Ever since naging mag-jusawa sila at nag-live in, hatid-sundo naman na talaga ni Irene si Wendy. 'Yan ang bagay na very consistent siya dahil gusto niya makasiguro safe ang jusawa niya at ayaw niya na siya mapagod sa pag-commute.

'Yun lang, dahil nga nasanay na siya maging passenger princess, hindi na tuloy siya natuto mag-drive. Hindi rin kasi siya katulad ng kapatid na si Ryujin na g na g matuto mag-drive kaya siya lang tinuruan ng magulang nila at siya lang may lisensya. Wala naman keme si Wendy na wala siyang driving skills, pero one time na nagka-emergency at kinailangan dalhin si Irene sa ospital ng dis-oras ng gabi, wala siyang magawa kundi isakay sa tricycle ang jusawa niyang inaapoy ng lagnat.

"I'm sorry, Bunbun, ang useless ko." Umiiyak niyang sabi.

"Shh, don't say that. Dinala mo nga ako dito 'di ba?"

"Mag-aaral na talaga ako mag-drive. I'm so sorry wala akong kwenta, you deserve better. Hanap ka na ng iba 'yung sanay mag-drive at kaya maghatid sundo..."

"Tama na Bumbum, okay na ako." Hinihimas niya ang buhok ng jusawa niya, siya 'tong malapit na mag-deliryo sa hospital bed sa sobrang taas ng lagnat, pero mas kailangan pa ata i-sedate itong jusawa niyang maka-react. "Magpahinga ka muna, okay? 'Wag ka na mag-isip ng kung ano-ano."

Kaya nang maging okay na si Irene, umuwi na sila sa bahay nila. Tinititigan ni Wendy si Lexi, medyo takot pa naman siya mag-drive dahil ang daming kamote sa kalsada at hindi naman talaga siya mahilig sa kotse. Basta uupo lang siya okay na ganon. Pero hindi, kailangan niya i-overcome ang fear para next time na may mangyari, ready siya. Pinindot niya ang susi saka sumakay sa driver's seat.

Medyo alog-alog pa brain ni Irene dahil kakagaling lang sa ospital, pero tumino siya bigla nang marinig na umangil ang makina ng sasakyan niya. "B-Bumbum!" Tumingin si Wendy sa jusawa niyang lumabas ng bahay at nagmamadaling lumapit, "What are you doing?"

Hinimas pa ni Wendy ang manibela at inapak-apakan ang gas, "I want to learn how to drive."

"Teka!" Binuksan ni Irene ang pinto. Mao-ospital na naman ata siya sa heart attack na binibigay ng jusawa niya. Hinatak niya paalis si Bumbum at pinatay ang makina.

"Why?"

"Mag-enroll ka sa driving school." Nakakaloka baka mabangga pa ni Wendy si Lexi hihimatayin talaga si Irene.

"I already did, pero I can't wait na matuto baka may emergency na naman."

Hinatak na ni Irene si Wendy papasok sa bahay at ni-lock si Lexi. Tinago niya pa ang susi sa bulsa para hindi na magalaw ni Wendy. "Tsk, Bumbum, I'll be okay na. No need to worry." Pero sa totoo lang ayaw niya lang talaga pahawak 'yung kotse niya.

Niyakap niya siya nang mahigpit at ibinaon ang mukha sa leeg ng Bunbun niya, "Sobra talaga ako nag-alala sa'yo."

Hinalikan niya naman siya sa noo, "I know, pero okay na ako 'di ba? Nadala mo naman ako sa hospital. C'mon, magpahinga muna tayo, I'm still groggy."

"Okay."

Sobrang seryoso ni Wendy sa driving lessons dahil gusto niya talaga matuto. In-ace niya written exam at siyempre may practical exam. Kabado pa siya nung una, pero buti nakalusot sa standards ng officer kaya naman pumasa at nabigyan siya ng lisensya.

Kumakain lang naman si Irene sa dining at biglang nilagay ni Wendy ang lisensya niya sa mukha niya, "Bunbun look, may license na ako."

"A-ah, congrats." Parang hindi pa rin siya kampante.

"Let's go sa mall, ako mag-drive."

"'Wag na, ako na mag-drive."

"Wala ka bang tiwala sa'kin?" Sumimangot bigla si Wendy kaya nag-panic si Irene at tumayo para yakapin siya.

"H-Hindi naman sa ganon, Bumbum, gusto ko kasi pinagsisilbihan pa rin kita."

"Talaga?" Lusot na ba?

"Oo naman."

"Okay, pero ako pa rin mag-ddrive."

At talagang wala siyang takas sa mga kahilingan ng Bumbum niya, "S-Sige na nga."

"Yay!!"

Nas-stress na si Irene agad nasa labas pa lang sila ng bahay nila sakay ni Lexi. Siya pa ang nag-atras bago ibinigay kay Wendy ang manibela.

Inapakan ni Wendy ang gas, "Stop!" Sabi ni Irene na ikinagulat ng nagmamaneho.

"Bakit?"

"'Yung seatbelt mo." Napahawak sa noo si Irene