Seulgi's POV

3am ng madaling araw ng nagising ako sa ingay na narinig ko sa labas.

lumabas ako para tignan kung ano yon at nagulat ako sa nakita ko.

"Sino ka!?." sigaw ko sa babaeng pinupulot yung lata ng biscuits na nahulog niya.

hindi siya nagsasalita kaya pinagbantaan ko na siya.

"hindi ka talaga magsasalita sisigaw ako dito ng may magnanakaw?." mula sa pagtalikod niya humarap ito sakin at nakilala ko kung sino yung babaeng nasa harap ko ngayon.

siya yung diwata sa kagubatan hindi ako pwedeng magkamali pero teka? may diwata bang nakapantalon at nakahoodie?...

"hindi ako magnanakaw." natulala ako sa malumanay niyang pananalita at lalo sa taglay niyang kagandahan napaka-amo ng mukha niya.

"ako nga pala si Joo Hyun." pagpapakilala niya ngumiti siya ng pagkalambing-lambing sakin at hahawakan na niya sana yung kamay ko ng makaramdam ako ng hilo.

---------------

"Seulgiyaaaaahhhhh..." napabalikwas ako ng bangon sa boses na narinig ko sa kung saan.

"tinawag mo ba ko?." tanong ko agad kay Jeongyeon pagbangon ko.

tinanggal ni Jeongyeon yung headphone niya. "ha?."

"kako tinawag mo ba ko?." pero umiling lang siya.

kung hindi siya? sino yon? kaninong boses yon?.

"tulog ka ulit pre baka makita mo na kung sino yung tumawag ng pangalan mo." sabay kindat niya sakin kaya binato ko siya ng unan.

"baliw!." sabi ko sabay shield ng unan kasi binalik niya ulit sakin yung unan na binato ko.

panaginip lang ba yon?. di ko na pinagtuunan ng pansin yung panaginip na yon bagkus ay bumangon na ko at nag-umpisang magwarm up.

"ah! ang sakit ng batok ko." daing ko dahil sobrang sakit talaga.

"baka high blood ka lang? inom kana ng gamot." nginuso ni Jeongyeon yung vitamins na nasa loob ng lalagyan ng pouch niya.

"alam mo tang ina mo! laklakin mo yang vitamins mo!." napatawa naman s