*Lisa's POV*

Anong mas nakakatakot pa sa mga multo? I can name a few things.

A raging hangover? 

A message from your parents asking you to come over after weeks of ignoring them?

Or a message from a girl you thought you really liked, asking you where you went the night before?

None of the above.

I've never felt  this scared of a feeling. Jennie Kim kissed me last night and passed out seconds after.

--------------------------

Speaking of all things  scary, malapit na ang halloween. Maghohost ng halloween party si Jisoo, kaya naman busy din kaming magkakaibigan to prepare. 

Isang linggo ang  nakalipas, Jennie acted like nothing happened. I figured she forgot about the kiss, she was really drunk that night. 

It seemed  unfair on my part dahil ako lang ang nakaalala sa nangyari. Wala din naman akong lakas ng loob to confront her and ask her if she remembers what she did. Hindi naman pwedeng kalabitin ko lang siya sa classroom para tanungin siya at sabihin: "Hello Jennie, ano kasi hinalikan mo ko nung isang gabi naaalala mo ba?  Hindi ko kasi makalimutan eh. Sige salamat nalang sa lahat, bye." That  would just be outright stupid.

Nitong mga nakaraang araw, naging motto ko na talaga yata sa buhay ang Go with the flow at bahala na.

Hindi na din kami nakapaghangout pagkatapos nung party. Hindi ko naman dinedeny, aminado ako na I had fun with her that night. Okay din naman pala maging civil kami ni Jennie. I just hope it stays that way. Busy siya sa student council dahil sa upcoming activities ngayong October kaya kahit sa canteen eh sobrang bihira ko siya makita.

And Sana Minatozaki... she started ignoring me. Sinubukan kong kausapin siya sa school pero napansin ko na binnibilisan niya yung lakad niya palayo sakin kapag nasa iisang lugar kami. I tried asking Chaeng and Jisoo kung alam nila anong nangyari for Sana to act that way pero kahit sila, hindi din nila alam.

Kaya naman laking gulat ko nang madatnan ko si Sana sa harap ng pintuan ko pagkauwing-pagkauwi ko. 

"Nag-takeout ako sa Jollibee." sabi niya while showing me the bag. 

Ngumiti naman ako, I thought I was gonna lose her. As a friend or someone else, Sana has been really good to me kaya laking tuwa ko na pinapansin niya na ako ulit.

Pumasok na kaming dalawa sa condo. She awkwardly stood in front of the door. "Bat andyan ka lang? Pasok ka." sabi ko sakanya. Sumunod siya sakin sa sala.

"Okay lang ba kung magshower ako? Bibilisan ko lang, galing kasi akong studio. Ang init." pag-explain ko at tumango naman siya. Binilisan ko lang yung pagligo dahil nakakahiya din kay Sana maghintay. Siya na nga tong may dalang pagkain tapos paghihintayin ko pa siya.

Dali-dali akong umupo sa sala at nginitian ko si Sana, she was busy with her phone. "Bango mo." sabi niya as she looked at me.

"Napadaan ka?" I asked her. "Lis.." sambit niya na para bang nag-aalangan siya sa mga  susunod niyang sasabihin. 

"Ano yun?" tanong ko.

"Sorry." she whispered. "Bakit ka nagsosorry? Ikaw nga tong may pa-Jollibee." biro ko sakanya. She giggled nervously while she fidgets with her phone.

"I shouldn't have ignored you." sabi niya.

"Okay lang yun. Pero, Sana.." I trailed off. "May nagawa ba kong hindi ko alam? For you to ignore m