Bakit nga ba natin pinipilit ang ating mga sariling maging masaya sa maling tao? Dahil ba parte ito ng isang relasyon? Obligasyon nalang ba ito ngayon?

Pero hindi ka masaya. Hindi sya masaya. Ang kaibahan nga lang, itinatago mo ito sa sarili mo. Hindi mo ipinapakita sa kanya na nasasaktan ka.

Pero sya? Kitang kita mo sa mga matatamis na ngiti nya na hindi para sa iyo ang mga ito. Dati mo nang nasilayan, dati mong naranasan, dating para sa’yo lang. Pero ngayon? Kitang kita ng mga mahahapdi mong mga mata na iba na ang nagmamay-ari ng mga ngiting yon.

Pero nangako na kayo sa isa't isa noon sa ilalim ng mga puting kumot sa gitna ng gabi. Sinambit nyo ang habangbuhay na pangako habang nakatitig sa mata ng isa't-isa. Sobrang lalim na ng napagsamahan nyo pamula nung makilala mo sya . Umaasa ka parin na maibabalik mo sya sa mga bisig mo.

Kakayanin mo ba ang magtiis umasa para sa walang kasiguraduhang hinaharap?

O papalayain mo na sya mula sa inyong mga pangakong unti-unting nababaon sa sakit at pagod?