After dinner, nakasabay ko pa si ate na nagmamadaling umakyat sa room niya. Hinarap niya sa’kin saglit ang kanyang phone, “Rina!” tinanguan at nagwave ako ng hi sa boyfriend niya; kuya ni Winter.

Buti na lang naalala ko na balak ko nga palang kausapin si Tita. Nabother din kasi ako sa question ni Ning kanina regarding our life after SHS. Balak ko kasing itake ang Sociology as my pre-law major. And since October na, start na ng pag-aayos ng requirements for college entrance exams. I need Tita’s opinion sa schools I have in mind; she’s a circuit court judge kasi. Naalala ko tuloy noong may homework kami sa PhilGov which is an ice breaker question lang naman, siya ang tinakbuhan ng buong section para sagutin kung bakit Igg. na ang inilalagay na title noun sa names ng politicians and justices.

Kgg. kasi ang gamit before sa mga name plaque. Pwede naman daw na si Winter na lang ang magtanong, need pa raw ba talaga naming puntahan siya sa house nila. Yes tita, ang sarap kayang magrest sa house n’yo! Anyway, diretso n’ya lang kaming sinagot dahil magrereview pa raw siya ng decisions. “Hindi naman kasi lahat ng politiko at justices ay kagalang-galang. Pero dahil likas tayong marespeto as Filipinos, iginagalang pa rin natin sila.”

“Si tita ang chinat ko, bakit ikaw sumagot?” si Winter kasi ang bumungad sa’kin. Call lang naman dapat, bakit may pavideo pa siya? “Sawa na rin ako sa mukha mo, 'no! Gusto ka raw makita ni mommy pero wait lang may kausap pa siya eh.” Tumango na lang ako, “Bakit ka ba tumawag?”

“’Di naman ikaw topic namin, don’t worry.”

“Sus, ayaw pa sabihin,” narinig ko naman ang pagtahol ng aso nila Win. “Tahulan mo muna si Aki dali tapos sasabihin ko na sa’yo.” Binaba niya kaunti ang phone para makita ko ang middle finger niya. Ang cute ni Winter, 19 years-old na naka-SpongeBob pjs, “Ayaw na kitang kausap!” Kinatok niya si tita sa room nito para ibalik ang phone. “Ininis mo na naman ‘no? Nakapout eh,” tinawanan ko na lang si tita. Totoo naman eh.

Tinanong niya ako kung bakit hindi na raw ako napupunta sa bahay ni ate; ang sabi ko na lang ay late na rin kami madalas umuuwi dahil sa performance tasks. Nagrant naman siya about that arrangement sa curriculum, malapit na raw niyang tawaging tenant lang sa bahay si Winter dahil umuuwi na lang ito para matulog at kumain. Si mommy rin, boarders na sa bahay ang tawag sa amin ni ate.

Ang payo naman niya regarding my pre-law major, noong time raw nila hindi naman masyadong importante kung ano ang undergrad. Mas okay pa nga raw na science related ang major para may alam ka about those cases since ‘yun ang mahirap gamayin. Sa universities naman na pagpapasahan ko ng application form, ang sabi niya magpasa kaming magkakaklase sa lahat ng maisipan namin. Pero kung makakapasa raw ako sa mga gusto ko at mahihirapan akong mamili, magresearch raw ako about the universities then choose according sa compatibility with my study habits and principles.

I’ll try picking a science-related major as a first choice then Sociology as the second. I’ll consult mommy which na lang since she’s a physician naman.

“Ay tita, wait.”

“Yes, dear?”

“Ano pong gamit n’yong laundry detergent?” tinawan niya lang ako. ‘Yung sa the rest of the family members lang ang sinabi niya, secret na raw ang gamit niya for Winter. Ayaw raw kasi ng bunso niya na may kaamoy.

Pa-special talaga kahit kailan! Buti na lang cute siya! “Kausapin mo pa ba si Winter?” bumaba kasi si tita papuntang veranda. Tinapat niya kay Winter ang camera, na pinapakain si Aki. Syempre nagscreenshot na ako. Pambati for her next birthday, chos! Buti na lang ‘di masyadong maalam si tita sa moves ng kabataan ngayon. “’Di na po. Malapit na po kaming magsawa sa isa’t isa.”

Kulang na ang damit ko for the overnight; nagsayaw pa kasi ako with Chaeryeong kanina para ipakita sa officers ang choreography na ipre-present namin for the UN event. Naiwan ko pa ang badminton shorts ko sa bahay kaya I’m here walking with Yeji ngayon papunta sa apartment niya. Sports leggings lang daw ang extra niya na pwede kong ipanglaro. Go lang.

Naupo ako sa bed niya habang naghahanap siya sa closet, “Alam ba ni Winter na you and Ryujin are talking?” napatawa naman siya bago lumingon sa’kin. “Feelings mo nga for Winter hindi niya alam eh, ‘yung amin pa kaya ni Ryujin?”

“’Wag mo ngang nililihis ‘yung topic! Exclusive na ba kayo ni Ryu or pwede pa mag-entertain ng iba?” Nag-isip naman siya for a bit, “Wala na kaming room for others pero not verbally affirmed na exclusive kami. Basta nagkakaintindihan na kami roon,” binato niya sa’kin ang damit niya. “So label na lang ang kulang? ‘Wag ka magmadali ha, may pagka-ewan rin si Ryu, pwede ka pa magbago ng isip.” Tinawanan lang ako ni Yeji bago hilahin patayo.

Nagpunta na ako sa cr niya para magpalit, “Bakit raw ‘di pa niya sinasabi kay Winter?”

“Binalaan daw kasi siya ni Win na bawal galawin ang girls ng HUMSS.”

Paglabas ko sa cr, sabay kaming humarap ni Yeji sa full-length mirror niya para magtie ng hair, “Ikaw, you really don’t want to tell Winter?”

“’Di naman ako seseryosohin no’n if ever I tell her.”

“Lagi mo kasing iniinis.”

“Ang cute kasi ng reactions niya.”

“Bahala ka, kapag ikaw naunahan, ‘wag kang iiyak ha.”

“Yayain ko na lang kayo uminom.”

“Gago.”

“Treat my broken heart!”

Nakasakay na kami sa jeep, tuloy pa rin si Yeji sa Winter agenda niya. Dapat yata ‘di ko na naopen ‘yung topic about her and Ryujin. “Since when mo nga naconfirm na bet mo siya?”

“When we held an acting task sa CPAR tapos siya ang opening act.”

“Grade 11 mo pa alam?!”

“Ano, nakapagwarm up ka na ba?” nakapagpalit na si Winter into her usual badminton outfit. Siniko naman agad ako ni Yeji, “Bakit ba ang sama mo kay Winter?” Ayan, kaya medyo ang taray ko kay Yeji before kasi pout ka nang pout sa kanya! “Pansin mo rin pala Yeji, ‘no?”

Lumingon kami ni Winter sa entrance ng covered court. “Nagpapapansin yan, Winter. Ganyan nagkatulyan lolo’t lola ko eh,” Nandito na sina Ning. “Baka may gusto sa--,” pinutol ko na siya, “Yeji naman!” Pinandilatan