"Why didn't you tell me? Kailangan talaga sa bibig pa ng iba ko malalaman? Anong balak mo satin? Kelan mo balak sabihin sakin? kapag paalis ka na?" 

She remained silent, unsure in how she will explain herself to me. Hinintay kong may sabihin siya pero wala. Naubusan ako ng pasensya at naglakad paalis. Hinabol niya ko at nung mahawakan niya ang braso ko she made me stop. 

"Lisa hindi naman ganun yun... Sasabihin ko naman talaga eh. Humahanap lang ako ng tamang tiyempo. Alam ko kasing ganito yung magiging reaksyon mo kaya hindi ko sinabi agad. I'm sorry" 

I looked at her and my heart broke when I saw her silently crying in front of me. Napasabunot na lang ako sa buhok ko kasabay ng paghinga ko ng malalim. Nagagalit ako dahil hindi niya agad sinabi sakin na in three days, aalis na siya pa- Korea. Wala akong kaalam alam na bilang na pala yung oras namin na magkasama. Gusto kong magwala, gusto kong sigawan siya pero hindi ko magawa. Hindi ko kaya. Hindi ko kayang magalit sa kanya. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. I've given all my strenght to that hug kasi hindi ko alam kung kelan mauulit. Ginantihan niya ang yakap ko. She gripped on the hem of my shirt as she sobbed against my chest. 

"Ssshh... Tahan na. I'm sorry nabigla lang ako" sabi ko habang hinahagod ng mga kamay ko ang likod niya para pakalmahin siya. 

"I'm sorry... I'm sorry you have to find out this way. Natatakot kasi ako na baka magalit ka, na baka hindi ka pumayag sa ganung set up, sa LDR. Natakot ako na baka hiwalayan mo ko pag nalaman mo" humihikbing paliwanag. 

I broke the hug and cupped her cheeks with my hands. I looked straight into her eyes and smiled weakly. Napakaganda niya pa rin kahit na umiiyak. Namumula na yung ilong niya at namumugto ang mga mata but she still looks stunning in my eyes. I kissed the top of her nose before I speak. 

"What made you think of that? Mahal kita ke nasa malayo ka o nasa malapit. I reacted this way kasi nagulat ako. Gusto kong magalit sayo pero hindi ko kaya kasi mahal na mahal kita. At kahit natatakot ako sa pwedeng mangyari sa relasyon natin kapag magkalayo tayo papayag pa rin ako. Kasi may tiwala ako sayo mahal. Kasi alam kong pangarap mo yan. Kaya sige susuportahan kita. At lagi mong tatandaan na hindi mababawasan ng distansya natin sa isa't isa yung pagmamahal ko sayo, tandaan mo yan ha. Mahal na mahal kita, babe" 

She pouted her lips at mas lalong lumakas yung iyak niya which made me chuckle. She can be a matured woman and a baby at the same time. So, tell me, paano ako magagalit sa kanya. Aaminin ko natatakot ako sa pwedeng maging lagay ng relasyon namin pero mas pinipili kong magtiwala sa kanya dahil mahal ko siya. 

"Mahal na mahal din kita, Lisa. Thank you for understanding. Babalik ako, I promise" sabi niya before she pulled the collar of my shirt and kiss my lips. 

"Hihintayin kita mahal"