Chapter 1: Agoi moments

Chapter 1: Natyempuhan kasi si Wendy kasi malungkot at mag-isa sya kaya nung nagkaroon ng komportableng presensya na mapapaglalabasan ng mga hinanakit sa buhay, nakapagpapasaya sa kanya akala nya new chapter na yon. Di ko rin naman sya masisi lalo na maganda si irene.

I think dahil mahirap nga makahanap ng friend sa set since fast paced lahat and since may position si irene sa set kaya medyo intimidated sa kanya yung mga tao. Kaya nung nakahanap sya ng komportable kausap naaliw na sya. Honestly, i do think na alam na ni mother earth na bet na sya ni bagets kaya sya na rin yung umiwas, i mean sya na rin nagsabi na di nya bet mas Bata sa kanya. Feeling ko lang talaga bored sya haha. Madalas.

Happy wenrene day po! Char! Pero sobrang relatable po. Yang mga pa-fall talaga dapat paulit-ulit na ibagsak sa 40th floor sa afterlife as punishment eh.

Chapter 1: sakit naman

Chapter 1: <span class='smalltext text--lighter'>Comment on <a href='/story/view/1542326/1'>Unti-unti</a></span>
irene can be at fault here tho, di naman aasa si wendy kung di lang nagbibigay si madam ng mixed signals. wendy literally shared her karupukan and irene should've taken a hint to avoid being labeled as a ghoster

Chapter 1: bye iiiyak ko lang po sa gedli. happy wenrene day? </3

ps. otor hindi pa tapos wenrene day pwede pang may part 2 hahahaha 😔

Chapter 1: bat po kayo nananakit :( *upvotes

Chapter 1: hayyysss mga pa-fall talaga, minsan na nga lang sumaya eh😢