya tuwing nananalo sa isang mahirap na laban. 

 

At bawat nood niya ng matches, parang unti unti siya nitong nako-convince para mag tryouts na.

 

Nakita na ni Winter eh.

 

Winter can see herself playing for that team. 

 

She wants to play for this team. 

 

—

 

Sa huling game ng elimination rounds, halos mabaliw-baliw na si Winter sa pagbili ng ticket. This is an important game kaya patayan ang pagkuha ng tickets. 

 

There are 4 reasons why:

Last game sa elimination rounds  Deciding game kung may step ladder match ba or final four 

2.1. If Ateneo wins = step ladder 

2.2. If La Salle wins = final four

Classic battle of the rivals  Gusto nila masaksihan ang ngiti ni Karina 

 

Mukhang joke yung huling rason pero hindi talaga. 

 

Kung dati ay sikat lang si Karina sa mga volleyball fans, ngayon umaabot na siya sa general public. 

 

Paano nalaman ni Winter yun? 

 

Kasi nakakakita na siya ng tiktok edits ni Karina na ilang beses na atang nagiging viral. 

 

At kahit walang social media si Karina (don’t ask her kung pano niya nalaman), nagttrend pa rin si Karina sa twitter every games. All of a sudden, libo na ang asawa ni Karina. 

 

Sa sobrang inis niya, naka-mute na yung pangalan ni Karina para hindi makita ang thirsty tweets sa kanya ng fans. Wala rin naman siyang pake dun. Yun ang sabi niya ha.

 

Kaya naman for Winter, yung first 3 reasons lang naman talaga yung nag-aapply sa kanya. 

 

She’s here for the game and for her bestfriend, and not for Karina’s smile! 

 

Gustong-gusto panoorin ni Winter yung laban at alam niyang libre lang nakakakuha ang mga players ng ticket kaya hindi na siya nakatiis at humingi ng ticket kay Ningning. 

 

She’s willing to pay for it kahit doble pa ang presyo. Ayaw niya lang talaga ma-miss ang laban mamaya.

 

"It's finals week, girl. Are you sure about this?" Paglilinaw ni Ningning habang winawagayway sa mukha niya ang tickets for the game later 

 

"Gusto ko kayo suportahan." Hindi naman nagsisinungaling si Winter sa part na ‘yan

 

Pinanlisikan siya ng mata ni Ningning, obviously ay hindi kumbinsido, "Maniwala sayo. Kahit anong pilit ko manood tuwing wala kang ginagawa, hindi mo 'ko sinasamahan." 

 

"Wala lang talaga ako sa mood back then."

 

"Lagi ka namang wala sa mood, 'teh." 

 

"Just give me my tickets. Daming mong sinasabi." Sinubukang abutin ni Winter ang tickets sa kamay ni Ningning pero inilayo ito ng kanyang kaibigan mula sa kanya

 

"Say 'please, beautiful?' With puppy eyes." Pang-aasar ni Ningning

 

"The heck?"

 

Dahil ayaw sumunod ni Winter sa kalokohan ng kanyang kaibigan, sapilitan na niya itong hinablot sa kamay ni Ningning. 

 

"Hoy!" 

 

Winter stuck her tongue out teasingly, "Thanks. Goodluck later, galingan mo sa pagdive." 

 

"Not less than 20 digs and reception."

 

“Combined?” Pang-asar na tanong ni Winter na umepekto agad 

 

“Ano akala mo sakin? Of course, separate!”

 

"Siguraduhin mo."

 

"If nagawa ko, treat mo ‘ko sa samgyup after ga