KARINA 

2 days nalang before the medical mission ng Med to be together with Yulje Hospital.

That means 2 days kong hindi makikita si Miloves.

Kaya naman, tomorrow inaya ko siyang maghangout sa apartment and dinner na rin.

Ang lakas ng loob, kahit hanggang ngayon kinikilig parin ako sa pa I miss you niya

 

Today I need to talk to Jeno regarding sa naudlot kong rejection sakanya, dahil nga natalo sila and sa kilig ko na rin. 

Ilang araw kaya akong nabaliw. Kulang nalang gawin kong wallpaper yung message ni Miloves.

After pala nung missing each other moment namin, hindi parin kami bumalik sa dati naming routine

Busy parin kasi sila, idagdag mo pa na hindi ko alam kung paano siya haharapin

Baka pag nakita ko siya bigla akong lumuhod

Charot lang 

Actually, free na sila ngayon from their org thingy. Pero I decided na bukas na siya harapin kasi nga I need to solve my Jeno dilemma first. Para tomorrow iaanounce ko na sakanila na wala na si Jeno sa picture and ready na ako sa exciting part namin ni Miloves.

Syempre kila Rille at Makkoy ko lang sasabihin yung last part.

Pero ayun nga, I don't want to wait for another game ni Jeno or any invitation from him, baka kasi matalo nanaman
 
I will ask him na today, a very normal day

Para wala ng iba pang pwedeng mangyari. Hopefully.

 

Hinihintay ko na si Je dito sa may garden malapit sa gym 

Ang daming flowers ditooo, Syempre garden duh. 

Pero maganda, perfect spot for dates. 

Kaya for a change dito ko napiling manakit. 

Sorry Je dito kasi walang masyadong tao.

 

Ilang minuto ang lumipas, nakita ko na siyang palapit saakin. Naka black shirt and jersey shorts.

Pogi talaga oh, cute pa ng smile. 

Very boyfriend material. Hindi nga lang for me dahil gay for Win na talaga.

"Sorry, naghintay ka ba ng matagal?" Tanong siya as he sat down sa tabi ko

"It's okay, kakarating ko lang rin"

medyo

"So what's up? Ano yung gusto mong pagusapan?" 

Ay diretso agad, kamustahan muna pwede? 

Pero baka mas better 'to, para mabilis matapos

 

I looked at him.

Parang nagungusap mga mata niya. Pero malay ko kung anong gusto sabihin. Basta yun.

Ahhh! ang hirap pala!

Napaiwas tuloy ako ng tingin.

"Karina?"

Wait lang Je nawala yung tapang ko.

"Uhmm, Je" hesitant kong sabi

"Hmm?"

"Ano. I really think na ano" 

Sige Rina ano ka ng ano.

"I think you're a good guy"

Shuta ang cliche. 

Pero real naman, good boy naman tong si Je

Bahala na!

"Pero I don't think you should continue courting me na" I continued.

AYAN NASABI KO NA!

 

Natahimik lang kaming dalawa.

Ako naghihintay ng reaction from him

Jeno, on the other hand, looks like nagiisip. ewan.

Kabado malala is me. 

Ngayon ko narealize yung importance ng maraming tao. 

Paano kung bigla akong i-wrestle nito. 

Charot, mabait naman to

"Bakit?" 

Ay ang million dollar question, juskoo.

Why?

Why not!

"Uhmm kasi ano, I don't think ano" 

Eto nanaman ako sa ano.

"I don't think I can reciprocate your feelings for me" sabi ko nalang 

Ayaw ko kasi kay Je unang umamin na may gusto ako kay Miloves.

 

"Do you like someone else?" 

Ay another million dollar question. 

Pwede po bang pass?

 

Hindi ako sumagot. 

Wait paano ba 'to.

He suddenly smiled.

Luh?

"Never mind, I think I know naman na the answer"

Hu? 

Ganun ba ako ka-obvious?

"Halata naman" 

HALLA REAL?

Bakit parang hindi feel ni Miloves?!

Magsasalita palang ako ng bigla siyang tumayo

Wait lang, anong nangyayari?

Hindi ko alam kaya tumayo narin ako.

"Yun lang sasabihin mo Karina?" 

Lito akong tumango

"Okay"

He's hesitant to leave

"Kaya mo na ba magisa or you want me to walk you home?" 

Halla Jeno. Huhuhuhu.

"Kaya ko na" I smiled. 

He smiled back, pero hindi umabot sa mata niya.

"Mauna na ako"

tuluyan na niya akong tinalikuran.

"Je!" Tawag ko sakanya kaya napatigil naman siya sa pag lalakad.

"Sorry"

"You don't have to, it's not your fault" hindi niya ako hinarap when he said that. 

May sinabi pa siya after, but hindi ko na narinig.

Nakahinga naman ako ng maluwag ng umalis na siya. I don't know anong nafefeel ko ngayon.

After kong mag stay for like an hour, tamang titig lang sa mga flowers, I decided to walk na pabalik sa apartment

Medyo madilim narin kasi.

Tamang lakad lang ako ng biglang umambon

Great

Naghanap ako ng payong sa bag. Pero kung sinuswerte nga naman, WALA.

"Makkoy! Hindi nagbabalik ng gamit!" 

Hiniram niya kasi kanina dahil mainit raw. Tapos nakalimutan na niyang ibalik.

Nagcontemplate pa ako if sisilong muna or hindi na.

Ang ending binilisan ko nalang ang lakad. 

Tutal ambon lang naman

 

 

 

Ang akala ko.

Nasa may open space na ako ng campus ng biglang bumuhos ang ulan 

Nag hanap ako ng masisilungan pero wala na.

Locked na rin yung buildings malapit dito.

Stupid Rina! kanina kasing meron shed hindi ka pa sumilong!

May mga pakonti konting dumadaan na may payong. 

Yung iba, tinitignan pa ako

Hindi po ako nag sesenti, wala lang po akong payong. 

Baka want niyong magpahiram.

Hindi ko na ininda yung ulan at tumakbo nalang. Sana may masisilungan somewhere.

Buti nalang nasa kaloob looban ng bag ko yung phone at wallet ko so medyo safe sila doon. Hopefully.

 

Medyo nakikita ko na yung Gate, kaya nafeel ko na yung saya.

Pero syempre panandalian lang ang lahat

Hindi ko alam paano or bakit

Bigla akong nadapa.

Literal na nakadapa.

Hindi naman masakit parang kagat lang ng cocodile.

Grabe na to. 

Dapat bukas kami na ni Miloves, pambawi sa kamalasan ko today. 

 

Bago pa ako fully makatayo, biglang may cute na payong na bumungad saakin.

Peppa pig yung design, tas ang liit liit.

"Use my umbrella" sabi nung cute na baby girl saakin habang inaabot ang cute niyang payong.

Nakarain coat siya at boots, all pink

Wow complete ang outfit niya, sana all

Then narealize ko kasama niya mommy ang kanyang Mommy. They are currently sharing one umbrella. 

"Take it" sabi ulit niya with her baby voice.

"Take it po" ulit ng mommy niya, ata.

"Take it po"

Halla ang cute.

Kinuha ko yung payong kahit no need na. Maliban kasi sa malapit na ako sa apartment, basang sisiw narin naman na ako.

Baka kasi mag tampo ang baby na ito.

"Thank you baby" sabi ko as I open her umbrella para gamitin.

Ang liit ng payong, pero thankful ako. 

Buti pa 'tong bata mabait! Charot!.

Tamayo narin ako fully, kanina kasi nakaluhod