Bago pa ako makapaglakad towards Winter, hinigit na ako ni Yeji. Hinawakan na rin niya ang ulo ko nang itry ko pang lingunin si Winter na hila-hila naman ni Giselle. “What’s her problem ba?”

Pinasok ako ni Yeji sa guest room nina Hyunjin. Nang makaupo ako ay kumatok si Yuna para mag-abot ng glass of water. Yeji hands me the drink naman before leaning against the wall, “Calm yourself muna, Rina.”

Nagpakawala naman ako ng frustrared sigh, “I was calm while talking to Felix tapos bigla siyang gagano’n?!”

“C’mon Rina, you know Winter the best. Alam nating she can’t do that na sadya sa’yo.”

“We didn’t know na she can until she did!” Pumikit na muna ako, clenching my fists. I try to pacify myself. Ayaw ko namang maextend pa kay Yeji ang sama ng loob ko. Okay na ‘yung I had to deal with Felix pero ang sumabay pa si Win? er lang talaga ng mood.

Nakakainis! Why would she even listen to that song knowing na it was used to pick on me? Mukhang nabasa naman ni Yeji ang iniisip ko dahil sa biglang pagkunot ng aking noo, “Malay natin baka Win’s trying to understand the meaning of the song noong huli n’yang iplay sa phone niya. Halos wala pa nga sa chorus diba?”

“Still! She should’ve been careful. Alam niya naman what kind of pain I went through with that song.”

Tumango namana si Yeji, tsaka lang ako uminom from the glass. “Chill ka na ba?”

“Yeah. Sorry for being petty.”

“Never naman naging petty ‘yan. It’s your feelings, Karina, of course that’s valid.” I nodded na lang before standing up. Inakbayan na rin ako ni Yeji. Feel niya siguro anytime masusugod ko either si Winter or si Felix.

Natanaw ko na si Winter sa working space naming dalawa. Dito kasi kami nilagay sa may patio dahil gumagamit kami ng apoy. “Kalmahan mo lang okay?” ako na nag nag-alis sa braso ni Yeji from my shoulders. Bakit ko naman sila pagsa-sayangan ng energy? Deserve ba nila na pansinin ko pa sila after what happened?

Bago ako umupo, hinintay ko munang mag-angat ng tingin sa’kin si Winter. Minake sure ko talaga na makikita niya nang malinaw ang pag-ikot ng mata ko. Narinig ko naman ang bahagyang pagtawa ni Yeji sa likod. “Sige na, go na. Harmless ako,” tiningnan niya muna ako na parang naninigurado na hindi makakalbo si Winter tonight.

Sure ka?

Oo nga.

Behave ka!

Pati tuloy siya nairapan ko. Thinning na ang patience ko, Yeji! Tinap niya naman muna ako sa balikat bago siya umalis.

Ito namang teammate ko, agad na tumabi sa’kin. Hindi pa nga kami bati! “I admit na careless ako do’n. Sorry for hurting your feelings, Rina. How can I make bawi?” Tinitigan ko lang si Winter na nakayuko habang nagtatanggal ng webbing ng gluesticks. Nanahimik lang ako then tumayo to gather pieces na wala pang masyadong progress.

Ramdam ko naman ang ‘di makapaniwala niyang tingin sa’kin. Bahala siya d’yan. Now and then ko siyang iniirapan ‘pag nagtatama ang tingin namin. Siya naman, napapascoff na lang bago maglihis ng line of sight.

Wala naman talaga sa’kin ang atensyon niya; nasa ginagawa ko. Lahat ng galaw ko may pressure, kaya minsan malakas ang tunog dahilan para mapatingin siya sa gawi ko. Nanggi-gigil na kasi ako rito! Parang wala kasi talaga siyang balak manuyo. Papalipasin lang ba niya ‘tong inis ko towards her? Lalo akong naiinis, Winter! Hanggang sa maipit ako ng pliers nang icut ko na ‘yung wire dahilan para mapasigaw ako.

Mabilis namang sumulpot si Yeji at Giselle sa pwesto namin, “Oh sino naunang sumuntok?” Tinuro naman agad ako ni Winter, “’Yang kaibigan n’yo, nakikipagbuno sa materials.” Ah gano’n? Tumayo naman ako at naglakad towards her, “Talaga, Winter?” titig ko sa kanya.

Amused lang kaming pinanood nung dalawa. Tumayo na rin kasi si Winter, “Totoo naman ah? Kanina ka pa nagdadabog d’yan habang gumagawa.” Nakita ko naman si Giselle na lumapit sa working area ko, “Magbati na nga kayo! Ang pangit na pareho ng gawa n’yo!” Nagbato siya kay Yeji ng samples ng gawa namin pareho bago bumalik sa loob ng bahay. Perfectionist kasi si Yeji kaya medyo napayuko kami ni Winter.

Hinila niya ang mga kamay namin ni Win bago ito pagsalikupin. Syempre, pipiglas kami pareho pero nagbehave naman na kami nang pandilatan kami ni Yeji. Ramdam ko na rin ang paghigpit grip niya sa wrist ko.

Pinaupo niya kami sa ilalim ng mango tree dito sa may patio. Sakto naman ang pagbalik ni Giselle na may dala ng first-aid kit. Nasugatan nga pala ako. Epal kasi nitong si Winter, nakalimutan ko tuloy. Tuloy pa rin ang sugat sa pagdurugo.

“Ayusin n’yo ‘yan. Walang babalik do’n hangga’t ‘di kayo okay.” After that, umalis na sila. Bantay-sarado pa rin kami kasi kita nila kami dito from the courtyard. Agad namang binuksan ni Winter ang first-aid kit. “Hindi ko na kasalanan kapag nagkawrinkles ka sa noo pagtanda ha.”

Inirapan ko lang siya. Ang husay naman niya para kausapin ako casually na parang walang nangyari?! Nagpangalumbaba na ako after crossing my legs. ‘Di ko talaga siya tinitingnan, “’Di pa ba sumasakit ‘yang mata mo?” lumingon ako towards her para pagtaasan siya ng kilay. Careful naman niyang kinuha‘yung nagdurugo kong kamay na binuhusan niya ng water.

Nilinis niya ‘yon nang mabuti at inapplyan ng ointment bago icover ng sterile bandage, “Okay na po ma’am. Ngiti na lang po sana ang payment.”

Tapos gagamitin mo pa laban sa’kin ‘yang healthy mong gums?! Palibhasa kasi kabisado mo na ako. Alam na alam mo na kung paano