“Hi.”

“Hi.”

Hindi pa man niya nakikita kung sino ang dumating ay alam na alam na ng puso niya kung sino iyon. Maramdaamn pa lamang niya ang presensya nito ay agad nang nagwawala ang kanyang puso.

Ilang minuto rin silang binalot ng katahimikan bago siya nagdesisyong magsalita. Hindi na niya maarii pang palagpasin ang pagkakataong iyon. She had to clear things up between the two of them. Tatlong buwan na siyang naghihintay, hindi na niya kaya pang tiisin ang kanyang nararamdaman.

“Heechul.” Tawag niya sa bagong dating na noon ay nakaupo na sa kanyang tabi.

“Hmmm?” he reached for her hand and held it tightly, with their fingers sweetly entangled, as if they were one.

Sinipat niya ang magkahawak nilang kamay at kasabay niyon ay ang unti unting pamumuo ng mga luha sa kanyang mga mata na agad din naman niyang napigilan.

Ilang buwan na rin ang nakalipas nang unang beses silang nagusap ng lalaki sa hardin n aiyon at hindi niya nagugustuhan ang idinidulot sa kanya ng walong salitang binitawan nito noon. Mga salitang hanggang noon ay nakakatatak pa rin sa kanyang puso.

I’m giving you the permission to fall in love with me.

Inilipat niya ang tingin sa nakaguwapo nitong mukha. His eyes were gleaming under the beautiful setting sun. His soft hair was freely dancing with the cold wind as he stared at the slowly darkening sky.

“What you told me three months ago..” She sighed. “Were you really serious about that?”

Nilingon siya ng lalaki at lalong magsirko ang kanyang puso nang makita niya ang sinseridad sa mga mata nito. “If you’re talking about giving you permission to love me, yes, I was more than serious when I said that.”

Muli nanamanng nagbadya ang mga luha sa kanyang mga mata, maigi na lamang ay may suot siyang salamin noon kaya malamang ay hindi iyon napansin ng lalaki.

“Why did you say that?”

“Maybe because I want you to love me.” Ibinalik ng lalaki ang atensyon sa langit na ngayon ay tuluyan nang binalot ng dilim.

Her tears started to stream down her cheeks as she watched him stare at the starry night sky, he put his earphone on and started humming. His voice was lingering in her mind, her heart at hinihiling niya na sana ay habang buhay na iyong manatili roon.

Tagumpay ka Kim Heechul. Mahal na nga kita. Nagawa mong agawin ang puso ko ng walang kahirap hirap. You made me love you by just staying beside me and I’m afraid that I’m starting to love you more than I should. Natatakot din akong baka dumating ang araw na hindi ko na kayaning bitiwan ka pa, kaya ngayon pa lang ako na mismo ang lalayo. I love you Heechul.. too much and I’m not gonna cling on that one-sided feeling anymore… I’m gonna have to say goodbye Hee… 

“Did you say something?” Agad niyang pinunasan ang mga kanyang mga luha nang bigla siyang nilingon ng lalaki.

“Wala. Wala.” Pagsisinungaling niya. “But can I ask you one more question?” hindi na niya pa inantay ang sagot ng lalaki at nagpatuloy na lamang siya sa pagsasalita. “What would you do if I suddenly left? Yung tipong walang paalam.”

“Nothing.”

Ouch.

“Why?”

“Because I know that you’ll come back.”

“Pano kung hindi?”

“Wala pa din akong gagawin.”

Typical Kim Heechul.

Pilit siyang ngumiti upang maitago ang sakit na kanyang dinaramdam.

“Ganun?”

“Hindi naman kasi kita hahayaang umalis.” Pagkasabi niyon ay lalong humigpit ang pagkakakapit nito sa kanyang kamay.

“Why?”

Please say it Hee…please…just three words…and I will not leave…I’ll stay with you…forever.

“Because I can’t imagine my life without you in it anymore.”

Napakasimple lang ng hinihingi ko sayo Heechul, bakit hindi mo iyon maibigay sa’kin?

The words that he said were beautiful, maybe beautiful enough to make her stay pero bakit hindi iyon matanggap ng kanyang puso? Her heart was being stubborn and will only accept three words, three words that could stop her from leaving.

She tried to put a fake smile on her lips again but she failed, mas nangibabaw sa kanyang sistema ang self preservation at katigasan ng kanyang puso.

“Saglit lang ha? May kukuhanin lang ako sa loob.” Pagdadahilan niya. Ang totoo kasi ay hindi na talaga niya kaya pang ikubli ang sakit na hindi naman niya alam kung saan nagmumula at ayaw niyang makita siya ni Heechul na nasasaktan, at least not on their last night together.

Nagsimula na siyang magmartsa papasok sa loob ng café at laking gulat niya nang bigla na lamang sumulpot ang isang pares ng lalaki at babae sa kanyang harapan at hinarang siya. It was her friend, Ivy and the man she used to love and the actual reason why she’s being selfish and stubborn, Leeteuk.

“Ano yung mga pinagsasasabi mo dun? Nasisiraan ka na ba ng bait? Ano nanaman ba yang pinaplano mo?” sunod sunod na tanong sa kanya ng kaibigan.

Lalagpasan na lamang sana niya ang dalawa kung hindi lang siya pinigilan ng mga ito.

“Were you eavesdropping?” inis na tanong niya sa dalawa.

“Yes, we were and I want you to explain to us what was the meaning of all those craps that you said there.” Kitang kita niya kung paanong punuin ng inis ang mga mata ng kanyang kausap kaya naman wala na siyang nagawa kung hindi ang tumiklop.

“I’m going back to US tomorrow. Happy? Now let me go.” Pilit siyang kumawala sa pagkakahawak ni Leeteuk sa kanyang braso pero hindi pa rin siya nito pinakawalan.

“So you’re just gonna leave without even telling my friend?”

“I will, if he won’t say what I want to hear.”

“Aren’t you being a little selfish here?”

“I know.” Tinitigan niya ang lalaking nakatayo sa kanyang harapan. “I know, but I have no choice.”

“You have a choice, ayaw mo lang pansinin.”

“Like what Leeteuk? Like what? Tell me the choice I have kung san hindi na ako makakaramdam ng sakit na naramdaman ko noon.”

Akmang sasagot pa sana ang lalaki kung hindi lamang ito napigilan ng nobya.

“Wala na talagang makakapigil sa’yo ano?”

“Meron. Kakasabi ko lang diba?”

“Do you really want him to tell you that he loves you?” tanong naman sa kanyang muli ni Leeteuk.

“Yes.”

“Then give him a chance.”

“Tonight is his last chance.”