Two people who met at the bridge.

 

 

Until finally she mustered up the courage to end her sufferings.

 

"Let's break up."

 

Red fell silent after she said those words.

 

"Tapos na ang three months. Hindi mo nagawa ang goal mo. So bakit kailangan pa natin ituloy?"

 

"Because it was filled with memories and I don't want to lose them."

 

"Memories? Akala ko ba hindi ako special sayo?"

 

"That's not true." Kahit na alam niyang hindi na niya mababawi iyon.

 

"What's the truth? I don't know what's real anymore. Ang galing mo kasing magmanipula eh~"

 

Hindi niya alam kung anong sasabihin para pigilan siyang lumayo.

 

"I like you." Tumingin siya sa mga mata ni Zayne na parang nangungusap.

 

"Ang tagal kong hinintay na marinig sayo yan. Pero sorry kasi ayoko na magpaloko sayo."

 

Kinuha niya ang camera na hawak ni Red at tinapon niya yun sa tubig.

 

"Please lang kung gagamit ka ulit ng tao para sa natapakan mong pride. Make sure she's not helplessly in love with you."

 

Pag-alis ni Zayne kinuha ni Red ang phone niya upang tawagan si Drew.

 

Pero hindi siya sumagot kaya hinahanap na lang niyang mag-isa yung camera habang umiiyak.

 

Maya-maya pa may naapakan siyang madulas na bato kaya na-out of balance siya at napaupo siya sa tubig. Dahil doon nahawakan niya ang camera. And tears started rolling down his cheeks.

 

"Thank you for trusting this cowardly person."

 

Binulong lang niya iyon pero sapat na ang lakas nun para kumabog ng mabilis ang puso ni Zayne.

 

Yes, I'm sorry if I'll worry

But no, I won't leave you, no

Through the good times and bad times

I'll go through them all with you, oh, oh-oh-oh

 

Nanatiling nakatingin si Red sa kanya habang tumutulo ang luha niya.

 

Paninindigan kita, oo

Kahit alam kong, tayo'y magbabago

Magmula umpisa hanggang dulo

Paninindigan kita

Paninindigan kita

Paninindigan kita, oh

 

"It's really fun to watch people fall in love." Bulong niya sa sarili bago kinanta ang last chorus.

 

For what its worth; I will stand by you

The whole of me is here, now to love

Winter may come I'd still belong to you

For what it's worth; I will stand by you

The world can burn and crash, but not my love

Summer may end, you'd still belong to me

With care, I will take you (I'm gonna stand by you)

I'm gonna stand by you, oh

 

"Ika'y iingatan ko"

 

(Shan: I'm gonna stand by you)

 

"At aalagaan ko."

 

(Shan: I'm gonna stand by you)

 

"Kung andito na rin tayo~ For what its worth; I will stand by you~"

 

 

******

 

 

Zayne's been rolling and tossing herself on the bed for one hour now and screaming internally under the sheets whenever she repeats the voice clip sent to her this morning. She still can't believe they're officially together. Kahit na dapat sa mga oras na ito ay nasa labas na siya at tumatakbo.

 

**KKT/00:55 A.M

 

Red: Gising ka pa?

 

(one minute later)

 

Red: Ah, tulog ka na. Sige. Sweet dreams.

 

(three minutes later)

 

*sends a voice clip*

 

[Hello, sorry di ako makatulog. Before I can sleep with just one bottle of beer. Pero ngayon ayaw tumalab. Nakakadalawa nako. Hmm... Luh malapit na mag-Red time-]

 

*sends another voice clip after 1 minute*

 

[Nag-wish lang ako hehehe pero di ko sasabihin sayo yung wish ko. Sige na nga, goodnight na... *mumbling* I love you-] hearing that for the nth time made her squeal again before she heard two knocks on the door.

 

Bumangon siya sa kama at nagmamadaling sinuot ang running shoes niya bago lumabas ng kwarto. Kung saan nakita niyang naghihintay sa may hagdan ang Ate na seryoso ang mukha habang nagbabasa ng newsletter sa kanyang email.

 

"Ate, bakit ang aga-aga nakakunot yang noo mo?"

 

"Wala."

 

Young won Group Director Hwang Charlotte is the newest President of the top conglomerate!

 

Magkaibang pagkatawag at pangarap ang naging dahilan ng divorce nila. Their Mom is a heiress while their Dad is a traditional painter whom they both followed. Kaya minsan hindi maiwasan ni Cali na mapaisip at mangamba para sa future nila ni Ada.

 

Matapos nilang tumakbo nagtungo sila sa isang all-day breakfast restaurant sa gitna ng park.

 

"Kailan ang balik nila?"

 

"Si Auntie two days from now pero baka mapaaga; Si Dad mga three days pa siguro." Tumingin siya sa kapatid na nasa harapan niya at kasalukuyang naglalagay ng syrup sa pancake. "Why?"

 

"Ate tingin mo papayag si Dad kapag sinabi kong gusto ko na maging independent?"

 

Kumunot ng bahagya ang noo ni Cali pero naiintindihan niya ang ibig nitong sabihin.

 

"Are you planning to live with Red?"

 

"Paano mo nalaman?" Bulong niya sa sarili.

 

"Ginawa ko na rin yan nung college." Ngumiti siya. "And it's not the best time of my life."

 

"Bakit naman?"

 

Hindi sumagot si Cali kaya binalik ni Zayne ang topic sa kanila.

 

"Anyway, sabi niya babalik na raw siya sa Korea after ng project niya dito."

 

"Bakit ganyan ang mga DeMarcus?"

 

"What do you mean?"

 

Sinubo muna niya yung balat ng chicken bago sumagot.

 

"They always have planned."

 

"Tapos feeling mo hindi ka kasama doon?"

 

"And she would always peel the chicken skin for me and set it aside."

 

"Mala Popoy at Basha naman pala kayo."

 

"Don't say that!"

 

Natawa na lang si Zayne pero alam niyang may malalim na ibig sabihin ang reaksyon ni Cali.

 

 

******

 

 

Halos mabali ang leeg ni Red kakatingala sa landscape painting sa ceiling habang iniisip niya kung bakit kasi kailangang ilagay iyon doon tapos bigla niyang naramdamang may humawak sa kanya.

 

"Ang cute mo."

 

They're on a museum date today as suggested by Zayne.

 

"Paintings on the ceiling should be enjoyed this way." Hinila niya si Red papunta sa bench na nasa gitna ng art museum na iyon.

 

"Wow." Yun lang ang nasabi niya matapos niyang makita ng buo ang painting.

 

"Nasubukan mo na bang gumawa ng ganito?"

 

"Hindi pa at wala akong balak."

 

"Bakit?"

 

"That's not my forte. Minimalist ang medium ko."

 

Suddenly his phone beeped.

 

"I need to take this call." Tumayo siya at medyo lumayo ng kaunti sa bench.

 

Pagbalik niya doon agad napansin ni Zayne ang hindi niya maipintang mukha.

 

"Is it work? Do you need to go?"

 

"No. Omma called me. Pinapapunta niya ako sa death anniversary ni Samchon."

 

"Pupunta ka?"

 

"Depende kung may ipapadala siyang ticket." Tumawa siya ng bahagya.

 

"Siya ba yung may anak na kamukha mo daw?"

 

"Oo. Pero hindi ako naniniwala."

 

"Bakit naman?"

 

"Sa lahat ng apo. Siya ang pinakapaborito kasi genius musician." Ngumisi siya. "But why does he have to call me a monster and cursed child if he's gonna remember me after looking at her?"

 

"Diba pa ba humingi ng tawad ang Lolo mo sayo?"

 

"He did. But it's up to me if I'll forgive him or not."

 

"Yeah, in your own time, Riddle." Nang mabanggit niya ang first name nito biglang na-conscious si Red kaya agad niyang tinakpan ang birth tag niya. Lagi niyang suot iyon at never niya pang tinanggal magmula ng ilagay sa kanya yun ng Mommy niya. Kaya naman napangiti si Zayne dahil ngayon alam na niya kung gaano kahalaga yun sa kanya. "Can I call you Bugsy from now on?"

 

"Bugsy? Bakit parang pangalan naman yata ng aso?"

 

"No. It's from Riddle."

 

"Huh? Paano?"

 

"Tagalog ng Riddle... Mas panget kung tatawagin kitang Bugtong kaya para cute Bugsy na lang."

 

"Ikaw." When he looked away Zayne reached for his hand.

 

"Tsaka next time just hold my hand like this."

 

Matapos niyang sabihin yun tinayo na niya ang kasintahan at naglakad sila palayo doon.

 

 

******

 

 

That night, Cali was on h