Chapter 1

February 18, 202X

Dear Diary,

Eto nanaman.

Nararamdaman ko nanaman ang pag ka kulang ko sa aruga.

Sabi nila, the loneliness of being single is heavily experienced especially in the special events that couples get to share.

Pero I beg to disagree.

It’s actually the lunch breaks that your co-worker gets to smile about kasi pinag handa sya ng lunch ng josawa nya ng eggs with ginisang sardines and binalat na pakwan tidbits with love, versus ikaw na cup noodles nanaman at piattos featuring kopiko 360 na blessing na matuturing at mas maswerte ka pa kay Pepito Manaloto na nanalo ng loto if makaka survive pa ang liver at kidneys mo ng kahit sampung taon pa.  

“Wow, Miss Hyorin,  mukhang ang sarap naman ng breakfast lunch na pinagluto ng Mr. Taeyang mo.” Ang hirit ni Joy sa older colleague nyang si Hyorin.

“Syempre no, love na love ako ng asawa ko alam nya kasi fave ko ang itlog, kaya later itlog naman nya ang-”

“Iwww ang jantot naman lunch tih my ears!”

“Wow ha, as if yesterday, you weren’t talking about Crush’s betlog-“

“Mga teh please let me eat in peace!” Ang iyak ni Wendy Saturno, ang ating bida at napa gitna sa dalawa magandang binibini.

“Hoy Joy, tell me nga seryoso ka ba talaga don? Napaka ganda mo gurl, tapos jowa mo mukhang basang sisiw, you have other guys naman courting you, pero bakit sya pa? Kapit ba sa patalim yan? Gayuma?”

“Te Hyorin ayan kananaman, I told you stop coming for Crush.”

“Seryoso beh, I know a mangbabarang, need mo ng awakening? Prayer? Intervention?”

“Hmp! Next topic! Anyways Wendy teh, wala ka pala plano mag celebrate ng 30th birthday mo this weekend?”

Sabay pag turn ni Joy sa short haired ateng nyang malapit na ang kaarawan.

“Oo nga, Wendy I can host sa apartment! Joy diba bumili kapalang nung Bluetooth mic mo? Isaksak natin dali dun sa bagong tv na bili namin sa bahay, kahit tayong tatlo lang, karaoke, inom inom and home made samgy.”

“I love that plan teh, will do bring the mic ako na rin sa drinks! What do you say teh Wends?”

Si Wendy napa simangot at biglang humingi ng paunmahin.

“So sorry guys, di ko pala nasabi ano, uuwi ako samin….uuwi rin kasi si ate Seunghee ko so kumbaga family reunion din yon, which means this weekend dun ko na din cecelebrate birthday ko.”

Napatingin ng matagal ang dalawang babae kay Wendy.

“Sigurado ka ba uuwi ka?”

“Oo nga ate Wends.”

Napatawa tuloy si Wendy.

“Oo naman bakit?”

“Well…kasi sa maga kwento mo diba you hate and dread going home dahil nga sa mga kumare at mga relatives ng mama’t papa mo na atribida and tsismosa?”

“I do.” Pagtango ni Wendy habang uminom ng tubig nya sa tumbler.

“At higit sa lahat, bawat pag uwi mo si mama mo puro reto sa mga lalaki sayo.”

“Welllll, dati ngayon di naman na….”

“Bakit di kapa kasi mag come out sa parents mo teh, kung nga kami ni ate Hyorin na di mo kamag anak tanggap ka namin easily at nakakapagsabi ka pa ng mga hinanakit at desires mo, bakit kay mama, papa at ate mo hindi?” Ang tanong ni Joy kay Wendy.

“Sige, pag nasiraan ako ng bait, eme, di mo kasi gets Joy, very religious ang family ko, si Papa, isa sa very important head ng church volunteers sa town namin and almost lahat sa circle of friends nila prim and proper-“

“And hetero?” Sabay sabi ni Joy.

“Very hetero and straight, sila don, sa tingin mo bakit kahit mahirap and ang taas ng cost of living sa Manila, dito ko parin napili mag work?”

“Wendy kain na, Joy tama na din yan, iba iba kasi tayo ng kinalakihan, so you should respect as well if Wendy cannot come out right now sa parents nya, also Wendy just enjoy don ha? If you need us one call away lang kami.”

“Thank you Ate Hyorin.”   

“Sorry din Ate Wendy, I love youuuuu.”

Ang bunso ng Appler work besties, hugs Wendy at kisses her cheek repeatedly with affection.  

“Hello, guys.”

“H-Hi boss!” Ang Appler girls sabay sabay tumayo as their boss, Taeyeon